Αν και ο Πωλ Κρούγκμαν συχνά με εκνευρίζει με τα γραφόμενά του, καμιά φορά η ανάλυσή του είναι ενδιαφέρουσα. Πρόσφατα ανέβασε στο ιστολόγιό του ένα κείμενο στο οποίο εξετάζει τι ακριβώς μπορεί να διαπραγματευτεί η Ελλάδα. Όπως διάφοροι οικονομολόγοι έχουν επισημάνει, αυτό που ουσιαστικά μετράει για τους Έλληνες είναι όχι το μέγεθος του δημόσιου χρέους αλλά η αποπληρωμή του. Με άλλα λόγια, ένα δεύτερο κούρεμα έχει σημασία μόνο εάν μειώσει την καταβολή των τοκοχρεωλυσίων, κάτι που όμως μπορεί να συμβεί και χωρίς κούρεμα, εάν επιμηκυνθεί η διάρκεια αποπληρωμής του χρέους ή εάν μειωθούν περαιτέρω τα επιτόκια. Ο τρόπος με τον οποίο το δημόσιο αποπληρώνει το χρέος του είναι το πρωτογενές πλεόνασμα.
Πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει ότι τα έσοδα που εισπράττονται από το κράτος υπερκαλύπτουν τις λειτουργικές δαπάνες του, και τα χρήματα που περισσεύουν χρησιμοποιούνται για να πληρωθούν οι τόκοι και μέρος του χρέους. Όσο μεγαλύτερο είναι το περίσσευμα, τόσο ταχύτερη είναι η αποπληρωμή. Για να είναι μεγαλύτερο το περίσσευμα απαιτούνται ωστόσο είτε υψηλότερα φορολογικά έσοδα είτε χαμηλότερες δαπάνες, δηλαδή μικρότερο εισόδημα για τους Έλληνες πολίτες. Αυτό που η κυβέρνηση λογικά θα διαπραγματευτεί λοιπόν, είναι το μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Όπως σωστά επισημαίνει ο Κρούγκμαν, μείωση του πλεονάσματος π.χ. από 4.5% στο 1.5% του Ελληνικού ΑΕΠ έχει ισχνή επίπτωση στους δανειστές, διότι το μέγεθος της Ελληνική οικονομίας είναι σχετικά μικρό. Έχει όμως αισθητή επίπτωση στους Έλληνες πολίτες. Γιατί λοιπόν η Τρόικα να αρνηθεί μια παραχώρηση?
Αυτό που φοβάται η Ε.Ε. είναι το λεγόμενο moral hazard. Αν γίνει στην Ελλάδα μια παραχώρηση, υπάρχει ο φόβος ότι και άλλες χώρες θα πάρουν το ρίσκο να δανειστούν υπέρμετρα γνωρίζοντας ότι αν κάποια στιγμή οι χρηματαγορές τους κλείσουν την πόρτα θα τους ξελασπώσει η Ε.Ε. με πολύ ευνοϊκούς όρους. Και μπορεί μεν η οικονομία της Ελλάδας να είναι σχετικά μικρή, αλλά μια παρόμοια παραχώρηση σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία θα είχε σημαντικό κόστος για τους δανειστές. Το θέμα είναι τι μπορεί να κάνει η Τρόικα για να πιέσει την Ελληνική κυβέρνηση. Από το 2010 μέχρι και το 2012, η Ελλάδα είχε ανάγκη την Τρόικα διότι το δημόσιο είχε πρωτογενές έλλειμα. Τα έσοδα του δημοσίου δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τις λειτουργικές δαπάνες, και καθώς οι χρηματαγορές αρνιούνταν να δανείσουν το Ελληνικό δημόσιο, η Τρόικα μας ξελάσπωνε δανείζοντάς μας τη διαφορά. Σήμερα όμως, που η Ελλάδα έχει πρωτογενές πλεόνασμα, τα δανεικά της Τρόικας χρησιμοποιούνται (μαζί με το πρωτογενές πλεόνασμα) αποκλειστικά για να πληρωθούν προηγούμενα δανεικά και τόκοι. Αν αρνηθούν να δανείσουν την Ελλάδα απλώς δεν θα μπορέσει το δημόσιο να πληρώσει προηγούμενα δάνεια. Άρα η διαπραγματευτική θέση της Τρόικας είναι χαμηλή. Κατά τον Κρούγκμαν, το μεγάλο όπλο των Ευρωπαίων είναι ότι μπορεί η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να αρνηθεί να χρηματοδοτήσει τις Ελληνικές τράπεζες, κάτι που αυτομάτως θα οδηγήσει σε κατάρρευση τους καθώς θα αδυνατούν να καλύψουν τις αναλήψεις των καταθετών, τουλάχιστον σε Ευρώ. Ο Κρούγκμαν αμφιβάλλει ωστόσο ότι η Ε.Ε. θα προχωρήσει σε τέτοια δραματική κίνηση και ότι η ΕΚΤ, που είναι σχετικά ανεξάρτητη, θα δεχτεί να συμμετάσχει.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι η Τρόικα θα κάνει μια μικρή διευκόλυνση. Υπάρχει ωστόσο μια παράμετρος που ο Κρούγκμαν παίρνει ως δεδομένη. Υποθέτει ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα. Οι προκηρύξεις των νέων υπουργών για παύση των ιδιωτικοποιήσεων, επαναπρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων που είχαν απολυθεί με διαθεσιμότητα, άνοιγμα της ΕΡΤ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τους αγρότες και μια σειρά άλλων μέτρων με κάνει να πιστεύω ότι το πλεόνασμα γρήγορα θα μετατραπεί σε έλλειμα. Το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό ατού της Τρόικας είναι ότι αν η Ελλάδα κάψει τις γέφυρες με τους δανειστές, σε περίπτωση που η ανευθυνότητα της νέας κυβέρνησης μετατρέψει το πρωτογενές πλεόνασμα σε πρωτογενές έλλειμα, το Ελληνικό δημόσιο δεν θα μπορεί πλέον να δανειστεί πουθενά και έτσι θα αδυνατεί να πληρώσει, τουλάχιστον σε Ευρώ, τους προμηθευτές του, τους δημόσιους υπαλλήλους, και γενικά τους πολίτες με τους οποίους συνδιαλέγεται. Είναι πάντως ειρωνικό ότι η κυβέρνηση που κατά δήλωση έχει τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους της συμφωνίας με την Τρόικα φαίνεται να κάνει ότι μπορεί για να αποδυναμώσει τα διαπραγματευτικά της ατού. Αν υπάρχει Θεός, σίγουρα έχει περίεργη αίσθηση του χιούμορ.
Update: Φαίνεται ότι με διαβάζει ο Ντάισελμπλουμ!
Η άποψη του Γιάνη Βαρουφάκη προεκλογικά.
ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ
By yanisv on 01/17/2015 • ( 10 σχόλια )
Screen Shot 2015-01-17 at 8.28.43 AMΈνα μη βιώσιμο χρέος κουρεύεται. Τελεία και παύλα.
Όποιος αρνείται αυτή την απλή αλήθεια είτε ψεύδεται ηθελημένα είτε εθελοτυφλεί.
Την περίοδο 2010-2011, τρόικα και ελληνικό κατεστημένο επέμεναν ότι το χρέος δεν θα κουρευόταν και χαρακτήριζαν εθνοπροδότες όσους εξ ημών επιμέναμε ότι θα κουρευόταν.
Το 2012 αναγκάστηκαν να προβούν σε διπλό κούρεμα (PSI και «επαναγορά χρέους») για το οποίο μάλιστα, το άκρον άωτον του θράσους, μας ζήτησαν να το γιορτάσουμε. Επειδή όμως είχαν καθυστερήσει, το κούρεμα εκείνο, αν και μεγάλο, δεν ήταν αρκετό. Το αποτέλεσμα ήταν το μοναδικό στην ιστορία φαινόμενο μια χώρα να έχει χρεοκοπήσει επίσημα, να έχει κουρευτεί το χρέος της και, φευ, το εναπομείναν χρέος να παραμένει μη βιώσιμο. Επική η αποτυχία!
Η εμπειρία αυτή μας διδάσκει ένα απλό μάθημα: Το κούρεμα ενός μη βιώσιμου χρέους είναι αναπόφευκτο και όσο αργεί, όσο οι «αρχές» προσποιούνται ότι είναι βιώσιμο, το κούρεμα που απαιτείται (για να καταστεί το χρέος πραγματικά βιώσιμο) μεγαλώνει, η οικονομία υποφέρε,ι και το κούρεμα που έρχεται αποδεικνύεται μη θεραπευτικό. Άρα, στόχος μας πρέπει να είναι να σχεδιάσουμε και να απαιτήσουμε ένα ικανό, θεραπευτικό, τελικό κούρεμα.
Ιδανικά, το κούρεμα θα έπρεπε να πάρει την μορφή του κουρέματος του γερμανικού χρέους στην Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953 και να αφορά, πέραν του ελληνικού χρέους, τα χρέη πολλών άλλων κρατών-μελών της Ευρωζώνης. (Π.χ. στην βάση της 2ης Πολιτικής της Μετριοπαθούς μας Πρότασης – βλ. εδώ.)
Όμως, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας και τους πολιτικούς περιορισμούς των συνομιλητών μας, π.χ. του κ. Σόιμπλε ο οποίος αδυνατεί να προτείνει στους βουλευτές του ένα τέτοιο κούρεμα (καθώς για πέντε χρόνια τους παραπλανά ότι δεν θα γίνει κούρεμα). Είναι απαραίτητο να του το παρουσιάσουμε, να το πακετάρουμε, με τρόπο που να το καθιστά «εύπεπτο» στην Bundestag. Με άλλα λόγια, να προτείνουμε μια τεχνική μετατροπή του χρέους μας που να συνιστά, επί της ουσίας, ένα σημαντικό κούρεμα αλλά που θα επιτρέψει στον κ. Σόιμπλε να το ονομάσει κάπως αλλιώς. Ακολουθεί ένα παράδειγμα.
Το χρέος μας αποτελείται από τα εξής βασικά «κομμάτια»:
Χρέος μας προς την ΕΚΤ από τα ομόλογα που αγόρασε ο κ. Τρισέ την περίοδο 2010/1. Ήταν ένα αποτυχημένο βήμα της ΕΚΤ που δεν ενέκρινε ποτέ το ελληνικό Κοινοβούλιο και για το οποίο ευθύνεται αποκλειστικά η ΕΚΤ. Αν δεν είχε προβεί σε αυτές τις αγορές, από τις οποίες το ελληνικό κράτος δεν κέρδισε ούτε ένα ευρώ, τα ομόλογα εκείνα θα είχαν σήμερα κουρευτεί (λόγω PSI και «επαναγοράς χρέους») κατά 90%. Είναι απαράδεκτο να δανείζεται το πτωχευμένο ελληνικό κράτος από τους εταίρους μας και την ΕΚΤ για να τα επιστρέφει στην ΕΚΤ πληρώνοντας με αίμα το λάθος του τ. Προέδρου της.
Τι πρέπει να προτείνουμε: Κατ’ αρχάς πρέπει να δηλώσουμε ότι δεν έχουμε, ως πτωχευμένο κράτος, το ηθικό δικαίωμα να δανειστούμε κι άλλα ποσά από τους εταίρους μας για να πληρώσουμε την… ΕΚΤ για λάθος της ΕΚΤ. Απλά, δεν θα το κάνουμε. Από την άλλη, κατανοούμε ότι η διοίκηση της ΕΚΤ ανησυχεί επειδή το Καταστατικό της ΕΚΤ δεν της επιτρέπει να φανεί ότι χρηματοδοτεί κράτη-μέλη. Αν απλά διαγραφούν αυτά τα χρέη του ελληνικού δημοσίου προς την ΕΚΤ η διοίκηση της ΕΚΤ μπορεί να αντιμετωπίσει νομικό πρόβλημα. Μια απλή λύση που να αποτελεί κούρεμα το οποίο όμως θα ονομαστεί κάτι διαφορετικό είναι η εξής. Το ελληνικό δημόσιο εκδίδει νέα ομόλογα απεριόριστης διάρκειας με ένα πολύ μικρό επιτόκιο (0,1%) και ονομαστικής αξίας ίσης με τα παλαιά ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ. Τα νέα αυτά ομόλογα τα ανταλλάσσει με τα παλαιά που διαθέτει η ΕΚΤ. Έτσι, η Ελλάδα δεν χρειάζεται να δανειστεί ούτε ένα ευρώ για να αποπληρώσει αυτό το χρέος της στην ΕΚΤ, το οποίο ουσιαστικά κουρεύεται, και η ΕΚΤ δεν χρειάζεται να παραδεχθεί ότι δέχθηκε κούρεμα κρατικών ομολόγων που είχε κάποτε αγοράσει
Διμερή δάνειά μας με τους εταίρους μας (από το 1ο Μνημόνιο) και δάνεια από το EFSF (από το 2ο Μνημόνιο)
Τα δάνεια που έχουμε λάβει από τους εταίρους μας αποτελούν το μεγαλύτερο πολιτικό αγκάθι καθώς είναι δύσκολο για 17 Κοινοβούλια να αποδεχθούν επίσημα το κούρεμα των χρεών μας σε αυτούς – όσο αναπόφευκτο, λογικό, ορθό και πρέπον να είναι αυτό το κούρεμα.
Τι πρέπει να προτείνουμε: Έκδοση νέων ομολόγων του ελληνικού δημοσίου ίσης ονομαστικής αξίας με το χρέος μας στους εταίρους και με χρονοδιάγραμα αποπληρωμής κατ’ αρχάς το ίδιο με το συμφωνηθέν. Με δύο διαφορές: Πρώτον, οι ετήσιες συμφωνηθείσες αποπληρωμές να μειώνονται κατά τα 2/3 στις χρονιές που το ονομαστικό ΑΕΠ της χώρας δεν πετύχει ρυθμό μεγέθυνσης 6% και άνω και να αναστέλλονται εντελώς αν ο ρυθμός μεγέθυνσης του ονομαστικού μας ΑΕΠ είναι κάτω του 3%. Δεύτερον, τα ομόλογα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης, που θα αποτελέσει ζήτημα διαπραγμάτευσης (δική μας πρόταση προτείνω να είναι το 2030). Έτσι, το κούρεμα είναι μεταβλητό και αντιστρόφως ανάλογο με την ανάκαμψη της χώρας. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανάπτυξή μας τόσο μικρότερο το κούρεμα. Μια τέτοια διευθέτηση δίνει στον κ. Σόιμπλε, και στους λοιπούς ομολόγους του, την δυνατότητα να την παρουσιάσει στην γερμανική Βουλή όχι ως κούρεμα αλλά ως έναν εξορθολογισμό του ελληνικού δημόσιου χρέους, ως μια συμφωνία που καθιστά την ΕΕ εταίρο στην ανάπτυξη της χώρας (αντί για ατζέντη της μιζέριας της χώρας μας).
Χρέος μας προς το ΔΝΤ
Η ΕΕ έχει μια υποχρέωση απέναντι στην χώρα μας, καθώς και σε όλες τις χειμαζόμενες χώρες της Ευρωζώνης, που το ΔΝΤ δεν έχει. Ελλάδα, Ιρλανδία και άλλες περιφερειακές χώρες πλήρωσαν το τίμημα της σαθρής διάρθρωσης της Ευρωζώνης και για αυτό Γερμανία και λοιποί πλεονασματικοί έχουν υποχρέωση να αποδεχθούν απώλειες στα δανεικά που μας επιβλήθησαν ώστε να διασωθούν οι τράπεζές τους. Αντίθετα, η κυβέρνηση π.χ. της Μαλαισίας δεν μας χρωστά τίποτα. (Αυτό το αναφέρω επειδή τα χρήματα του ΔΝΤ που δανειστήκαμε τα λάβαμε ως επί το πλείστον από μη ευρωζωνικές χώρες όπως η Μαλαισία.) Άρα, δεν ζητάμε κούρεμα σε αυτά τα δάνεια του ΔΝΤ.
Τι προτείνουμε: Στην προσπάθεια να καταστήσουμε το χρέος μας βιώσιμο πρέπει να αιτηθούμε την επιμήκυνση αυτών των δανείων έτσι ώστε να δοθεί περισσότερο «οξυγόνο» τα επόμενα χρόνια στην ελληνική κυβέρνηση.
Επίλογος
Το κούρεμα θα έρθει. Οι πιο πάνω προτάσεις περιγράφουν τις τεχνικές με τις οποίες θα προκύψει ώστε να ελαχιστοποιήσει την ζημία των εταίρων μας και να λειτουργήσει θεραπευτικά για την Ελλάδα. Παράλληλα είναι σημαντικό προτέρημα των πιο πάνω προτάσεων ότι επιτρέπουν στην γερμανική κυβέρνηση να τις ενστερνιστεί χωρίς να τις χαρακτηρίσει κούρεμα, αλλά να της επικοινωνήσει στους πολίτες της ως «εξορθολογισμό».
Share this:
https://yanisvaroufakisgr.wordpress.com/2015/01/17/%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%B8%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B5%CF%85/
Αρχέλαε, ευχαριστώ για την προσθήκη. Νομίζω και ο Βαρουφάκης επικεντρώνεται στην ελάφρυνση της προσπάθειας αποπληρωμής. Αλλά η ουσία παραμένει ότι τίποτα από αυτά δε μπορεί να συμβεί εάν η Ελλάδα δεν έχει έστω μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται από εδώ και πέρα να μας δανείσουν προκειμένου να καλύψουμε δημοσιονομικές τρύπες, τελεία και παύλα. Και οι εξαγγελίες της κυβέρνησης με ανησυχουν!
Αρχέλαε, τώρα που ξαναδιάβασα το κείμενο του Βαρουφάκη, πραγματικά με ανησυχεί η επιπολαιότητα των θέσεών του.
Πρώτον, πράγματι βάσει καταστατικού δεν επιτρέπεται, και σωστά, στην ΕΚΤ να χρηματοδοτεί τα μέλη-κράτη της ΕΚΤ. Αυτό σημαίνει όμως όχι απλώς ότι η ΕΚΤ δε μπορεί να δεχθεί κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων. Σημαίνει επίσης ότι δεν της επιτρέπεται να αγοράσει ομόλογα οποιουδήποτε μέλους-κράτους στην πρωτογενή αγορά (νέα ομόλογα κατευθείαν από το κράτος που τα εκδίδει). Άρα λοιπόν, το γεγονός ότι ο Τρισέ αγόρασε Ελληνικά ομόλογα αλλά δεν έβγαλε Ευρώ το Ελληνικό δημόσιο δεν αποτελεί έκπληξη. Το Ελληνικό δημόσιο πήρε λεφτά όταν πούλησε τα ομόλογά του στις τράπεζες και άλλους ιδιώτες. Ο Τρισέ από αυτούς τα αγόρασε, καθώς και να ήθελε δεν θα μπορούσε να αγοράσει νέες εκδόσεις από το Ελληνικό δημόσιο. Και το έκανε προκειμένου να ενισχύσει την ρευστότητα των τραπεζών, υποκαθιστόντας ένα αξιόγραφο που έχανε σταδιακά την ρευστότητά του με μετρητά. Ποιό ήταν το λάθος του? Ότι δεν είπε, άσε, ας μην αγοράσουμε Ελληνικά ομόλογα γιατί, σε περίπτωση που κουρευθούν, όσο πιο πολλά κρατάμε τόσο λιγότερα θα κουρευθουν? Αυτά είναι αστειότητες. Αν οι τράπεζες είχαν μεγαλύτερη έκθεση σε Ελληνικά ομόλογα ποιος μας λέει ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα είχαν απαιτήσει μικρότερο κούρεμα? Επιπλέον, προτεραιότητά του Τρισέ ήταν να ενισχύσει την ρευστότητα στην τραπεζική αγορά. Αν η ενέργειά του είχε αποτέλεσμα ή όχι είναι πολύ δύσκολο να το πει κανείς. Δε μπορούμε να ξέρουμε τι θα είχε συμβεί εάν δεν είχε προβεί στην κίνηση αυτή, και δε μπορούμε ούτε καν να υποθέσουμε χωρίς σοβαρή εμπειρική μελέτη. Η εκτίμηση του Βαρουφάκη, την οποία μάλιστα παρουσιάζει ως θέσφατο, είναι στην καλύτερη περίπτωση αβάσιμη εικασία.
Δεύτερον, από τη στιγμή που η ΕΚΤ δε μπορεί να αγοράσει ομόλογα στην πρωτογενή αγορά, πολύ αμφιβάλλω ότι έχει το δικαίωμα να ανταλλάξει, σε συμφωνία με το Ελληνικό δημόσιο, τα ομόλογα που κατέχει με νέα ομόλογα με ευνοϊκότερους όρους για το Ελληνικό δημόσιο. Αυτά όφειλε ο Βαρουφάκης να τα τσεκάρει πριν γίνει υπουργός οικονομικών, και όχι να πειραματίζεται στις πλάτες του Ελληνικού λαού.
Πολύ καλό κείμενο Κώστα.
Ίσως το θέμα με το ελ ομόλογο της ΕΚΤ που λήγει το καλοκαίρι να μπορεί να διευθετηθεί στο πλαίσιο του QE: το κράτος εκδίδει ένα νέο ισόποσο ομόλογο, αποπληρώνει την ΕΚΤ, κι εκείνη με τη σειρά της αγοράζει στη δευτερογενή αγορά το νεοεκδοθέν χαρτί.
Αν γίνει έτσι, το ονομαστικό επιτόκιο που θα χρειαστεί να προσφέρουμε στους “πρωτογενείς” αγοραστές ίσως να είναι πολύ υψηλό, ανάλογα με το τι συνθήκες θα επικρατούν, αυτό όμως δεν θα επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά: άπαξ και το νέο ομόλογο περιέλθει πράγματι στην κυριότητα της ΕΚΤ μέσω QE, οι όποιοι ετήσιοι τόκοι θα μας επιστρέφονται.
Βεβαίως ο Ντράγκι ξεκαθάρισε ότι για να συμπεριλάβει ελ ομόλογα στο QE θα πρέπει να έχει στο μεταξύ συμφωνηθεί κάποιου είδους πρόγραμμα στήριξης, οπότε…
dpant, σωστά, θεωρητικά θα μπορούσε να γίνει όπως λες και απλώς το θέμα είναι πώς θα χηματοδοτηθεί το ενδιάμεσο στάδιο μέχρι να αγοράσει η ΕΚΤ το νέο ομόλογο στη δευτερογενή.
Αλήθεια, αν θυμάμαι καλά το Securities Markets Programme του Τρισέ, στο οποίο υποθέτω ότι αναφέρεται ο Βαρουφάκης, επέτρεψε κατ εξαίρεση στην ΕΚΤ αν επιστρέψει τους τόκους που εισέπραξε από την Ελλάδα πίσω στην Αθήνα, κάτι που δεν θα είχε συμβεί αν τα ομόλογα είχαν παραμείνει σε χέρια ιδιωτών. Γιατί γράφει λοιπόν ο Βαρουφάκης αυτά που γράφει? Θυμάμαι λάθος?
Τα τεχνικά του προγράμματος. Αν δεν πληρώσουμε την ΕΚΤ, QE δεν έχει. Άρα ή πρέπει να βγούμε στις αγορές ή να πάρουμε λεφτά από την τρόικα.
http://fortune.com/2015/01/22/what-you-need-to-know-about-the-ecbs-qe-program/
Καλά θυμάσαι, το επιτόκιο στα ομόλογα της ΕΚΤ είναι 0% πρακτικά. Αλλά όταν πρέπει να ζωγραφίσεις τα όργανα της ΕΕ ως τους κακούς της υπόθεσης που δεν σε άφησαν να βαρέσεις κανόνι το 2010 όπως ήθελε το ΔΝΤ, δεν κολλάς σε λεπτομέρειες.
A, και δεν ισχύει ακριβώς το “δεν θα επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά” γιατί η ΕΚΤ θα μπορεί να πάρει το 25% της έκδοσης. Αλλιώς θα ήταν κατ’ουσίαν νομισματική χρηματοδότηση του χρέους κι εκεί θα ξεσηκώνονταν οι Γερμανοί.
Οπότε ίσως να καταφέρουμε να βγούμε στην αγορά, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε οποιοδήποτε επιτόκιο.
Πιθανότατα θα επαληθευτείς. Ας θυμήσουμε, για τους επιλήσμονες χειροκροτητές της ακροδεξιο-αριστερής κυβέρνησης ότι το Eurogroup έχει δεσμευτεί ότι μέχρι το 2020 θα επανεξετάσει τρόπους ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και ο Ντάισελμπλουμ δήλωνε το 2013 ότι θα εξετάσουν ελάφρυνση ήδη από το 2014. Δεν συνέβη αυτό γιατί δεν περάσαμε την αξιολόγηση, που εκκρεμεί από τον Σεπτέμβρη.
Ειρήσθω εν παρόδω οι δόσεις που πληρώνουμε αυτή τη στιγμή αντιστοιχούν σε επιτόκιο γύρω στο 2%, το οποίο είναι σημαντικά χαμηλότερο από το επιτόκιο των αγορών για αρκετές από τις δανείστριες χώρες.
Οπότε το πρόβλημα στην διαπραγμάτευση δεν θα είναι αν θα πληρώνουμε επιτόκιο 2% ή 1.5%(ή ισοδύναμα αν το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι 6% ή 4.5%).
Εκεί που παίζεται το παιχνίδι, το σημείο που ο Βαρουφάκης αποφεύγει να θίξει στην αρθρογραφία του όπως ο διάολος το λιβάνι, είναι οι μεταρρυθμίσεις. Η μείωση του μισθολογικού κόστους, η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η δημιουργία ανταγωνισμού στην αγορά, η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι αποκρατικοποιήσεις(που μπορεί να γίνουν leasing, όχι γιάννης, γιαννάκης), η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η αναδιάρθρωση(ακόμα και με απολύσεις) του δημοσίου και πόσα άλλα μέτρα που περιλαμβάνονταν στο μνημόνιο.
Για να πάρει την μείωση του επιτοκίου ή την επιμήκυνση, θα πρέπει να συμφωνήσει και να εφαρμόσει κάποια από τα παραπάνω. Αυτό είναι το πρόβλημα ηθικού κινδύνου που αναφέρει ο Κώστας: Χωρίς αυτά δεν πείθονται οι εταίροι ότι α) δεν θα ξαναγυρίσουμε σε ελλείμματα 15% και β) δεν θα κάνουν κι άλλοι τα ίδια.
Το δεύτερο ζήτημα της διαπραγμάτευσης είναι πολιτικό. Η Ιρλανδία βγήκε από το μνημόνιο κι η Πορτογαλία ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Αν μας διευκολύνουν υπέρμετρα, οι κυβερνήσεις τους θα είναι εκτεθειμένες στους πολίτες τους. Θα σημαίνει ότι αυτές δεν διαπραγματεύτηκαν την καλύτερη δυνατή συμφωνία. Η κυβέρνηση της Ισπανίας επίσης φοβάται ότι αν κάνει πίσω η ΕΕ/ΕΖ, θα ενισχυθεί το Ποδέμος και θα χάσει τις εκλογές που απέχουν ούτε 11 μήνες πια.
Θοδωρή, ευχαριστώ για την προσθήκη, έτσι ακριβώς!
Foreign Affairs: «Λιτότητα κατά Δημοκρατίας στην Ελλάδα»
Πόσο δύσκολο είναι να αφήσει κανείς τους δογματισμούς και να κοιτάξει τις κοινωνίες κατάματα;
Εδώ μπορεί να δει κανείς την επιστολή του Βαρουφάκη στον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ. Αντιγράφω σχόλιο φίλου που θέλει να παραμείνει ανώνυμος.
Όποιος ξέρει να διαβάζει αγγλικά μάλλον κατάλαβε ότι η κωλοτούμπα έγινε.
Βέβαια το Μνημόνιο βαφτίστηκε Master Financial Assistance Facility Agreement, η Τροικα έγινε Institutions, το κούρεμα το κατάπιε ο Γιάνης (με ένα “ν”), και το πλεόνασμα έγινε appropriate.
Τώρα μένει να δούμε πως θα το φάει ο Λαφαζάνης, καθώς και το λογαριασμό για τα φορολογικα μέτρα που έρχονται επειδή η υστέρηση του κινήματος “δεν πληρώνω” μάλλον δεν καλύπτεται ούτε με 4 ΕΝΦΙΑ…
Κατά τα άλλα αυτοί είναι όρθιοι και οι άλλοι σκύβανε!
Good Night and good luck σύντροφοι…
“appropriate primary fiscal surpluses”;
Τι παει να πει αυτο; Μαλλον παπαλα τα περι πρωτογενους πλεονασματος το πολυ 1,5 % του ΑΕΠ.
Πω, πω πω, ο Γιανης δεν προσκυνησε απλως, αλλα κατεβασε και τα βρακια του!
Βεβαιως το περιμεναμε………………..
Το κοινό ανακοινωθέν του Eurogroup:
Σύντομος σχολιασμός εδώ και το σκορ της βραδιάς εδώ.
Υπομονή λίγο ακόμα όμως. Την Δευτέρα πρέπει να δώσουμε κατάλογο με τις μεταρρυθμίσεις που θα κάνουμε εν τέλει. Το ΣΚ είναι επικίνδυνο να βρεθεί νταουλοπαίχτης.
Αναλυτής της Handelsblatt συγκρίνει τα κείμενα του Eurogroup: Τι έχασε και τι κέρδισε η Ελλάδα από τις 16 έως τις 20 Φεβρουαρίου
HuffPost Greece | Αγγελική Κουγιάννου
http://www.huffingtonpost.gr/2015/02/22/oikokomia-analutis-handelsblatt-gia-eurogroup_n_6731056.html?1424634038
Ιδου το σχεδιο της Συμφωνιας για επεκταση της Δανειακης Συμβασης με τον EFSF που προκειται να υπογραψρει ο ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστες.
Στη σελιδα 7, παραγραφοι 6.1 -6.4 και στη σελιδα 12 παραγραφος 12, η Κυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδεχεται το αγγλικο δικαιο, την δικαιοδοσια των Δικαστηριων του Λουξεμβουργου, και παραιτειται από την κρατικη ασυλια λογω εθνικης κυριαρχιας που προστατευει το ελληνικο κρατος και τα περιουσιακα του στοιχεια. (state immunity on the grounds of sovereignty)
http://www.tovima.gr/files/1/2015/02/24/FINAL_D.pdf
Aυτα βεβαια τα ειχαν ηδη υπογραψει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ηδη απο το 2010-2012, ομως οι δανειστες καλουν τωρα τον ΣΥΡΙΖΑ να τα αναγνωρισει, και φυσικα θα το κανει.
Εγω ειχα ταχθει υπερ της χρεωκοπιας απο το 2010, ακριβως για να μη χρειαστει η χωρα να υπογραψει τετοιους ορους για να παρει δανεια που προφανεστατα ουδεποτε θα μπορεσει να αποπληρωσει.
Οι ΣΥΡΙΖΑίοι το κατηγγειλαν τοτε, ΚΑΙ ΟΡΘΩΣ, και απειλουσαν με δικες και φυλακες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και παλι ΟΡΘΩΣ.Και τωρα θα τα προσυπογραψουν.
Η Αριστερα φλομωσε το λαο με το παραμυθι της εδω και 70 χρονια, αλλα τα ψεμματα ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ. Ο πολιτικος αφανισμος της, αναγκαια συνθηκη για την ανασυγκροτηση της χωρας, ερχεται πολυ συντομα.
εγω γιατι εχω την εντυπωση οτι τα ποσοστα ατομων που θα ψηφιζουν συνειδητα ΝΔ και που θα ψηφιζουν ΠΑΣΟΚ-> ΣΥΡΙΖΑ ή οτι αλλο ερθει μετα, ειναι σε μεγαλο βαθμο αμεταβλητα εδω και δεκαετιες?
δεν το καταλαβαινω αυτο που λεει τοσος κοσμος. Το αν μπορουμε να τα αποπληρωσουμε εξαρταται απο τους ορους και την αναπτυξη μας. Δεν βλεπω λογο να μην μπορουμε να πληρωνουμε επιτοκια της ταξης του 1-2% σε ενα χρεος πες 180% του ΑΕΠ που βαινει μειουμενο. Μιλαμε για μια ετησια δοση της ταξης του 2-3%. Καθολου τραγικο.
Σε καθε περιπτωση οι οροι ηταν αυτοι που ηταν και δεν νομιζω οτι θα εδιναν αλλους. Σιγα μην δωσουν τετοια δανεια με νομικη δικαιοδοσια εκεινων των δικαστων που χαριζουν οποτε γουσταρουν μερικες εκατονταδες εκατομμυρια στον εαυτο τους και σε “ενστολους”.
“δεν το καταλαβαινω αυτο που λεει τοσος κοσμος. Το αν μπορουμε να τα αποπληρωσουμε εξαρταται απο τους ορους και την αναπτυξη μας. Δεν βλεπω λογο να μην μπορουμε να πληρωνουμε επιτοκια της ταξης του 1-2% σε ενα χρεος πες 180% του ΑΕΠ που βαινει μειουμενο. Μιλαμε για μια ετησια δοση της ταξης του 2-3%. Καθολου τραγικο.”
Θα το καταλαβαινες, αν γνωριζες οτι η Μακροοικονομια ειναι ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ και οχι πολιτικο ευχολογιο.
Υπαρχει εμπειρικος κανομας του ΔΝΤ που λεει οτι καμμια μη πετρελαιοπαραγωγος χωρα δεν μπορει να παραγει πρωτογενη πλεονασματα πανω απο 4,5 % του ΑΕΠ για μεγαλα χρονικα διαστηματα. Ακομα και το 4,5 % θεωρειται αθλος που ελαχιστες χωρες εχουν καταφερει. Τι στοχο θετει το ελληνικο προγραμμα για την περιοδο 2016-2022 ; Ακριβως 4,5 % ! ΓΙΑ 7 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ!
Η Ελλαδα πρεπει να πληρωνει τοκους περιπου 6,2 δις. ευρω ανα ετος την περιοδο 2015-2020 συμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=576520
Με προβλεπομενο μεσο ΑΕΠ την επιμαχη περιοδο 200 δις. ευρω, θελει με το καλημερα 3 % του ΑΕΠ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.
Το ταβανι του πλεονασματος ειναι 4,5 % του ΑΕΠ. Που ελαχστοτατες χωρες εχουν επιτυχει, και οχι για 7 ολοκληρα χρονια, οπως απαιτει το ελληνικο προγραμμα.
Βλεπεις ποσο ζοριζουν τα πραγματα οταν αφησουμε τα πολιτικα ευχολογια και βαλλουμε κατω τους αριθμους του debt dynamics;