Υπέρ των ανδρικών ποσοστώσεων λόγος επιδεικτικός

Εξ αφορμής του άρθρου της Λίνας ΠαπαδοπούλουΓυναικεία συμμετοχή και Δημοκρατία“.

Σύμφωνα με το άρ. 116 παρ. 2 Σ (αναθεώρησης 2001):

Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών.

Το σχετικά νεόκοπο και καινοφανές αυτο άρθρο εισήγαγε στα συνταγματικά μας θέσμια καινά δαιμόνια. Κατωχύρωσε τις θετικές διακρίσεις, ήτοι τις έμφυλες διακρίσεις που είναι (όχι πια κακές, αλλ’ αίφνης) καλές, επειδή κατατείνουν στην συμπλήρωση της τυπικής έμφυλης ισότητας με ολίγη από ουσιαστική ισότητα.

[Μερικοί κακόγλωσσοι λένε βέβαια ότι χωρίς την ειδική συνταγματική διάταξη οι θετικές διακρίσεις θα ήταν οφθαλμοφανώς αντισυνταγματικές, όπως δηλαδή κρίθηκαν στην Γαλλία το 1982 και στην Ιταλία το 1995, αλλά εγώ δεν τα πιστεύω αυτά: αποκλείεται οι υπέρμαχοι της έμφυλης ισότητας να εργαλειοποίησαν το Σύνταγμα για να επιβάλουν αντισυνταγματικές απόψεις. Πού ακούστηκε να γίνεται αυτό!].

Εκεί δηλαδή όπου οι πολίτες δεν είναι αρκετά ίσοι στις μεταξύ τους έμφυλες σχέσεις, έρχεται ο νόμος και επιβάλλει διά του χωροφύλακος την στενά αριθμητική ισότητα αποτελέσματος, είτε με μια ποσόστωση υποψηφιοτήτων (: ωρισμένος ελάχιστος αριθμός θέσεων στα ψηφοδέλτια παρακρατείται αποκλειστικά για γυναίκες) είτε με μια ποσόστωση εκλογής (: ωρισμένος ελάχιστος αριθμός θέσεων στο αντιπροσωπευτικό σώμα παρακρατείται αποκλειστικά για γυναίκες). Για παράδειγμα, αν οι γυναίκες εκλογείς δεν ψηφίζουν με αρκετό ζήλο τις γυναίκες υποψηφίους, αυτό το σφάλμα του γυναικείου τμήματος του εκλογικού σώματος διορθώνεται διά νόμου, που ξέρει καλύτερα από τις εκλογείς, επιβάλλοντας την εκλογή γυναικών, ανεξαρτήτως λεπτομερειών όπως η ψήφος ή η ισότητα αυτής. Αν οι γυναίκες δεν εκτίθενται ως υποψήφιοι ή δεν ψηφίζουν άλλες γυναίκες, μπορούμε πολύ απλά να τις διορίσουμε βουλεύτριες. Και να τελειώνουμε. Αν οι γυναίκες δεν εκτίθενται ως υποψήφιοι ή δεν ψηφίζουν άλλες γυναίκες, το πρόβλημα δεν είναι ασφαλώς των ανδρών. Συγνώμην, εννοούσα οι άντρες φταίνε που οι γυναίκες δεν ψηφίζουν γυναίκες. Ποιος άλλος δηλαδή;

Λαμπρά.

Η συνταγματική διάταξη βέβαια δεν είναι ετεροβαρής υπέρ των γυναικών, δεν είναι δα και κλειτοριδοκρατική (είναι απλώς και μόνο συμπτωματικά συμπτωματικό ότι στην σχετική προβληματική δεν ανακύπτουν ποτέ ζητήματα όπως οι πρόωρες συντάξεις των μητέρων ή η υποχρεωτική στράτευση των ανδρών). Αν συντρέχει η απαιτούμενη τελεολογία, αν δηλαδή παρατηρείται το φαινόμενο της συντριπτικής υπερεκπροσώπησης του γυναικείου φύλου σε κάποιον τομέα κοινωνικής δραστηριότητας, και μάλιστα σε ένα τομέα με κύρος και εξουσία, σε ένα δημόσιο λειτούργημα ας πούμε, τίποτε δεν αποκλείει συνταγματικώς την εισαγωγή μια έμφυλης ποσόστωσης υπέρ των απεκλεισμένων ανδρών.

Σε μια πατριαρχική κοινωνία βέβαια σαν την δική μας, όπου επικρατούν τα στερεότυπα που έχουν επιβάλει οι άντρες στις γυναίκες, δεν είναι δυνατόν να υπάρξη τέτοια περίπτωση, έτσι δεν είναι; Αφού η ισότητα είναι μόνο τυπική κλπ κλπ

Λέω, έτσι δεν είναι;

Όχι, δεν είναι έτσι. Τα τελευταία 21 χρόνια (τουλάχιστον), όσα λειτουργεί η Εθνική Σχολή Δικαστών, αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι οι γυναίκες εισακτέες πλειοψηφούν συντριπτικά. Ενδεικτικά, στην τελευταία ΚΑ΄ σειρά δικαστών της πολιτικής-ποινικής κατεύθυνσης είχαμε ανδρικό ποσοστό 14/45 = 31%, στους εισαγγελείς 4/14 = 28,5% και στους διοικητικούς δικαστές 5/21 = 24%. Και αυτή ήταν μια σχετικά καλή χρονιά έμφυλης ισότητας, γιατί έχουν υπάρξει και πολύ χειρότερες:

… οι συντριπτικά περισσότεροι εισακτέοι και επιτυχόντες στην ΕΣΔΙ είναι γυναίκες (ας πούμε 25/27 εδώ στα διοικητικά ή 19/26 εδώ στην 16η σειρά στους δικαστές και εδώ 8/12 στους εισαγγελείς)

[Οι σύνδεσμοι δυστυχώς πλέον είναι νεκροί. Η ΕΣΔΙ διαφυλάσσει προσεκτικά το αρχείο της. Δεν φαντάζομαι για λόγους όπως αυτός ή αυτός].

Διαπιστώνουμε λοιπόν από τα εμπειρικά δεδομένα ότι το άλλο μισό του ουρανού υποαντιπροσωπεύεται από την άσκηση της τρίτης κρατικής λειτουργίας. Δεν υποσκάπτει άραγε αυτό την ποιότητα της δημοκρατίας; Ασφαλώς και ναι. Δεν αναιρεί την έμφυλη ισότητα; Εξυπακούεται. Δεν συνιστά κραυγαλέο δημοκρατικό έλλειμμα; Ω ναι. Θα αρκεστούμε στην τυπική μόνο ισότητα ευκαιριών; Αν είναι δυνατόν! Είναι άραγε τυχαίο το πρόβλημα που εντοπίσαμε; Όχι βέβαια. Δεν οφείλεται σε κοινωνικά στερεότυπα που επιβάλλουν έξωθεν στους άντρες να αγωνιστούν στον στίβο της ελεύθερης δικηγορίας για να κερδίσουν το ψωμί τους; Εννοείται πως ναι. Έχει ή δεν έχει ως αποτέλεσμα να λείπη δραματικά η ανδρική οπτική από τα κέντρα λήψης των δικαστικών αποφάσεων; Πάνυ μεν ουν. Έχει καμία σημασία που λόγω της ποσόστωσης θα εισέρχωνται άνδρες υποψήφιοι κατώτεροι από τις γυναίκες συναδέλφους τους; Απολύτως καμία. Είναι αυτό φαλλοκρατικό; Όχι βέβαια, αφού το λέει το Σύνταγμα! Νόμος που θα ώριζε ποσόστωση υπέρ των ανδρών για τους εισακτέους της Σχολής Δικαστών θα πραγμάτωνε την ουσιαστική ισότητα κατ’ άρ. 116 Σ; Προφανώς!

Έγραφα αφελώς ο αφελής πέντε χρόνια πριν:

Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει ένα ισχυρό φύλο, το θήλυ, που έχει εκτοπίσει το άλλο από τις θέσεις εξουσίας στην Δικαιοσύνη. Αν ήμουνα ΜΚΟ θα κλαψούριζα ζητώντας ποσόστωση για τους άντρες, αλλά δυστυχώς δεν είμαι.

Ήταν λάθος μου, το ομολογώ. Βεβαίως και θα κλαψουρίσω και θα απαιτήσω ποσόστωση για τους εισακτέους στην Εθνική Σχλή Δικαστών: ένα ποσοστό εισακτέων, ιδανικά το 50% (δεν θα κάνουμε εκπτώσεις στην ισότητα!), επιβάλλεται να επιφυλάσσεται για υποψηφίους με ίσιο κουλουράκι ανάμεσα στα πόδια τους. Κάτι που είναι πολύ πιο σημαντικό από τις επιδόσεις τους στις εξετάσεις ή τις σπουδές τους.

Εννοείται βέβαια ότι δεν υπάρχει λόγος να σταματήσουμε εδώ τον αγώνα μας για πραγματική, ουσιαστική, πραγματωμένη έμφυλη ισότητα, πάνω και πέρα από κάθε κλειτοριδοκρατική άποψη που μας έχει επιβληθή από το κοινωνικό σύστημα, την παράδοση, την Εκκλησία και την ανεξέλεγκτη λειτουργία των αγορών. Σε όλα τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα με χαμηλό κοινωνικό στάτους υπερεκπροσωπούνται συντριπτικά οι άνδρες. Θετικές δράσεις τώρα!

3 thoughts on “Υπέρ των ανδρικών ποσοστώσεων λόγος επιδεικτικός”

  1. Παρελειψες φιλε Αθανασιε, και εισαι ασυγχωρητος, το τριτο φυλλο.
    Θα σε καταγγειλω για ομοφοβικο και ανεπιδεκτο μαθησεως των μαθηματων πολιτικης ορθοτητας της νεας ταξης.
    Παντως για να μιλησουμε και σοβαρα, το κειμενο σου αν και με βρισκει συμφωνο σ αυτα που λεει, με προβληματισε με αυτα που παραλειπει ενω νομιζω οτι θα επρεπε οπωσδηποτε να περιεχει.
    Μιλαω για το προφανες της ελλειψης εκπροσωπησης των εργατων, των αγροτων και των αλλων χαμμηλων εισοδηματικα στρωματων στην εξουσια.
    Καποτε βεβαια που οι ανθρωποι ηταν πιο χαζοι απο εμας τους συγχρονους, κατι ανοητοι σαν τον Πλατωνα, φροντιζαν να υπαρχει ποσοστωση πλουσιων και φτωχων ακομη και στα αριστοκρατικα πολιτευματα που προτειναν.
    Σημερα εμεις ασχολουμαστε με πολυ πιο προχωρημενα πραγματα, οπως ειναι το ποσες γυναικες θα μπουν στην βουλη η στο δικαστικο σωμα.
    Ιστορικα ομως, αλλα και προφανως λογικα, οποιοι κατεχουν μεγαλες περιουσιες, τεινουν να ελεγχουν το κρατος για να τις μεγαλωσουν περισσοτερο, ενω τιποτε τετοιο δεν παρατηρηθηκε ποτε απ οσο ξερω σχετικα με το φυλλο των μετεχοντων στην εξουσια.
    Ειναι προφανες απο το κειμενο σου οτι πιστευεις οτι εφοσον υπαρχουν οι ιδιες ευκαιριες δεν χρειαζεται να γινει τιποτε αλλο, αλλα ενω στην περιπτωση των φυλλων εχεις δικιο στην περιπτωση των εισοδηματων θελει προσοχη.
    Ειναι γνωστο κι αυτο απο την αρχαια εποχη, αλλα και απολυτα λογικο. Οταν κανεις εκλογες, εχεις ολιγαρχια γιατι επιλεγεις αναμεσα σε επωνυμους, οι οποιοι εχουν χρηματα για να προβληθουν η ιδιοι η να υποστηριξουν αλλους.
    Κατεβα εσυ σε εκλογες να δουμε τι θα παρεις. Αντιθετα ο αν εχω καταλαβει σωστα εκλεκτος σου Θεοδωρακης, καταφερε ελεω ΜΕΓΑ, να φτιαξει κομμα και να μπει με αξιωσεις στην βουλη.
    Μπορεις να εισαι σιγουρος οτι ποτε δεν θα βαλει τα συνφεροντα σου πανω απο τα συμφεροντα του Μπομπολα.
    Περιεργως κανεις δεν ασχοληθηκε με την εκπροσωπηση αυτων των ταξεων στην “δημοκρατια” μας. Θεωρειται δεδομενο οτι αυτοι εκπροσωπουνται απο τους αντιπροσωπους τους παρολο που κανενα κοινο συμφερον μ αυτους δεν εχουν. Καποτε λεγαμε οτι τουλαχιστον μας ενωνε η πατριδα, αλλα τωρα τελευταια οι περισσοτεροι αντιπροσωποι μας το απορριπτουν κι αυτο μετα βδελυγμιας σαν φασιστικο. Τελικα τι κοινα συμφεροντα εχω εγω μ αυτους, αφου ουτε στα εθνικα συμφεροντα μπορω να υπολογιζω οτι θα συμπλευσουν με τα συμφεροντα μου;
    Ειναι γνωστο αλλα κρυφο, οτι οταν καποιος δεν κατεχει ποτε καμμια εξουσια δεν ειναι πολιτης, οπως μας λεει ο “μαρτυριαρης” Αριστοτελης.
    ΟΤΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΙΤΗΣ Ο ΜΕΤΕΧΩΝ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ (ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ).ΩΣΠΕΡ ΜΕΤΟΙΚΟΣ (ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ) ΕΣΤΙΝ Ο ΜΗ ΜΕΤΕΧΩΝ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ.ΑΛΛ ΟΠΟΥ ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΕΠΙΚΕΚΡΥΜΜΕΝΟΝ ΕΣΤΙΝ, ΑΠΑΤΗΣ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΣΥΝΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΕΣΤΙΝ.
    διότι λέγεται πολίτης περισσότερο αυτός που μετέχει στα αξιώματα. Σαν μεταναστης είναι αυτός που δεν μετέχει σε αξιώματα, άλλα όπου αυτό το κρατανε κρυφο, το κάνουν για να εξαπατουν τους κάτοικους.

    Reply

Leave a Comment