ανθρωπινα-δικαιωματα

Ιεραρχούνται άραγε μεταξύ τους τα συνταγματικά δικαιώματα;

Η γρήγορη και σωστή απάντηση είναι καταρχήν όχι. Μπορούμε βέβαια αφηρημένα να αναφερθούμε στο συνήθως συμβαίνον, που είναι ότι πράγματι στις περισσότερες περιπτώσεις συγκρούσεων κάποια δικαιώματα συνήθως υποσκελίζουν τα άλλα. Για παράδειγμα, η θρησκευτική ελευθερία συνήθως επικρατεί της οικονομικής, αλλά αυτό απέχει μακράν του να είναι απόλυτο. Έτσι, η ηλεκτρική εταιρεία μπορεί να εγκαταστήση τις ανεμογεννήτριές της στην αντικρινή κορφή, κι ας ισχυρίζωνται οι μοναχές ότι παρενοχλείται η προσευχή τους (όντως συνέβη!).

Ωστόσο, όλοι ξέρουμε ότι, υπό αυτήν την έννοια έστω του συνήθως συμβαίνοντος, υπάρχουν κάποια συνταγματικά δικαιώματα που είναι πιο σκληρά από άλλα. Για παράδειγμα, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, με τους τόσους και τόσους περιορισμούς τους οποίους υφίσταται, ανήκει μάλλον στα πιο μαλακά (έως τρυφερά) δικαιώματα. Από την άλλη, το δικαίωμα της ζωής αφενός μεν διακηρύσσεται ρητορικά ως (δήθεν) “απόλυτο”, αλλά και στην πράξη περιορίζεται σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις, π.χ. άμυνα. Διαισθητικά ήδη φαίνεται σαν να υπάρχουν (τουλάχιστον) δύο κατηγορίες ατομικών δικαιωμάτων, αυτά που πρόχειρα ονόμασα σκληρά και μαλακά.

Αλλά επειδή εδώ δεν είναι ο λόγος για ναρκωτικά, αντί για σκληρά και μαλακά ας τους βρούμε μια πιο βαρύγδουπη ονομασία. Θα ονομάζω λοιπόν τα συνταγματικά δικαιώματα που συνήθως επικρατούν επικρατή και υπολειπόμενα, δανειζόμενος την σχετική βιολογική ορολογία.

Read moreΤα συνταγματικά δικαιώματα ως υπαρκτικά δικαιώματα

Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία για το θέμα των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, για την ελληνική πολιτική ασύλου, για την υποδοχή και κράτηση των επαναπροωθουμένων κ.λπ. Δικαίως. Οι μετανάστες που κομματιάζονται από νάρκες, οι λιμενικοί που βιαιοπραγούν σκαιά σε ανήμπορους ανθρώπους, τα λαμόγια εκατέρωθεν του Αιγαίου που αποκερδαίνουν το παντεσπάνι τους από τις οικονομίες μιας ζωής των μεταναστών, η κράτηση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όσων προορίζονται για απέλαση ή περιμένουν την εξέταση του αιτήματός τους, η στερεότυπη και αναιτιολόγητη απόρριψη όλων των αιτημάτων παροχής ασύλου είναι φαινόμενα βαθύτατα προσβλητικά για όλους μας.

Θέλω όμως να φωτίσω και μια άλλη οπτική, όχι απαραίτητα για να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου, αλλά για να τεθή το ζήτημα στις σωστές του διαστάσεις. Δεν φτάνει ο καταγγελτικός λόγος, χρειάζεται και να εντοπίσουμε τον ένοχο και να υποδείξουμε λύσεις.

Σε πρώτη ματιά ο ένοχος είναι προφανής: το ελληνικό ο-θεός-να-το-κάνη-κράτος. Έτσι είναι, χωρίς καμία αμφιβολία και θα ήμουν ο τελευταίος που θα υπερασπιζόταν την ελληνική κρατική αποτελεσματικότητα σε οποιοδήποτε πεδίο προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων.

Είναι όμως μόνο έτσι;

Η Ελλάδα υποχρεούται από την ευρωπαϊκή πολιτική να επιτηρή και να αστυνομεύη τα θαλάσσια κυρίως σύνορά της. Είναι δηλαδή μια πολιτική που ασκείται όχι μόνον χάριν της δικής μας εθνικής κυριαρχίας, αλλά και της ευρωπαϊκής, τουλάχιστον των υπόλοιπων σενγκενικών χωρών. Εξού και η μερική ευρωπαϊκή χρηματοδότηση αυτής της πολιτικής. Η Ευρώπη ως φρούριο δεν υπήρξε μόνο δική μας απόφαση.

Read moreΗ Ευρώπη ως φρούριο ή ως παιδική χαρά;

Ενδιαφεροντα παλι τα αποτελεσματα του ευρωβαρομετρου αλλα και η παρουσιαση τους απο τις εφημεριδες.

…μόνο το 3% των Ελλήνων βοηθούν το έτερο ήμισυ στην καθαριότητα του σπιτιού. Το 97% το παίζουν πασάδες. Παρέα, στο 3%, που φυσικά είναι το χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε., έχουμε τους Ισπανούς.

Οι πιο πρόθυμοι είναι οι Λουξεμβούργιοι (17%), ενώ καλές επιδόσεις έχουν οι Ιταλοί με τους Γάλλους (11%) και οι… Κύπριοι (10%).
Τελευταίοι, χωρίς «συγκάτοικο» αυτή τη φορά, είναι οι Ελληνες και στη μαγειρική*.
Μόνο το 3% επιδίδεται στην ευγενή αυτή απασχόληση, έναντι 5% των Ισπανών. Οι πιο δραστήριοι στην κουζίνα είναι οι Λουξεμβούργιοι (25%), οι Γερμανοί (18%) και οι Γάλλοι (17%).

Ακόμη χειρότερο ποσοστό έχουμε στο σιδέρωμα. Μόνο το 1% των ανδρών στη χώρα μας φροντίζουν να σιδερώσουν τα ρούχα τους και φυσικά είναι το χαμηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. Πρώτοι στο σιδέρωμα στην Ευρώπη των 25 είναι οι Φινλανδοί 12%)…

Αυτα τα ποσοστα αν προεκυπταν απο την ελευθερη επιλογη των γυναικων θα ηταν ουδετερα. Το επιλεγουν, τους αρεσει, τι να κανουμε. Αλλα για καποιον λογο αδυνατω να πιστεψω οτι οι Ελληνιδες ειναι εκ φυσεως διαφορετικες απο τις Φινλανδες και αγαπουνε την μπουγαδα περισσοτερο. Ειτε να πιστεψω οτι οι Κυπριοι ειναι τοσο διαφορετικοι απο τους Ελληνες. Ουτε μπορω να πιστεψω οτι οι Ελληνιδες, που σημερα σπουδαζουν σε μεγαλυτερα ποσοστα απο τους αντρες (περιπου 57% στα ΑΕΙ συμφωνα με την ΕΣΥΕ), ξαφνικα μετα απεχθανονται την δουλεια και γιαυτο εχουν την χαμηλοτερη απασχοληση στην ΕΕ (46,1% εναντι 57,1% στην ΕΕ15 και σχεδον 70% στην Δανια)!

Υπαρχει δυστυχως στην χωρα μας μια κυριαρχη κουλτουρα που σπρωχνει καποιες γυναικες να μενουν στο σπιτι και να ασχολουνται με τα παιδια και το νοικοκυριο, πολυ περισσοτερο απο αλλες χωρες της ΕΕ.

Read moreΚαλυτερα γυναικα στην Σ. Αραβια παρα εργαζομενη μητερα στην Ελλαδα?