Εισβολεις στον παιχνιδοτοπο

Ο σναποραζ εγραψε ενα πολυ ωραιο κειμενο σχετικα με την ανοδο της ακροδεξιας στην Ελλαδα δια της ιδιοποιησης τυπικα αριστερων τακτικων, και την αμηχανια της Αριστερας μπροστα στο φαινομενο. Εχω την εντυπωση οτι ο σναπ παρατηρει το φαινομενο σαν να περιοριζεται σε μια μικρη γωνια της γης.

Οπως το βλεπω εγω, στον πλανητη πολυ λιγοι ειναι οι ανθρωποι που συνειδητα πιστευουν στην αναγκη υπαρξης κανονων που σεβονται ολοι, κανονων που μπορει να βλαπτουν ενιοτε τα συμφεροντα σου, κανονων που δεν σου επιτρεπουν να συμπεριφερεσαι οπως γουσταρεις, δεν σε αφηνουν να εκμεταλλευεσαι την δυνατη σου θεση (οταν την εχεις) κτλ

Η αγαπη για το κρατος της ισονομιας και αντικειμενικοτητας δεν ταιριαζει εκ φυσεως στον ανθρωπο. Οι περισσοτεροι ανθρωποι θελουν κατι που θα ονομαζα περιπου αποκλειστικο-εθνος-κρατος*, ενα κρατος-τσιφλικι που η κυριαρχη ομαδα (το εθνος) απολαμβανει προνομια αφεντη. Και φυσικα οι οπαδοι αυτου του κρατους θελουν να ανηκουν στην κυριαρχη ομαδα, να ειναι αφεντες. Εχουμε πχ εμεις το δικο μας κρατος και οι Τουρκοι το δικο τους, οι μειονοτητες Ελληνων στην Τουρκια και Τουρκων στην Ελλαδα να πα να γ$%%$&. Ελαχιστοι ανθρωποι θα προτιμουσαν ενα πραγματικα ισονομο πανΒαλκανικο κρατος, που θα διατηρουσε ανοιχτα τα εσωτερικα συνορα και θα εδινε σε καθε κατοικο της πρωην Βυζαντινης/Οθωμανικης αυτοκρατοριας τα ακριβως ιδια δικαιωματα.

Η αριστερα στην Ελλαδα συμπεριφεροταν για δεκαετιας σαν να ειχε φτιαξει το δικο της αποκλειστικο-εθνος-κρατος, ενα μερος δηλαδη που ηταν βασικα παιχνιδοτοπος της και μπορουσε να κανει ο,τι γουσταρει χωρις να δινει λογαριασμο σε κανεναν. Οι αποφασεις της οργανωμενης πολιτειας γινονται μονο σεβαστες αν ταιριαζουν με τα συμφεροντα της αριστερας, αλλιως οχι. Τελικα τον λογο εχει ο λαος, και δη οχι ο λαος που ψηφιζει στις εκλογες, αλλα οποιος μπορει να κατεβασει την μεγαλυτερη παρεα στους δρομους, να κλεισει πανεπιστημια, να αποκλεισει εργοστασια, να φραξει μπουκαπορτες πλοιων.

Τωρα που αρχισε και μια αλλη ομαδα να κατεβαινει στους δρομους και να γραφει τους νομους μας στα παλιοτερα των υποδηματων, ισχυριζομενοι με τον ιδιο τροπο οτι νομος ειναι το δικιο εκεινου με τις περισσοτερες γροθιες και ροπαλα, η αριστερα ειναι, οπως σωστα λεει ο σναπ, σε απολυτη συγχιση. Το ποϊντ μου ειναι οτι αυτο δεν ειναι περιεργο, ουτε νομιζω ίδιον της Ελλαδας. Εχω την εντυπωση οτι σε ολες τις χωρες του κοσμου χρειαστηκε μια τετοια στιγμη για να πειστουν οι πολλοι για την αναγκη υπαρξης νομων, αντικειμενικων και καθαρων, και ακομα περισσοτερο την αναγκη εφαρμογης τους.

Στην Γερμανια βαρεθηκαν να σκοτωνονται καθολικοι και προτεσταντες, καθε κρατιδιακι να πολεμαει καθε αλλο, ειπανε λοιπον οτι δεν θα κανει κανεις του κεφαλιου του, θα εχουν νομους που θα σεβονται ολοι και η Γερμανια πανω απο ολα (σημειωση 1: το Deutschland ueber alles δεν ηταν ρατσιστικο συνθημα, αλλα ενωτικο, το κρατος πανω απο ολες τις τοπικες μικροδιαφορες, σημειωση 2: οι Ναζι ειναι ενα περιεργο διαλειμμα σε αυτην την ιστορια, αλλα εχει ενδιαφερον οτι και αυτοι προσπαθησαν να φαινονται οσο περισσοτερο γινεται οτι σεβονται τους νομους και τις πολιτειακες αρχες).

Στην Αμερικη, 70 διαδοχικα κυματα μεταναστων, εθνικων και φυλετικων ομαδων συγκρουστηκαν με την πρωην κυριαρχη (οι Ιρλανδοι με τους WASP, οι Γερμανοι και Ιταλοι με τους αγγλοφωνους, οι μαυροι με τους λευκους). Ε απο την διαδικασια βγηκε ενα κρατος που σεβεται τρομερα τις μειονοτητες, και σημαντικοτερο, πολιτες που πιστευουν στην αναγκη υπαρξης ενος τετοιου κρατους.

Στην Ελλαδα θα δουμε (ελπιζω) αναγκαστικα ταχυτατη ωριμανση της αριστερας, του πολιτικου συστηματος αλλα και του πληθυσμου γενικοτερα. Δεν μπορει να υπαρχουν ταυτοχρονα δυο πολυπληθεις και φασαριοζικες ομαδες Ελληνων, με διαφορετικα γουστα και ιδεες, που να θεωρουν την Ελλαδα τον προσωπικο τους παιχνιδοτοπο. Αναγκαστικα θα συγκρουστουν. Και επειδη δεν ειμαστε στο 1933 και ειναι μαλλον αδυνατη η ολοκληρωτικη υπερισχυση της μιας ομαδας δια της καταστροφης της αλλης, λογικα θα καταληξουνε στο τελος στην αναγκη υπαρξης κανονων με ενα αντικειμενικο και δυνατο κρατος να τους εφαρμοζει. Αυτο που μενει να δουμε ειναι ποσους κακομοιρηδες θα λιωσουν τα βουβαλια οσο χτυπιουνται και κυλιουνται στην αμμο του παιχνιδοτοπου, την ιδια ωρα που η αδυναμη και φοβισμενη επισημη πολιτεια κοιταει με το στομα ανοιχτο και τα χερια δεμενα.

———————
*Πιθανοτατα κακομεταχειριζομαι τον ορο, εναλλακτικες προτασεις ευπροσδεκτες.

19 thoughts on “Εισβολεις στον παιχνιδοτοπο”

  1. SG και snaporaz το ερώτημα είναι όμως αν όντως είναι η αριστερά σε σύγχιση ή απλά περιμένουμε οτι λογικά τώρα θα έπρεπε να είναι σε σύγχιση. Το self-righteousness που τη διακρίνει, δε νομιζω οτι της αφήνει περιθώρια συγχίσεως. Μας το είπανε ξεκάθαρα με τo ψήφισμα καταδίκης της ΧΑ λόγω ρατσιστικής βίας (και οχι βίας, βεβαίως). Και αν ή στάση αυτή σε μένα και σε σας φάνηκε ως στάση κάποιου που τα έχει μπερδέψει, με εκπληξη είδα να φαίνεται εντελώς ξεκάθαρη στους ψηφοφόρους της. Δεν είνα οι τακτικές της ΧΑ που καταδικάζονται από την αριστερά , αλλά ο σκοπός, “τί δεν καταλαβαίνουμε” Ο σκοπός είναι αυτός που της δίνει την ηθική ανωτερότητα και επιτρέπει στον εαυτό της τις γνωστές τακτικές. Και αν πρεπει να κάνω πρόβλεψη, βλέπω τη ΧΑ να συρρικνώνεται, πολύ πριν η αριστερά αναστοχαστεί και “συγχιστεί” ίσως με τον εαυτό της.

    Βεβαίως, όμως, σε αυτό που δε μας φταίει καθόλου η αριστερά αλλά μόνο το κρατος έιναι το γιατί ακόμη δεν έχει μαζέψει τους ΧΑ η αστυνομία με τα όσα έχουνε κανει μέχρι τώρα…

    Reply
  2. Θα συμφωνήσω ότι χοντρικά η ΧΑ χρησιμοποιεί όπλα που ήταν γενικά αποδεκτά τόσα χρόνια… Μάλιστα, μας δείχνει πόσο λανθασμένα ήταν αυτά τα όπλα και η αποδοχή τους.

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποκαλύφθηκε είναι αυτό της τράπεζας αίματος. Οι περισσότερες τράπεζες αίματος (να μην συγχέονται με τις μονάδες αιμοδοσίας) που λειτουργούν στην Ελλάδα δέχονται ως μέλη τους άτομα με ένα χαρακτηριστικό (εργασία σε συγκεκριμένο φορέα, καταγωγή από συγκεκριμένο χωρίο, καταγωγή από μία περιοχή, αλλά διαμονή σε μία άλλη, ιδιότητα μέλους κάποιου συλλόγου) και επιτρέπει τη διάθεση αίματος αποκλειστικά σε συγκεκριμένα άτομα, συνήθως μέλη και συγγενείς τους. (Σημειώνω εδώ ότι η συγκέντρωση και η διάθεση του αίματος έχει λογιστικό χαρακτήρα, αφορά μονάδες αίματος και όχι το ίδιο το υγρό). Βρείτε τώρα τη διαφορά ανάμεσα στις δύο τράπεζες, αυτής του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Παναγιάς, που δέχεται μέλη μόνο Κατωπαναγιώτες και αυτής της ΧΑ που δέχεται μέλη μόνο Έλληνες…

    Θεωρώ ότι σε μία ευνομούμενη πολιτεία θα πρέπει να διώκονται πράξεις και τακτικές αυτές καθ’αυτές, όχι ανάλογα με τον σκοπό τους. Ο σκοπός θα πρέπει να ερευνηθεί κατά την επιβολή της ποινής.

    Reply
  3. Σωτήρη, έχω και εγώ το ίδιο ερώτημα με ΑΚΜ. Αντιγράφω το σχόλιο που άφησα και στον Σναπ.

    Ακόμα και μετά το χαστούκι στη Δούρου εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε. απαντούσε στην προτροπή του Άρη Σπηλιωτόπουλου για ολοκληρωτική καταδίκη της βίας ότι η ταξική πάλη δεν είναι το ίδιο. Μα το ίδιο λέει και ο άλλος για τη δική του μορφή βίαιης πάλης!

    Reply
  4. λογικα θα καταληξουνε στο τελος στην αναγκη υπαρξης κανονων με ενα αντικειμενικο και δυνατο κρατος να τους εφαρμοζει.

    Μου φαίνεται υπερβολικά αισιόδοξο το να αναμένεται ότι τα πράγματα θα ακολουθήσουν “αναγκαστικά” τη “λογική” τους πορεία, αλλά και ιστορικά αστήρικτο. Δηλαδή, δεν ευτυχούν όλες οι χώρες με Τολιάτι και συνταγματικό τόξο, κάποιες έχουν ιστορικό Ζαχαριάδη και ΜΑΥδων.

    Reply
  5. ΑΚΜ, Κωστα και Ασμοδαιε

    ΟΚ, αναγνωριζω οτι υπαρχουν και άλλα σεναρια, μερικα αρκετα φοβιστικα. Αλλα εγω νομιζω οτι το πιθανοτερο ειναι αυτην την στιγμη καμποσοι συμπολιτες μας να αλλαζουν γνωμη για το θεμα της βιας, για την ανοχη που πρεπει να δειχνουμε σε α υτους που παραβιαζουν τους κανονες, ακομα και αν νομιζουν οτι το κανουν για καλο κτλ Δεν περιμενω να αλλαξουν ολα, αλλα να συνειδητοποιουν ολο και περισσοτεροι τα καλα της ευνομιας, αρμονικης συνυπαρξης σε μια σοβαρη χωρα κτλ
    Ο χρονος λειτουργει υπερ της νομιμοτητας που λεει και ο δικηγορος μου. Με τον καιρο ισως θα προσεγγισουμε αυτο που ολοι μας ευχομαστε.

    ΑΚΜ

    Και αν πρεπει να κάνω πρόβλεψη, βλέπω τη ΧΑ να συρρικνώνεται, πολύ πριν η αριστερά αναστοχαστεί και “συγχιστεί” ίσως με τον εαυτό της.

    για τους σκληροπυρηνικους αυτο ισως ισχυει (βλ και τι λεει ο Κωστας), αλλα εγω πονταρω στο μελλον, σε αυτους που δεν εχουν προλαβει καν ακομα να γινουν κολλημενοι οπαδοι ενος κομματος.

    θεοφιλε

    Οι περισσότερες τράπεζες αίματος (να μην συγχέονται με τις μονάδες αιμοδοσίας) που λειτουργούν στην Ελλάδα δέχονται ως μέλη τους άτομα με ένα χαρακτηριστικό (εργασία σε συγκεκριμένο φορέα, καταγωγή από συγκεκριμένο χωρίο, καταγωγή από μία περιοχή, αλλά διαμονή σε μία άλλη, ιδιότητα μέλους κάποιου συλλόγου) και επιτρέπει τη διάθεση αίματος αποκλειστικά σε συγκεκριμένα άτομα, συνήθως μέλη και συγγενείς τους.

    δεν το ηξερα αυτο. Βεβαια ισως ειναι ενας τροπος να αποφευγεις τους δωρεανιες. Αλλα στην περιπτωση της ΧΑ σιγουρα δεν ειναι ο δωρεανισμος ο φοβος της. Αναρωτιεμαι τι γνωμη εχουν οι πανικαφροι για την δωρεα οργανων (στην οποια η Ελλαδα εχει πολυ μεγαλη ελλειψη).

    Θεωρώ ότι σε μία ευνομούμενη πολιτεία θα πρέπει να διώκονται πράξεις και τακτικές αυτές καθ’αυτές, όχι ανάλογα με τον σκοπό τους. Ο σκοπός θα πρέπει να ερευνηθεί κατά την επιβολή της ποινής.

    παντως και ο σκοπος μετραει ετσι. Τα δικαστηρια μελεταν ηδη την υπαρξη δολου ας πουμε.

    Reply
    • Σε μία εποχή όπου η εθελοντική αιμοδοσία ήταν ανέκδοτο, όταν υπήρχε ανάγκη (λ.χ. πριν από εγχείριση) έτρεχαν οι συγγενείς και φίλοι να καλύψουν τις μονάδες που είχε ανάγκη ο ασθενής. Ο εθελοντής αιμοδότης μπορεί (τυπικά) να διαθέσει το προσωπικό του απόθεμα μόνο για τον εαυτό του και συγγενείς α’ βαθμού (γονείς και παιδιά). Υποθέτω ότι το τελευταίο μέτρο βοηθούσε στην εξάπλωση της εθελοντικής αιμοδοσίας (αν δεν μπορώ να δώσω ούτε στον αδερφό μου, μάλλον θα κοιτάξει να γίνει και αυτός εθελοντής).

      Οι τράπεζες ξεκίνησαν να καλύψουν αυτό το κενό: αντί για το δύσχρηστο προσωπικό απόθεμα, “καταθέτω” το αίμα μου στην τράπεζα, ώστε να έχουν και συγγενείς μου σχεδόν απεριόριστη πρόσβαση (αυτό ρυθμίζεται από την κάθε τράπεζα). Εφόσον όμως η αλληλεγγύη μας εκφράζεται σχεδόν αποκλειστικά προς τον “πλησίον” μας (συγχωριανό, συνάδελφο), οι περισσότερες τράπεζες έχουν αρκετά κλειστό χαρακτήρα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα παίζονταν και περίεργα παιχνίδια από τους διαχειριστές (αυτόν που κρίνει εάν και πόσο αίμα μπορεί να δοθεί σε κάθε περίπτωση).

      Η ΧΑ επεκτείνει αυτήν την έννοια του “πλησίον” στο έθνος (ναι, καλά)… Αφήνει όμως να εννοηθεί και η έννοια της “καθαρότητας” του αίματος, μια και ο περισσότερος κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι το αίμα δεν διατηρείται πολύ (λόγω αναγκών), και θεωρεί ότι η ΧΑ θα έχει μία αποθήκη με καθαρό ελληνικό αίμα, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση μόνο Έλληνες.

      Όσο για τον σκοπό, εννοώ ότι παρόμοιες πράξεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται παρόμοια μέχρι το δικαστήριο, το οποίο θα κρίνει τον σκοπό (άλλο να δείρεις κάποιον επειδή σε έκλεψε, επειδή σε έβρισε ή επειδή είναι Αφγανός), δόλο κ.λπ. Όχι όπως στο Southpark, όπου πράκτορας του FBI συλλαμβάνει μαθητή γιατί: “Όταν ένας λευκός μαθητής πετάξει μία πέτρα σε συμμαθητή του, είναι σχολική αταξία… Όταν ο συμμαθητής είναι μαύρος, είναι έγκλημα μίσους και ομοσπονδιακό αδίκημα!”.

      Reply
      • Εξαρτάται. Όταν ο μαθητής πετάξει πέτρα από αταξία, θίγεται μόνο αυτός που έφαγε την πέτρα. Όταν την πετάξει σε κάποιον επειδή είναι μαύρος, θίγονται έμμεσα όλοι όσοι μοιράζονται το φυλετικό χαρακτηριστικό με αυτόν που έφαγε την πέτρα.

        Reply
        • Σύμφωνοι, αλλά εξετάζεις τον σκοπό που είπαμε παραπάνω… Η ειρωνεία στο συγκεκριμένο περιστατικό είναι η αλλαγή στη σοβαρότητα με εξάρτηση μόνο από τη φυλή του θύματος (ο οποίος είναι και ο μόνος πλούσιος της παρέας), χωρίς να εξεταστεί τίποτα άλλο… Δες εδώ την «επίθεση» (τα πρώτα 20΄΄, επειδή το θύμα αποκάλεσε τον θύτη fatass) και εδώ τα γεγονότα στο γραφείο του διευθυντή.

          Reply
  6. Καλό θα ήταν να μην μπερδεύονται οι όροι «αριστερά» και «δεξιά» με τα κομματικά και συμφεροντολογικά τερτίπια συγκεκριμένων ομάδων και κομμάτων της Ελλάδας (ή και παγκοσμίως).
    Στην τελική, ο οικονομικός φιλελευθερισμός και οι ατομιστικές οπτικές που πρεσβεύεις δεν είναι κάτι παραπάνω από άλλη μια φασιστική και εντελώς αντιδημοκρατική ιδεολογία, με μπόλικη οικονομική βία και απολυτότητα.
    Άλλωστε, μοναδικοί τρόποι (όπως πρεσβεύει η αγορά και η οικονομική θεωρία) δεν υπάρχουν σε καμία πραγματική δημοκρατία. Αντιθέτως, η δημοκρατία τις βλάπτει γιατί ακριβώς η δημοκρατία συζητά και οι πολίτες συναποφασίζουν, και δεν λαμβάνται αποφάσεις με τους ρυθμούς και τα κριτήρια που υπαγορεύει η αγορά, ή με τα θέλω ιδιωτών. (Πολίτης και ιδιώτης με βάση τον ορισμό του Αριστοτέλη, ο οποίος είναι διαχρονικός).
    Τώρα το να κάθεσαι και να προσπαθείς να ταυτίσεις την «αριστερά», με την παρακρατική βία, τους κουκουλοφόρους και άλλες αντιδημοκρατικές τακτικιστικές κινήσεις κομματικών χώρων, για να μπορέσεις μετά να την ταυτίσεις και με τη χρυσή αυγή, δεν αποτελεί και κανά σοβαρό τρόπο σκέψης.
    Κατά τα άλλα, όλα παιγνίδι εξουσίας είναι (ακόμα ο άνθρωπος δεν κατάφερε να αποτινάξει αυτό το πάθος από πάνω του), οπότε ο καθένας ρίχνει τη λάσπη του όπως γουστάρει στον άλλο…

    Reply
  7. Στην Αμερικη, 70 διαδοχικα κυματα μεταναστων, εθνικων και φυλετικων ομαδων συγκρουστηκαν με την πρωην κυριαρχη (ενν. φυλετική ομάδα)

    …η οποία εκάστοτε κυρίαρχη φυλετική ομάδα ήταν νομίμως κυρίαρχη, ειδικά στην περίπτωση των μαύρων, των κινέζων, των μεξικάνων, των ινδιάνων. Συγκρούστηκαν, λοιπόν, με την εκάστοτε νομιμότητα με σκοπό να επιβάλουν μια νέα.

    Reply
    • (…συνεχίζω το προηγούμενο σχόλιο που διέκοψα λόγω ανωτέρας βίας)

      Η διαδικασία αυτή βεβαίως δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις διεργασίες που συνέβησαν στην Ευρώπη της Αναγέννησης. Εκείνες οι διεργασίες αφορούσαν στην μετάβαση από το καθεστώς της φεουδαρχίας στον καπιταλισμό (οι θρησκευτικές έριδες ήταν απλώς αφορμές, με τον ίδιο τρόπο που αφορμές είναι οι αναφορές σε ελληνικές ψυχές, ελληνικά DNA, manifest destinies κλπ. κλπ.). Οι διεργασίες όμως που συνέβησαν στην Αμερική είναι αρκετά διαφορετικές – εν πολλοίς μοιάζουν με αυτές που βιώνουμε στην Ελλάδα, αλλά όχι εντελώς.

      Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι ακόμη δεν έχουμε γίνει σοβαρό αστικό (=καπιταλιστικό) κράτος. Αυτό όμως δεν είναι (συν)ευθύνη της Αριστεράς η οποία ουδέποτε βρέθηκε σε θέση πολιτικής ισχύος (αντίθετα, για 30 περίπου χρόνια ήταν κάτι σαν τους μαύρους στο Νότο των ΗΠΑ πριν το 1950) – και προς άρση τυχόν παρεξηγήσεων, όχι, το ΠΑΣΟΚ ουδέποτε υπήρξε αριστερά, μετά το 1982 τουλάχιστον. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ότι η Αριστερά υπακούει σε μια δική της νομιμότητα (και η Χ.Α. το ίδιο), το πρόβλημα είναι ότι η ίδια η πολιτεία έχει γραμμένη στα παλιά της τα παπούτσια τη νομιμότητα που η ίδια θεσπίζει.

      Reply
      • Και ποιά η διαφορά του ΠΑΣΟΚ , έστω και μετά το 82 από την Αριστερά ; Οτι αυτοί δεν ήταν καλοί άνθρωποι ;

        Reply
    • Στην περίπτωση των μαυρων έχει μεγάλη σημασία όμως το πώς συγκρούστηκαν. Ας δω Έλληνες αριστεριστές, αναρχικούς, και λοιπούς διαδηλωτές να ενστερνίζονται τη φιλοσοφία του Martin Luther King και ας πεθάνω.

      Παραγνωρίζεις ακόμα ότι η νέα νομιμότητα δεν επεβλήθηκε από τους μαύρους, αλλά από μέρος της νομίμως κυρίαρχης ομάδας που αναγνώρισε το δίκαιο των αιτημάτων τους. Χιλιάδες λευκοί σκοτώθηκαν πολεμώντας στον εμφύλιο που έλαβε χώρα με απόφαση του Λίνκολν, και το τέλος του segregation στον Αμερικανικό νότο επεβλήθηκε δια του νόμου που πέρασε ο Λιντον Τζόνσον.

      Reply
      • Πολιτική ανυπακοή δεν εισηγείτο ο Martin Luther King; Πολιτική ανυπακοή δεν εισηγείται και το Κ.Κ.Ε.;

        Ο Τζόνσον απλώς αναγνώρισε (δια νόμου) το δίκαιο που επέβαλε ο αγώνας των μαύρων. Πρώτα επιβάλλεται κάτι και μετά αποκτά θεσμική υπόσταση.

        Υ.Γ. Ο αμερικανικός εμφύλιος δεν έγινε για τα δικαιώματα των μαύρων. Έγινε επειδή οι νότιες πολιτείες σήκωσαν δικό τους μπαϊράκι.

        Reply
        • Χμμμ, παραθέτω από τη βικιπέδια την περίπτωση της Ροζα Παρκς.

          After working all day, Parks boarded the Cleveland Avenue bus around 6 p.m., Thursday, December 1, 1955, in downtown Montgomery. She paid her fare and sat in an empty seat in the first row of back seats reserved for blacks in the “colored” section. Near the middle of the bus, her row was directly behind the ten seats reserved for white passengers. Initially, she did not notice that the bus driver was the same man, James F. Blake, who had left her in the rain in 1943. As the bus traveled along its regular route, all of the white-only seats in the bus filled up. The bus reached the third stop in front of the Empire Theater, and several white passengers boarded…

          Blake noted that the front of the bus was filled with white passengers, with two or three standing. He moved the “colored” section sign behind Parks and demanded that four black people give up their seats in the middle section so that the white passengers could sit…

          Parks moved, but toward the window seat; she did not get up to move to the redesignated colored section.[15] Blake said,”Why don’t you stand up?” Parks responded, “I don’t think I should have to stand up.” Blake called the police to arrest Parks…

          When Parks refused to give up her seat, a police officer arrested her. As the officer took her away, she recalled that she asked, “Why do you push us around?” She remembered him saying, “I don’t know, but the law’s the law, and you’re under arrest.”[19] She later said, “I only knew that, as I was being arrested, that it was the very last time that I would ever ride in humiliation of this kind…”[14]

          Parks was charged with a violation of Chapter 6, Section 11 segregation law of the Montgomery City code,[20] although technically she had not taken a white-only seat; she had been in a colored section.[21] Edgar Nixon, president of the Montgomery chapter of the NAACP and leader of the Pullman Union, and her friend Clifford Durr bailed Parks out of jail the next evening.

          Το συμβάν οδήγησε σε μποϋκοτάζ των λεωφορείων, όπου μαύροι περπατούσαν δεκάδες μίλια για να πάνε στη δουλιά τους προκειμένου να μην πάρουν το λεωφορείο. Τελικά,

          black residents of Montgomery continued the boycott for 381 days, at considerable personal sacrifice. Dozens of public buses stood idle for months, severely damaging the bus transit company’s finances, until the city repealed its law requiring segregation on public buses following the US Supreme Court ruling that it was unconstitutional.

          Έτσι διεκδικούν το “δίκιο του εργάτη” και οι του ΚΚΕ?

          Στα υπόλοιπα, κανένα δίκαιο δεν επέβαλε ο αγώνας των μαύρων. Ο αγώνας τους έφερε το ζήτημα στο προσκήνιο. Το δίκαιο το επέβαλε ο Τζόνσον και με πολιτικό κόστος, πρώτα αναγνωρίζοντας τους ίσα δικαιώματα και δεύτερον βάζοντας τον στρατό στο νότο να επιβάλλει το νόμο.

          Όσο για τον εμφύλιο, δυστυχώς χωρίς να το γνωρίζεις υιοθετείς το επιχείρημα κάποιων αμετανόητων νοτίων ότι δήθεν ο πόλεμος έγινε για την ανεξαρτησία τους και τα πολιτειακά τους δικαιώματα. Αυτό που δεν λένε ωστόσο είναι ότι το δικαίωμα στο οποίο αναφέρονται είναι αυτό της κατοχής σκλάβων.

          Reply
          • Ευτύχώς που η ιστορία δεν είναι περιπτωσιολογία.

            Στην Ελλάδα θα είχε βρεθεί ένα δικαστήριο και κηρύξει παράνομο το ότι οι μαύροι πήγαιναν με τα πόδια και δεν χρησιμοποιούσαν το λεωφορείο – έχουν βγάλει και χειρότερα τέρατα.

            Για το πώς υπερασπίζονταν (και με το αίμα τους) «το δίκιο του εργάτη» οι αμερικανοί εργάτες μπορείς να βρεις πολλά λήμματα στην wikipedia – εννοείται ότι εμπόδιζαν την είσοδο απεργοσπαστών, νομίζετε ότι πρόκειται για ΚΚΕδικη πατέντα;

            Επιμένεις να συγχέεις τη τυπική αναγνώριση ενός δικαίου (νόμος) με την επιβολή του (αναγνώριση της ανάγκης για νόμο). Ο Τζόνσον δεν θα νομοθετούσε ποτέ (κανείς δεν νομοθετεί από την καλή του την καρδιά) αν δεν υπήρχε η ανάγκη να νομοθετήσει (δεν είχε δηλαδή επιβληθεί κοινωνικά το δίκαιο των μαύρων). Να το δώσω μ’ ένα πρόσφορο παράδειγμα από τα πρόσφατα καθ’ ημάς: Την κατασκευή ΧΥΤΑ στην Κερατέα δεν την επέβαλε ο νόμος αλλά η ανάγκη να διαχειριστούμε τα σκουπίδια. Κανείς δεν θα νομοθετούσε να γίνει ΧΥΤΑ οπουδήποτε αν δεν υπήρχε επιβεβλημένη ανάγκη.

            Τα του αμερικανικού εμφυλίου τα γνωρίζω πάρα πολύ καλά. Κανείς δεν αμφισβήτησε το slave status των νοτίων πολιτειών πριν τον εμφύλιο. Την ελευθερία στους σκλάβους την έδωσε ο Λίνκολν για να πυκνώσει τις γραμμές του στρατού των Βορείων – βλέπεις οι Βόρειοι δεν ήταν καθόλου πρόθυμοι να γίνουν τροφή για τα κανόνια.

            Reply
            • Αυτό ήταν μόνο ένα παράδειγμα. Το civil rights movement, περί αυτού ο λόγος και όχι περί απεργιών, έμεινε πιστό στη φιλοσοφία και τις μεθόδους που είχε χρησιμοποιήσει και ο Γκάντι με επιτυχία, αυτό της μη βιας. Ούτε κλείσιμο δρόμων, ούτε κοντάρια και καδρόνια στα κεφάλια των αστυνομικών, ούτε ξεβρακώματα οδηγών λεωφορείων. Σκοπός ήταν η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου μέσω της αυτοθυσίας, και όχι μεσω του εκφοβισμού.

              Η σύγκριση Τζόνσον με ΧΥΤΑ είναι ατυχής στην καλύτερη περίπτωση. Ποιές επιβεβλημένες συνθήκες τον ανάγκασαν να περάσει το νόμο το 1964? Αντίστοιχη προσπάθεια είχε κάνει δε και ο Κέννεντυ ένα χρόνο νωρίτερα αλλά χωρίς επιτυχία. Θα μπορούσε να είχε αφήσει την Κου Κλουξ Κλαν ελεύθερη να λύσει το θέμα. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι σας κάνουν πλύση εγκεφάλου εκεί στον Περισσό, αλλά ναι υπάρχουν και άνθρωποι που πράττουν βάσει αυτών που πιστεύουν. Άνθρωποι, π.χ. όπως αυτοί, για να πάμε πάλι και στον εμφύλιο.

              Η Αμερικανική ιστορία είναι ένα θέμα με το οποίο έχω ασχοληθεί αρκετά τα δεκαπέντε χρόνια που είμαι στις ΗΠΑ, κάποια από αυτά στην Ατλάντα και άλλα στη Μασσαχουσέττη. Την ελευθερία στους σκλαβους δεν την έδωσε ο Λίνκολν. Ο θεσμός είχε καταργηθεί σε σχεδόν όλο το βορρά μέχρι το 1804. Ο Λίνκολν γεννήθηκε το 1809, και εξελέγει πρόεδρος το 1961. Το κίνημα των abolitionist, λευκών του βορρά που αρνούνταν να αναγνωρίσουν το δικαίωμα των νοτίων να κατέχουν σκλάβους, είχε ισχυροποιηθεί και είχε αποκτήσει έρισμα στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, το οποίο έθεσε ως στόχο την κατάργηση της δουλείας από τη δεκαετία του 1850. Η υιοθέτηση αυτού του στόχου έκανε τους νοτίους να αρχίσουν να απειλούν με απόσχιση από την ένωση. Τέλος, στην αρχή του εμφυλίου οι μαύροι δεν ήταν μάχιμοι στρατιώτες, εν μέρει διότι ακόμα και πολλοί βόρειοι τους θεωρούσαν κατώτερους. Αυτό άρχισε να αλλάζει μετά τη θυσία του 54ου Τάγματος της Μασσαχουσέττης, υπό τις διαταγές του λευκού abolitionist από τη Μασσαχουσέττη, του Robert Gould Shaw. Περισσότερα εδώ, ή δες την ταινία Glory, αξίζει!

              Που να μην τα γνώριζες καλά δηλαδή.

  8. Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω τους αριστερούς της παρέας αν νομιμοποιείται ηθικά τυχόν βία έναντι ¨”αριστερών” κυβερνήσεων (που χου στη Βενεζουέλα ) , από ομάδες πληθυσμού που θεωρούν οτι καταπιέζονται από αυτές .Εκτός και αν δεν είναι ούτε ο Τσάβες αριστερός όπως και ο Αντρέας .

    Reply
  9. Μιλώντας για υπακοή στους νόμους, ιδού πώς οι ίδιοι οι βουλευτές του Σύριζα και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων δίνουν το παράδειγμα στους υπόλοιπους Έλληνες.

    Πολλά μπράβο στον Ανδρέα Ψυχάρη, που τόλμισε να ζητήσει το αυτονόητο, να εφαρμώζονται δηλαδή τουλάχιστον στη βουλή οι νόμοι της Ελληνικής δημοκρατίας (τρομάρα της).

    Reply

Leave a Comment