Επεσε στα χερια μου ενας καταλογος θεσεων εργασιας για νεους πτυχιουχους στο Ηνωμενο Βασιλειο (Prospects) για το 2008 (που ειχε ξεκινησει η κριση αλλα με χαμηλη ακομα επιπτωση στην ανεργια μαλλον). Μου προκαλεσαν εντυπωση μια σειρα στοιχειων. Πρωτα απο ολα ο αριθμος των εταιρειων που προσφερουν θεσεις εργασιας μεσω του καταλογου (περιπου 200) και ο αριθμος θεσεων ανα εταιρεια (απο 20 εως και 2000!).
Μου εκαναν καποια εντυπωση και οι μαλλον χαμηλοι μισθοι, 18-30 χιλιαδες λιρες τον χρονο (στο Λονδινο δεν φτανουν ουτε για να νοικιασεις γκαρσονιερα), οι 25-26 μερες ετησιας αδειας που δινουν (εναντι μολις 15 στις ΗΠΑ). Επισης ενδιαφεροντα ειναι και τα χρηματα που δινουνε ενιοτε με το καλημερα (γνωστο ως sign up bonus ή golden hello) απο 1000 μεχρι και 7000 λιρες, οπως και τα ατοκα δανεια που δινουν συχνα, 2 με 5 χιλ. λιρες (για να αγορασεις σακακια ή να αποπληρωσεις το πανεπιστημιο?).
Η απορια που εχω ειναι, υπαρχει αντιστοιχη σελιδα ή καταλογος στην Ελλαδα? Ποια ειναι τα τυπικα χαρακτηριστικα των θεσεων που προσφερονται για φρεσκους πτυχιουχους σε δουλειες που εχουν σχεση με την διοικηση εταιρειων ή την βιομηχανια (μηχανικοι, χημικοι κτλ)? Οι συνθηκες που προσφερονται ειναι διαφορετικες για αποφοιτους ελληνικου ΑΕΙ εναντι καποιου επιφανους ευρωπαϊκου ή αμερικανικου?
Πως βρισκει βασικα δουλεια ο μεσος πτυχιουχος?
Η eurobank ας πουμε δηλωνει
Η Τράπεζα διατηρεί επαφές με τους ελληνόφωνους φοιτητές που φοιτούν στα πιο φημισμένα Πανεπιστήμια σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Μέσω αυτών των επαφών αλλά και των επισκέψεων στα Πανεπιστήμια αυτά αποσκοπεί στη δημιουργία μιας αστείρευτης πηγής νεανικού επιχειρηματικού ταλέντου που θα συνεισφέρει στην διατήρηση της ισχύος και της ανταγωνιστικότητάς της και θα αποτελέσει την μελλοντική γενιά στελεχών του Ομίλου.
Κάθε χρόνο στελέχη από την Δ/νση Ανθρωπίνου Δυναμικού και από διάφορους άλλους τομείς της Τράπεζας, επισκέπτονται Ιδρύματα Ανωτάτης και Ανωτέρας Εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια των Ημερών Καριέρας με σκοπό την ανεύρεση νέων στελεχών.
Περιεργως δεν βλεπω να ειναι ανοιχτη καμμια θεση εργασιας, παρομοιως στην Αλφα, στην Κυπρου, στην Μαρφιν, ενω στην Πειραιως διαφημιζεται μονο μια θεση στα Τιρανα. Στον Τιτανα δεν λειτουργει καν η σελιδα. Στην Vodafone ειδα πεντε θεσεις, ολες για ατομα με εμπειρια νομιζω.
Τελικα ειναι αυτο ο τροπος να βρεις δουλεια? Εχω την εντυπωση οτι ακομα και στις μεγαλες ελληνικες επιχειρησεις οι θεσεις εργασιας δεν δινονται και με τον πιο ανοιχτο τροπο και θα με ενδιεφερε αν εχει καποιος εγκυρες πληροφοριες απο πρωτο χερι (ανεκδοτα και φημες εχουμε πολλα, θα ηθελα μονο επιβεβαιωμενα γεγονοτα).
Αν βεβαια καποιος εχει αντιστοιχες πληροφοριες και για αλλες χωρες, χρησιμες ειναι.
Στο site της Vodafone GR θα βρεις και προγράμματα για αποφοίτους άλλα δεν νομίζω ότι είναι ίδιο με τα αντίστοιχα της Vodafone UK πχ
ενδιαφερον αν και αυτη η σελιδα παλι δεν αναφερει μισθο, μια τακτικη που αποσο βλεπω συνηθιζεται στην Ελλαδα. Εχουν την εντυπωση οτι θες να δουλεψεις απλα επειδη βαριεσαι και δεν εχεις κατι καλυτερο να κανεις?
Μισθοί, benefits κλπ δεν εμφανίζονται σχεδόν ποτέ στις αγγελίες η στα job listings των ελληνικών εταιριών. Αν είσαι τυχερός μυστικό θα στο πούνε στην συνέντευξη. Πολλές φορές ακόμη και αν τους ρωτήσεις θα λάβεις πίσω το κλασικό “εσείς πόσα θέλετε” και ανάλογα την απάντηση θα σε ζητήσουν για δεύτερη συνέντευξη δεν θα ξανασχοληθούν μαζί σου. Σπανίως θα σου δώσουν συγκεκριμένο νούμερο από την αρχή. Κάποιους από τους λόγους που συμβαίνει αυτό τους έχω εξηγήσει σε παλαιότερο post
ΟΚ, να σού πω τις δικές μου εμπειρίες από ΗΠΑ και Ελλάδα, για διαφόρων τύπων δουλειές σε τεχνολογικούς και ερευνητικούς τομείς.
ΗΠΑ
– Ο πιο γρήγορος τρόπος να το διαχειριστείς είναι μέσω αγγελιών, που υπάρχουν άφθονες στα σάιτ των εταιρειών. Μπορεί κανείς να αρχίσει από τα σάιτ των γνωστών του (σαν όνομα) εταιρειών ή ακόμα βάζοντας keywords στο google για να βρει λιγότερο γνωστές εταιρείες (αρκεί να ξέρει τι ζητάει). Ή από job portals. Το πρόβλημα με αυτήν τη μέθοδο ήταν πως, στην περίπτωσή μου, τα δημοσιευμένα required skills δεν ήταν ποτέ ακριβώς τα δικά μου, οπότε ένιωθα συχνά like shooting in the dark.
– Εύκολο είναι επίσης μέσω γνωριμιών. Αλλά συνήθως δε θα σού προσφέρουν το καλύτερο που μπορείς να βρεις.
– Ο καλύτερος τρόπος να το διαχειριστείς -κατά τη δική μου εμπειρία- είναι η “μέθοδος postdoc”. Nα βρεις δηλαδή εταιρείες που πραγματικά το αντικείμενό τους σε ενδιαφέρει και σού ταιριάζει, ανεξάρτητα από το αν έχουν διαθέσιμες θέσεις. Και να έρθεις σε επικοινωνία με άτομα των προσόντων σου (ή, που σάς ενώνει κάτι άλλο κοινό, όπως, πχ, εθνικότητα ή ίδρυμα σπουδών) που δουλεύουν εκεί και να τούς εκφράσεις το θαυμασμό για τη δουλειά τους και το ενδιαφέρον σου. Στείλε μαζί και το CV σου ή μια σύντομη περιγραφή τού τι θες να κάνεις και τι εχέγγυα έχεις.
Με κάποιους θα καταφέρεις να συνεννοηθείς και να πιάσεις κουβέντα, οπότε θα σ’ ενημερώσουν για τις πιθανότητές σου στη συγκεκριμένη εταιρεία (ή με ποιόν να επικοινωνήσεις). Επιπλέον, αν έχεις κρίνει σωστά ότι ταιριάζεις εκεί, θα σε έχουν στα υπόψη για όταν προκύψει κάτι. Το καλύτερο όμως από όλα είναι ότι, αν οι ίδιοι δεν έχουν κάτι διαθέσιμο, μπορεί να ξέρουν άλλη εταιρεία που ψάχνει κάποιον ακριβώς σαν κι εσένα!
Αυτή η μέθοδος είναι εύκολη όταν είσαι ήδη εντός τής χώρας. Αν είσαι “εκτός”, είναι σχετικά εύκολη για ερευνητικές δουλειές σε πανεπιστήμια αλλά δυσκολότερη για δουλειές στο industry. Οπότε πιθανόν να χρειαστεί να πιάσεις μια μέτρια δουλειά πρώτα, ώστε να πατήσεις πόδι στη χώρα.
Ελλάδα
– Ο ευκολότερος, ταχύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος είναι μέσω γνωστού. Ακόμα κι αν εμφανιστείς μπροστά τους από το πουθενά, η πρώτη τους ερώτηση πιθανότατα θα είναι “ποιός σε έστειλε;”. Αν είσαι τυχερός, η δεύτερη θα είναι “ποιός είσαι;”.
– Οι αγγελίες είναι κι αυτές ένας τρόπος, αλλά δύσκολα θα βρεις από εκεί κάτι για προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης (το λεγόμενο “παρα-μορφωμένο” προσωπικό).
– Πάλι, ένας καλός τρόπος να βρεις κάτι ενδιαφέρον είναι η “μέθοδος postdoc”. Να στοχεύσεις σε εταιρείες όπου σ’ ενδιαφέρει το αντικείμενο και να βρεις από το website τον υπεύθυνο του τμήματος όπου θα ήθελες να δουλέψεις. Στείλε του ένα email λέγοντάς του ότι το έργο τής εταιρείας φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και θα ήθελες να μάθεις περισσότερα. Και ίσως, γιατί όχι, να συνεργαστείς μαζί τους. Στη χειρότερη, ζήτα τους συνάντηση “για να σε συμβουλέψουν”.
Φυσικά, να είσαι έτοιμος να δεχτείς μερικές πολύ κουλές απαντήσεις (“Δεν ενδιαφερόμαστε να σάς μιλήσουμε για την εταιρεία μας”!). Αλλά μπορεί να βρεις και μερικούς με πιο ανοιχτούς ορίζοντες. Λιγότερους πάντως από ό,τι στις ΗΠΑ.
Στη χειρότερη, θα μαζέψεις αρκετό υλικό για να εκδόσεις κωμικογράφημα.
– Ειδικά τα άτομα που έρχεστε από πιο ανεπτυγμένες χώρες τού εξωτερικού, ψάξτε στα εταιρικά websites για εργαζόμενους που έχουν έρθει επίσης απ’ έξω. Ιδανικά, από τη χώρα που έρχεστε κι εσείς. Αυτοί θα σάς καταλάβουν και θα σάς εκτιμήσουν καλύτερα. Θα τούς προσφέρετε μάλιστα και μια καλή ευκαιρία να σάς πουν τον πόνο τους. Ίσως και να βάλουν τα κλάματα από τη συγκίνηση.
Αυτή είναι πάνω-κάτω η εμπειρία η δική μου και μερικών φίλων μου, στις δυο χώρες που έχω περάσει τη διαδικασία.
Thrass
σευχαριστω πολυ, υπηρξες κατατοπιστικοτατος. Θα σε πειραζε να μας πεις και industry-σπουδες?
Θα αποκαλυψω οτι δεν ειναι μονο απο περιεργεια που ρωταω, ο μαικωλ και γω ψιλοσχεδιαζουμε να φτιαξουμε μια σελιδα με τετοιες πληροφοριες και βιντεο γιατι φαινεται οτι οντως λειπει. (οποιο ατομο ενδιαφερεται να συνδημιουργησει, ευπροσδεκτο)
ενδιαφερον, αυτο μπορω να το επιβεβαιωσω και γω οτι εχει νοημα να κανεις αιτησεις ακομα και αν φαινονται λιγο διαφορετικα αυτα που ζητανε.
Α δεν μου ειπες, στον δικο σου κλαδο δημοσιευουν μισθους?
Γιατι συμφωνω με Ληδα, μου φαινεται ενοχλητικο το ελληνικο συνηθειο να μην δινουν στοιχεια για μισθους λες και χαρη σου κανουν που θα δουλεψεις εκει.
εχει συμβει αρκετες φορες, οντως :)
Ληδα
θα χε πλακα εκει που ρωτανε “εσεις ποσα θελετε?” να πεις “περισσοτερα αποσα μπορειτε να δωσετε” και να σηκωθεις να φυγεις :)
Εγώ πάντως το έχω κάνει τουλάχιστον μια φορά. Με τον καιρό αποκτάς εμπειρία και μπορείς να καταλάβεις μέσα σε λίγα λεπτά με ποιους έχεις να κάνεις οπότε αποφασίζεις αν έχει νόημα να συνεχίσεις η να σηκωθείς να φύγεις (η αν έχεις όρεξη, να το γυρίσεις στο δούλεμα για το υπόλοιπο της συνέντευξης). Έχω γράψει κατά καιρούς στο blog κάποιες από τις πιο πυροβολημενες περιπτώσεις. Μια πολύ καλή περιγραφή των interviews για θέσεις Πληροφορικής έχει κάνει και ο Ζαχαρίας Δεντοφτιαχνω (υποτίθεται πως είναι σάτιρα,αλλά δεν είναι)
Πάντως αν θες να έχεις μια σφαιρική άποψη για την αγορά εργασίας στην Ελλάδα αξίζει να ρωτήσεις και τους ανθρώπους που βρίσκονται από την πλευρά του HR. Και αυτοί θα έχουν να σου πουν ιστορίες για αγρίους (που δυστυχώς είναι πια κανόνας, όχι εξαίρεση). Χιλιαδες βιογραφικά που είναι εντελώς άσχετα με της διαφημιζόμενες θέσεις, υποψήφιοι που καθυστερούν να εμφανιστούν στην συνεντευξη (η δεν εμφανίζονται καθόλου), που δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη, που αδυνατούν να απαντήσουν και στις πιο απλές ερωτήσεις πάνω στην ειδικότητα τους, που θέλουν 5.000 με το καλήμερα σας, ωράριο αλα καρτ κλπ
Παλιότερα που έψανα ακόμη δουλειά ως βιολόγος, αγγελίες έβλεπες μόνο για ιατρικούς επισκέπτες και κάπως λιγότερες για φροντιστήρια, τίποτε άλλο. Από αγγελία πάντως κατάφερα κάποια στιγμή να βρω δουλειά σε μια φαρμακευτική εταιρεία (όπου η δουλειά μου ήτανε από το να συγγράφω και να μεταφράζω φακέλους φαρμάκων μέχρι να σηκώνω το τηλέφωνο και να ψήνω τους καφέδες). Αργότερα βρήκα μια δουλειά που με ενδιέφερε περισσότερο, και ήταν μέσω γνωστού που ήδη εργαζόταν στο χώρο όπου τελικά προσλήφθηκα κι εγώ.
Στη μετάφραση οι δουλειές μου δόθηκαν όλες μέσω γνωστών, από το ξεκίνημά μου μέχρι και τώρα. Υπήρξαν κάποια διαστήματα μεγάλα χωρίς δουλειά (αρκετοι μήνες το καθένα), και τότε εφάρμοσα τη “μέθοδο ποσντόκ” (εν προκειμένω δεν έχω ούτε ντοκ, αλλά η βασική αρχή της μεθόδου είναι ίδια). Εντόπιζα τους εκδοτικούς οίκους που με ενδιέφεραν και που έκρινα ότι μπορεί να τους ενδιαφέρω κι εγώ, και έστελνα επιστολές και βιογραφικά. Ορισμένοι (ένας ή δύο) με κάλεσαν για δείγμα, οι υπόλοιποι δεν απάντησαν καν. Δουλειά πάντως δεν προέκυψε.
Δεν ξέρω πόσο χρήσιμες σου είναι αυτές οι πληροφορίες, πάντως εδώ είναι δια πάσαν χρήσιν.
Αορατη Μελανη!και εγω Βιολόγος! ψαχνω για δουλεια τους τελευταιους μηνες και πραγματικα ακριβως οπως τα λες ειναι! βασικα εισαι τυχερη που βρηκες δουλεια σαν ιατρικος επισκεπτης!εγω ουτε αυτο δεν βρηκα!!και μαλλον θα δουλεψω σε ασχετη ειδικοτητα! γενικα οι περισσοτεροι δεν απαντουν, σχεδον ολοι δινουν απλα τον βασικο μισθο και φυσικα αμα εχεις γνωστο παντα εχεις περισσοτερες πιθανοτητες να προσληφθεις!
Έτσι για την ιστορία, δεν εργάστηκα ποτέ μου σαν ιατρικός επισκέπτης, δεν μου ταιριάζουν οι πωλήσεις. Είπα απλώς ότι έβρισκα πολλές τέτοιες αγγελίες.
Sign-up bonus στην Ελλάδα??? Χα, χα, χα και 10 LOL!!! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Κατά τα λοιπά:
1. Εύρεση εργασίας με τον κλασικό τυπικό ελληνικό τρόπο, όπως περιγράφουν οι προλαλήσαντες. Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ο Δημόσιος ή ο Ιδιωτικός τομέας, είναι η κοινωνική συγκρότηση που αναπαράγει αυτές τις καταστάσεις.
2. Ποιότητα ελληνικής εργοδοσίας: Αντίστοιχη αυτής των προϊόντων που παράγουν οι επιχειρήσεις τους.
3. Άδεια: 20-22 μέρες το χρόνο, όποτε και αν ευαρεστείται ο προϊστάμενος. Διακοπές τον Αύγουστο γιατί “τότε κλείνει η εταιρεία” (όπως και το 99,99% των Ελληνικών εταιρειών). Αν είσαι στο Δημόσιο και δεν θέλεις διακοπές τον Αύγουστο είσαι (α) ο αγαπημένος των συναδέλφων (β) τυχερός γιατί τον Αύγουστο δεν κινείται φύλλο και (γ) άτυχος γιατί τον Αύγουστο δεν κινείται φύλλο.
4. Λεφτά: Γιατρός – Δικηγόρος – Μηχανικός θα δουλέψεις για ένα χιλιάρικο και κάτι ψιλά (ευρώπουλα όχι λίρες), άλλες ειδικότητες κάτω του χιλιάρικου, άνευ ωραρίου (πλην δημοσίου), συνήθως με δελτίο.
5. Job Description: Τι ‘ν’ τούτο πάλι;
Παραθέτω έναν σύνδεσμο: http://www.kainotomeis.gr, όπου έχει κηρυχθεί διαγωνισμός εφαρμοσμένης έρευνας και καινοτομίας. Ίσως με αυτόν τον τρόπο ανοίξουν νέες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας στην Ελλάδα για πτυχιούχους και διδάκτορες.
Σωτήρη,
“Α δεν μου ειπες, στον δικο σου κλαδο δημοσιευουν μισθους?”
Στις ΗΠΑ είτε δημοσίευαν range μισθού είτε ήταν αρκετά εύκολο να βρεις τι συνηθίζεται να δίνει το κάθε industry σε κάθε πολιτεία (μέσω google), ανάλογα με το επίπεδο σπουδών/εμπειρίας που έχεις. Αν η εταιρεία είναι startup company, τα πράγματα σκουραίνουν λίγο (αν και όχι πάντα) και ίσως να χρειαστεί να τούς μιλήσεις για να μάθεις.
Στην Ελλάδα δε δημοσιεύεται τίποτα. Θα λάβεις “ανταγωνιστικό πακέτο αποδοχών”. Τα υπόλοιπα στη συνέντευξη, κι όχι πάντα στην πρώτη. Συμφωνώ ότι είναι εκνευριστικό.
Aς πούμε ότι έχω σχέση με τις Τηλεπικοινωνίες. Για τα υπόλοιπα σου στέλνω email.
ευχαριστω παλι για τα στοιχεια που δωσατε
ΓιαννηΧ ενδιαφερων ο διαγωνισμος αν και δεν νομιζω οτι με 8 και 15 χιλιαδες ευρω θα γινει τιποτα ιδιαιτερο.
θρασσ
Το γεγονος οτι οι μικρες σταρταπ στις ΗΠΑ δεν δινουν στοιχεια για μισθους ειναι ενδιαφερον. Αναρωτιεμαι αν αυτος ειναι ο λογος που στην Ελλαδα δεν δινουν, ειναι σχεδον ολες μικρες εταιρειες ή τελοσπαντων εχουν την νοοτροπια μικρης εταιρειας.
βρεννο
για ποιους κλαδους ειναι τα στοιχεια που δινεις? Οι 22 μερες αδεια συνηθιζονται και στο δημοσιο?
Οσο για το sign up bonus, υπαρχουν λογοι που γινεται που πιθανως στην Ελλαδα δεν υπαρχουν.
α) πολλοι φοιτητες χρωστανε λεφτα στην Αγγλια οταν τελειωνουν
β) χρειαζονται ρουχα κτλ για να δουλεψουν, στην Ελλαδα μου φαινεται οι απαιτησεις ρουχισμου ειναι πιο χαλαρες
γ) συχνα χρειαζεται να ανοιξουν ενα νεο σπιτι, στην Ελλαδα συνηθως μενουν με την μαμα τους :)
Μελανη
ωστε ετσι. Παντως για ατομα που κανουν τετοιου ειδους δουλειες (freelance) το Ιντερνετ ειναι μεγαλη ευλογια. Και θεωρω οτι πολλοι δεν εχουν συνειδητοποιησει τι ευκαιριες ανοιγονται για καθε ατομο που μπορει να προσφερει διεθνοποιημενες υπηρεσιες (απο προγραμματιστες μεχρι σκιτσογραφους). Ειχε ο Εκονομιστ ενα αρθρο σχετικα, αν το βρω θα βαλω συνδεσμο.
Ληδα
ωραιος ο Ζαχαριας
θαταν καλη ιδεα να τους προσεγγισουμε, οντως
Παλαιότερα οι αμερικάνικες startup “έκλεβαν” συνέχεια ταλαντούχα στελέχη η μια από την άλλη. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος ήταν να υπόσχονται στους υποψήφιους “αποστάτες” μισθούς που ήταν αρκετά μεγαλύτεροι από τον μέσο μισθό τεχνικού/στελέχους startup. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι εταιρίες αυτές να είναι αρκετά διστακτικές στο να δίνουν δημόσια πληροφορίες γύρω από αυτό το θέμα (και γενικότερα γύρω από θέματα που έχουν να κάνουν με το ανθρώπινο δυναμικό τους). Μπορεί οι εποχές να άλλαξαν αρκετά μετά το Dot-Com bubble αλλά η συνήθεια μένει.
Πάντως τώρα πια με το sites σαν το Glassdoor και το PayScale αυτή η μυστικοπάθεια δεν έχει και πολύ νόημα.
“ενδιαφερων ο διαγωνισμος αν και δεν νομιζω οτι με 8 και 15 χιλιαδες ευρω θα γινει τιποτα ιδιαιτερο.”
Τα χρηματικά έπαθλα είναι το λιγότερο (είναι το κερασάκι στην τούρτα κατά τη γνώμη μου). Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι οι 20 καλύτερες (κατά τη γνώμη τους) δουλειές θα προωθηθούν με σκοπό την εξωστρέφεια της ελληνικής επιχειρηματικότητας στην καινοτομία.