Το κερδισμενο στοιχημα του Κωνσταντινου Καραμανλη

Στην τελικη ευθεια πριν τις εκλογες, εχεις την εντυπωση οτι τιποτα που γραφεται δεν εχει οριζοντα πανω απο λιγες μερες ή εστω βδομαδες. Ετσι, με την τυπικη αισθηση επικαιροτητας, χρονισμου και στρατηγικης που χαρακτηριζει το ιστολογιο μας, μου’ρθε να κανω καποιες σκεψεις με οριζοντα δεκαετιων.

Λοιπον το πιο χαρμοσυνο νεο που ακουσα για την μακροχρονια πορεια του ελληνισμου ειναι οτι, παρ’ολη την κριση, παρ’ολη την ταλαιπώρια, παρ’ολη την συγκρουση συμφεροντων με αρκετους απο τους Ευρωπαιους εταιρους μας, παρ’ολο τον πολεμο των φυλλαδων με τις αντιστοιχες γερμανικες, η μεγαλη πλειονοτητα των συμπολιτων μας παραμενει ευρωφιλη.
80% λεει ειναι υπερ του ευρώ, παρ’ολο που στα ματια πολλλων ανθρωπων το ευρω ειναι μερος του οικονομικου μας προβληματος.
Νομιζω οτι η αποφαση υπερ του ευρω ειναι ενστικτωδης, ειναι μια αποφαση υπερ της Ευρωπης.

Ειναι ξεκαθαρο νομιζω πια στην ελληνικη κοινωνια οτι η θεση μας ειναι στην Ευρωπη, οχι φιλοι της Ευρωπης, ή στο πλάι της Ευρωπης, αλλα μερος της Ευρωπης, της φιλελευθερης συγχρονης Ευρωπης, αυτης που ακολουθει δηλαδη την παραδοση του σχηματισμου που ονομαζαμε καποτε Δυτικη Ευρωπη, Εσπερια ή οπως αλλιως θελετε.

Δεν πρεπει να το παιρνουμε αυτο ως δεδομενο.
Ο Σιδηροπουλος ελεγε οτι ειμαστε 70 με 30 περισσοτερο ανατολιτες παρα δυτικοι.

https://www.youtube.com/watch?v=K5UcdLOkYCE?start=94

Για δεκαετιες ολοκληρη η αριστερα χρησιμοποιουσε συνθηματα οπως “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ιδιο συνδικατο”.
(παρεπι, δεν ειναι του Αντρεα το συνθημα, απλα το οικειοποιθηκε οπως και τοσα αλλα)

Την ιδια εποχη κομματια της λαϊκης δεξιας πιστευανε οτι στην Ελλαδα δεν ταιριαζουν οι θεσμοι της Ευρωπης, η δημοκρατια, η προστασια των ανθρωπινων δικαιωματων και το συνολικο πακετο του κοινωνικου φιλελευθερισμου που σημερα λιγο πολυ εγγυαται η Ευρωπαϊκη Ενωση οτι δεν θα χασουμε.

Κιομως ο Κωνσταντινος Καραμανλης, βαζοντας μας, τραβωντας μας κιας κλαιμε, στην ΕΟΚ, καταφερε να εξασφαλισει οτι το ερωτημα αυτο θα απαντηθει οριστικα για ολες τις επομενες γενιες. Ανηκομεν εις την Δυσιν.

https://www.youtube.com/watch?v=-51DbXntglI?start=44

Οτι και να γινει τωρα πια, ακομα κιαν καταφερουμε να αυτοκτονησουμε και να φυγουμε απο το ευρω, ακομα κιαν τα σπασουμε τοσο με τους εταιρους μας που αναγκαστουμε ακομα και την ΕΕ να εγκαταλειψουμε, αργα ή γρηγορα παλι μεσα θα ειμαστε. Γιατι τωρα ειδαμε τι σημαινει Ευρωπη, τωρα συνηθισαμε στα καλα, τωρα για τους νεους Ελληνες η θεση μας ειναι αυτονοητα εκει εδω στην Ευρωπη.

Αυτο το στοιχημα το κερδισαμε.
Παμε τωρα να κερδισουμε και κεινο το αλλο, το μικρο στοιχημα, να μην αυτοκτονησουμε.

ΥΓ Και να το επαναλαβω, διοτι γνωριζω οτι θα ενοχλησω τον προεδρον του ΠΑΣΟΚ

ΥΓ2 Μα τι ωραιος τυπος. Στο τοπο μας ολοι ομιλουμε περι δημοκρατιας, χωρις ομως ναχουμε συλλαβει την ουσια της. Και ομιλουν περι αυτης περισσοτερον εκεινοι που ολιγοτερο την πιστευουν :)

https://www.youtube.com/watch?v=-51DbXntglI?start=242

13 thoughts on “Το κερδισμενο στοιχημα του Κωνσταντινου Καραμανλη”

  1. Κοίτα, δεν χάφτω διλλήματα τύπου ευρώ ή χάος.
    Ο άνθρωπος (και δη ο έλλην) είναι ικανός για μεγαλεία χωρίς ευρώ και για χάος με εύρω και τούμπαλιν.
    Μέσο είναι το νόμισμα, όχι σκοπός.
    Αμφιβάλω αν υπάρχει ίχνος ευρωφιλίας στην διάθεση το έλληνα για παραμονή στο ευρώ.
    Μάλλον υπάρχουν: φόβος για το άγνωστο (το μεγαλύτερο ανθρώπινο λάθος δηλαδή), διάθεση για σταθερότητα (η μεγαλύτερη ανθρώπινη αυταπάτη που ενισχύεται τρελά από όλο αυτό το παραλήρημα για «σταθερότητα των αγορών»), ευρωψωνισμός (διαχρονικό ψεγάδι του λαού μας από την απελευθέρωση – του ’21 – και δώθε), μικροαστισμός και βόλεμα.
    Οι λόγοι για τους οποίους οι έλληνες θέλουν να μείνουν στο ευρώ είναι ίδιοι με τους λόγους που προτιμούν το δημοσιοϋπαλληλίκι.
    Έτσι για να λέμε τα σύκα, σύκα και την σκάφη, σκάφη.

    Reply
    • Κάποιος ιστρούχτορας, κάπου, είναι πολύ περήφανος για σένα.

      Επίσης, *facepalm*.

      Reply
  2. Κιομως ο Κωνσταντινος Καραμανλης, βαζοντας μας, τραβωντας μας κιας κλαιμε, στην ΕΟΚ, καταφερε να εξασφαλισει οτι το ερωτημα αυτο θα απαντηθει οριστικα για ολες τις επομενες γενιες. Ανηκομεν εις την Δυσιν.
    Μακάρι να ανήκαμε στη Δύση, αλλά ρεαλιστικά συμβαίνει αυτό;
    1) Γεωφραφικά δεν ανήκουμε στη Δύση, αλλά (όπως, επίσης και η Αλβανία το FYROM, Η Βοσνία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και οι λοιπές τέως οθωμανικές επαρχίες) στην Βαλκανική Χερσόνησο.
    2)Ιστορικά, η διασύνδεσή μας με τη Δύση ξεκινά μόλις το 1917 με την περιπετειώδη σύμπραξη της χώρας με την Ανταντ: στο Μεσαίωνα και στην Αναγέννηση, περιόδους που δημιουργήθηκαν τα δυτικά εθνικά κράτη και σφυρηλατήθηκε ο δυτικός πολιτισμός εμείς είμαστε υποτελείς στους Τούρκους, γεγονός που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε για πολύ ακόμα, καθώς φαίνεται.
    3)Πολιτισμικά, σε επίπεδο υιοθέτησης των αξιών και των αρχών του δυτικού πολιτισμού, της ατομικής ευγένειας, του σεβασμού στον άλλο, της υποταγής στους θεσμούς τί κοινό μπορεί να έχουμε ακόμα και με τους πλησιέστερους γεωγραφικά και άποψη ιδιοσυγκρασίας Ευρωπαίους; Μια ολιγοήμερη βόλτα σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και οι αναπόφευκτες συγκρίσεις μας πληγώνουν.
    4) Πολιτικά, όταν στο μέσο Έλληνα έχει παγιωθεί μια αρνητική προκατάληψη για την δεσποτική Ευρώπη, που θέλει την Ελλάδα προτεκτοράτο (γιατί στη χώρα που εδώ και 180 χρόνια κουμάντο κάνει παντού και πάντα ο λαϊκισμός κανείς δεν τόλμησε να πει ιστορικές αλήθειες, όπως πχ ότι το 1821 η Επανάσταση απέτυχε και μας απελευθέρωσαν οι πρόγονοι αυτών που σήμερα βρίζουμε, ή ότι στη Γιάλτα με το ζόρι οι Άγγλοι μας ενέταξαν στη Δύση παρά την πίεση του Στάλιν και αποφύγαμε το κομμουνισμό), πώς μπορούμε να κραυγάζουμε ότι ανήκουμε στη Δύση; Ένας φωτισμένος ηγέτης δεν φτάνει, για να αλλάξει πορεία ένα έθνος, πρέπει και το έθνος να το θέλει. Θέτω και ένα σχετικό ερώτημα προς συλλογισμό: πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορική και η πολιτισμική πορεία της χώρας, με πόση μεγαλύτερη βεβαιότητα θα ανήκαμε όντως στη Δύση, θα μετείχαμε έμπρακτα στην Αναγέννηση αν πχ η φραγκοκρατία του 13ου αι στη χώρα δεν είχε μισό, αλλά, ας πούμε πεντέμισυ αιώνες ζωής, ή αν τα ενωτικά ψηφίσματα που είχαν υπογραφεί στη Λυών και στην Ιταλία δεν καταργούνταν από το λαό και το παπαδαριό της εποχής;
    5) Νομίζω τελικά, ότι από τη Δύση το μόνο που θέλουμε να μας ανήκει είναι το δυτικό lifestyle, τα πακέτα Nτελόρ, τα ΕΣΠΑ, τα λεφτά των κουτόφραγκων. Μπαίνει, όμως, πλέον το νερό στο αυλάκι.

    (παρεπι, δεν ειναι του Αντρεα το συνθημα, απλα το οικειοποιθηκε οπως και τοσα αλλα)
    Τί εννοείς με τη λέξη “παρεπι”;

    Reply
    • )πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορική και η πολιτισμική πορεία της χώρας, με πόση μεγαλύτερη βεβαιότητα θα ανήκαμε όντως στη Δύση, θα μετείχαμε έμπρακτα στην Αναγέννηση αν πχ η φραγκοκρατία του 13ου αι στη χώρα δεν είχε μισό, αλλά, ας πούμε πεντέμισυ αιώνες ζωής

      Υπάρχει ένα κομμάτι του ελληνικού κράτους το οποίο ήταν φραγκοκρατούμενο ή τέλος πάντων μη οθωμανοκρατούμενο για αιώνες. Μικρές διαφορές έχει σήμερα σ’επίπεδο συμπεριφοράς πολιτών από την υπόλοιπη Ελλάδα.

      Reply
      • Υπάρχει ένα κομμάτι του ελληνικού κράτους το οποίο ήταν φραγκοκρατούμενο ή τέλος πάντων μη οθωμανοκρατούμενο για αιώνες. Μικρές διαφορές έχει σήμερα σ’επίπεδο συμπεριφοράς πολιτών από την υπόλοιπη Ελλάδα
        Ναι,επειδή οι λίγες χιλιάδες Επτανήσιοι και Δωδεκανήσιοι, οι οποίοι εντάχθηκαν σε υστερότερες φάσεις στο ελληνικό κράτος αφομοιώθηκαν και αλλοτριώθηκαν από το όλο παρηκμασμένο σύστημα: το ίδιο από την ανάποδη, δηλαδή, με αυτό που συμβαίνει με τους Έλληνες που μεταναστεύουν στις δυτικές πολιτισμένες κοινωνίες.
        Όμως, ως επτανήσιος στην καταγωγή (εικάζω, από το επώνυμό σου και την επίσης δική σου) μπορώ να πω με σιγουριά ότι οι Επτανήσιοι υπερέχουν σε καλλιτεχνική παιδεία των υπολοίπων Ελλήνων (απόρροια, βέβαια, της συνύπαρξης με τους Ιταλούς): ο αριθμός των φιλαρμονικών, των ωδείων, των ερασιτεχνικών θεατρικών σχημάτων στα νησιά αυτά δεν έχει αλλού στην Ελλάδα κάτι αντίστοιχο.
        Από την άλλη, από άποψη αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, υπάρχει κάτι οικειότερο με την Ευρώπη, εντός Ελλάδας, από τις πόλεις της Ρόδου ή της Κέρκυρας; Και αντίστοιχα, κάτι ομοιότερο με το Κάιρο, στην Τεχεράνη (και τις λοιπές άναρχες πόλεις του υποβαθμισμένου κόσμου) εντός Ευρώπης, από την Αθήνα;
        Και κάτι τελευταίο: η Κρήτη έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1669, δύο αιώνες μετά από την υπόλοιπη σημερινή Ελλάδα. Την περίοδο αυτή, υπό καθεστώς βενετοκρατίας, δημιουργήθηκαν στο νησί λογοτεχνικά αριστουργήματα όπως ο Ερωτόκριτος, η Ερωφίλη, η Θυσία του Αβραάμ, τα περισσότερα μιμήσεις ιταλικών προτύπων. Ο Βιτσέντζος Κορνάρος ήταν εξελληνισμένος Ιταλός, στην Κρήτη, επίσης, γεννήθηκε την ίδια πάνω κάτω περίοδο ο Θεοτοκόπουλος. Οι συγκρίσεις με την οθωμανική Ελλάδα της ίδιας περιόδου είναι αναπόφευκτες και αποκαλυπτικές.

        Reply
        • KS διάβασα και τα δυο σου σχόλια και σε χαίρομαι!

          Πάντως το θέμα δεν είναι αν ανήκουμε, αλλά αν θα πρέπει να ανήκουμε, και με αυτό εννοώ και πολιτισμικά. Νομίζω ότι απαντάς καταφατικά, όπως και εγώ. Ή κάνω λάθος?

          Reply
          • Σαφώς και θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν μέσα στον πυρήνα της Ευρώπης και όχι εκτός αυτής. Το θέμα, είναι τί θέλουν και οι υπόλοιποι Έλληνες.
            Τα τελευταία 20 χρόνια δόθηκε, λόγω της (επίπλαστης, όπως αποδείχτηκε) ανόδου του βιοτικού επιπέδου η δυνατότητα σε πολλούς νέους Έλληνες να σπουδάσουν ή να ταξιδέψουν στην Ευρώπη: αυτοί έγιναν Ευρωπαίοι. Οι υπόλοιποι, όμως;
            Νομίζω, ότι στις εκλογές της Κυριακής είναι η μεγάλη αναμέτρηση του παλιού με το νέο – δεν θυμάμαι κάποια παρόμοια ευκαιρία στη σύγχρονη ιστορία ολομέτωπης σύγκρουσης των δύο διαφορετικών κόσμων που συνυπάρχουν στη Ελλάδα. Εύχομαι να κερδίσει με οριακή πλειοψηφία (για να μην πάρει και άλλους στο λαιμό του) ο Τσίπρας για να έρθουν επιτέλους σε επαφή με την οδυνηρή πραγματικότητα οι πολλοί καλομαθημένοι, αριστεροί και δεξιοί.

            Νομίζω, ότι αν κλείσει μια και καλή το κεφάλαιο της ουτοπικής αριστεράς και του λαϊκισμού τότε μόνο θα ανοίξει ο δρόμος προς τον πλήρη εξευρωπαϊσμό: εδώ, στη Δύση, με την ευρύτερη έννοια, ανήκουν οι Ιάπωνες (απόγονοι των Σαμουράι), οι Αυστραλοί (αβορίγινες) και οι Νοτιοκορεάτες, γιατί όχι εμείς;

            Reply
        • Πιστεύω πολύ σωστά ο th.alys το περιόρισε στο θέμα της συμπεριφοράς. Θα συμπληρώσω ότι η Μακεδονία και η Θράκη παρέμειναν στην Οθωμανία περίπου έναν αιώνα περισσότερο από την αρχική Ελλάδα, ενώ προηγήθηκαν εκτεταμένες περίοδοι κατοχής από άλλους «απολίτιστους». Με την προσθήκη πληθυσμών πολύ πιο επηρεασμένων από τους γείτονές μας, θα περιμέναμε οι Βορειοελλαδίτες να βρίσκονται στο άλλο άκρο συμπεριφοράς. Και αν τα 100-200 χρόνια επιπλέον επαφής με «βαρβάρους» δεν αυξάνουν την κακή ανατολίτικη νοοτροπία μας, πώς τα λίγα χρόνια μετά το 1947 άλλαξαν τόσο πολύ τους Δωδεκανήσιους λ.χ.;

          Όσο για την πολιτισμική διαφορά έχεις σαφέστατα δίκιο. Ειδικά για το θέμα της αρχιτεκτονικής όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τις καταστροφές που υπέστησαν σπουδαίες πόλεις της Οθωμανίας (π.χ. Θεσσαλονίκη, Σέρρες), ή και εκτός (Κεφαλλονιά, Ηράκλειο), ενώ μάλλον θα πρέπει να ρίξουμε και μία ματιά σε πόλεις πρώην οθωμανικές και νυν τουρκικές. Μήπως τελικά η επίδραση της τουρκοκρατίας στη νοοτροπία μας είναι αρκετά μικρότερη από όσο της καταλογίζουμε;

          Reply
        • Βασικά είχα τα Επτάνησα κατά νου. Τα Δωδεκάνησα είχαν μια σύντομη περίοδο ιταλοκρατίας τον 20ο αιώνα, αλλά κατά βάση ήταν οθωμανοκρατούμενα σχεδόν όσον καιρό ήταν κι η Κρήτη.

          Οι πολιτισμικές διαφορές υπάρχουν. Όμως δεν μεταφράζονται σε διαφορές συμπεριφοράς σε κρίσιμους τομείς της ζωής των πολιτών. Δεν ψηφίζουν διαφορετικά από τους υπόλοιπους οι Επτανήσιοι. Δεν οδηγούν καλύτερα, τουναντίον πιο πολύ σε Κάιρο φέρνουν οι δρόμοι των νησιών. Ακόμα κι η πολιτισμική υπεροχή δεν διατηρήθηκε. Δίπλα στην υπέροχη παλιά πόλη της Κέρκυρας έχει χτιστεί ένα τυπικό νεοελληνικό έκτρωμα.

          Η νότια Ιταλία ήταν τόσο φραγκοκρατούμενη όσο και η βόρεια. Μολοντούτο τα προβλήματα της θυμίζουν Ελλάδα(ή Βαλκάνια) σε μεγάλο βαθμό.

          Δεν αρνούμαι ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Κατ’ελάχιστον θα είχαμε καλύτερη ρυμοτομία κι αρχιτεκτονική. Ωστόσο η υπόθεση μου είναι ότι υπάρχει ένα υπόστρωμα που έχει μείνει σχετικά αναλοίωτο σε βάθος αιώνων.

          Reply
  3. Θεόφιλε,
    Θα συμπληρώσω ότι η Μακεδονία και η Θράκη παρέμειναν στην Οθωμανία περίπου έναν αιώνα περισσότερο από την αρχική Ελλάδα,
    Ε, και; Τί τέσσερεις αιώνες, τί πέντε!

    ενώ προηγήθηκαν εκτεταμένες περίοδοι κατοχής από άλλους «απολίτιστους»
    Όπως και στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα.

    Με την προσθήκη πληθυσμών πολύ πιο επηρεασμένων από τους γείτονές μας, θα περιμέναμε οι Βορειοελλαδίτες να βρίσκονται στο άλλο άκρο συμπεριφοράς.
    Αν εννοείς τους μικρασιάτες ή τους ποντίους πρόσφυγες, μάλλον σου διαφεύγει, ότι τα μικρασιατικά παράλια στις αρχές του 20ου δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα από την πολιτισμένη Ευρώπη, ήταν έτη φωτός μπροστά σε όλα από την ελεύθερη Ελλάδα, μια απλή μελέτη του φωτογραφικού αρχείου της εποχής το αποκαλύπτει. Από την άλλη, ο Πόντος χαρακτηριζόταν επίσης από κοσμοπολιτισμό: η Τραπεζούντα πχ ήταν μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο μέχρι την διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ. Οι πρόσφυγες, δηλαδή, που ήρθαν από την Τουρκία, επειδή αναμειγνύονταν στις χαμένες πατρίδες τους λόγω των εμπορικών τους δραστηριοτήτων πιο πολύ με την Ευρώπη παρά με τους Οθωμανούς ήταν πιο μπροστά από τους γηγενείς Έλληνες, άλλη, εντελώς πάστα ανθρώπων.


    πώς τα λίγα χρόνια μετά το 1947 άλλαξαν τόσο πολύ τους Δωδεκανήσιους

    70 χρόνια δεν είναι αρκετά; Μερικές εβδομάδες φτάνουν! Σκέψου πόσο διαφορετικοί, πιο ευγενικοί γινόμαστε όλοι όταν βρισκόμαστε σε ένα πολιτισμένο ευρωπαϊκό περιβάλλον, πόσο αγενείς είμαστε καθημερινά;

    Μήπως τελικά η επίδραση της τουρκοκρατίας στη νοοτροπία μας είναι αρκετά μικρότερη από όσο της καταλογίζουμε;
    Όπως και αν έχει, δεν ήταν πρόθεσή μου να τονίσω το πόσο μας επιβάρυνε όλους η επαφή με τους Τούρκους, ούτε να θέσω τουρκόμετρο στις διάφορες περιοχές της ελληνικής επικράτειας, αλλά να υπογραμμίσω τον αντίκτυπο που είχε στον τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς μας η απουσία επαφής με την Ευρώπη τους τελευταίους 5-6 αιώνες.

    Θαλυς
    Δίπλα στην υπέροχη παλιά πόλη της Κέρκυρας έχει χτιστεί ένα τυπικό νεοελληνικό έκτρωμα.
    …από το 1864 και μετά, όταν η Κέρκυρα έπαψε πια να είναι δυτική κτήση. Και αυτό δεν σου λέει κάτι;

    Η νότια Ιταλία ήταν τόσο φραγκοκρατούμενη όσο και η βόρεια. Μολοντούτο τα προβλήματα της θυμίζουν Ελλάδα(ή Βαλκάνια) σε μεγάλο βαθμό
    Η πιο υποβαθμισμένη περιοχή της Ιταλίας θυμίζει Ελλάδα, οι πιο υποβαθμισμένες περιοχές όμως της Ελλάδας (Έβρος, Ροδόπη, Ηλεία) θυμίζουν Βουλγαρία και Αλβανία και μάλιστα στα χειρότερά τους!

    Ωστόσο η υπόθεση μου είναι ότι υπάρχει ένα υπόστρωμα που έχει μείνει σχετικά αναλοίωτο σε βάθος αιώνων.
    Του οποίου την αρχή που την ανάγεις χρονικά; Πριν από την Τουρκοκρατία;

    Reply
    • Του οποίου την αρχή που την ανάγεις χρονικά; Πριν από την Τουρκοκρατία;

      Δεν ξέρω. Κάτι τέτοιο απαιτεί ανάλυση βαθύτερη απ’ό,τι μπορώ να κάνω. Έπεσε στα χέρια μου πριν δύο χρόνια ένα ταξιδιωτικό χρονικό κάποιου Άγγλου στα Επτάνησα στις αρχές του 1800. Μου έκανε τεράστια εντύπωση ότι ίδιες παρατηρήσεις είχα ακούσει από γνωστούς μου που πήγαιναν για τουρισμό στις περιοχές αυτές 200 χρόνια αργότερα. Το χρονικό είναι ελεύθερο στα google books. Μπορώ να βρω λινκ αν το ψάξω και το θέλει κανείς.

      από το 1864 και μετά, όταν η Κέρκυρα έπαψε πια να είναι δυτική κτήση. Και αυτό δεν σου λέει κάτι;

      Μου λέει ότι στο συγκεκριμένο παράδειγμα α) δεν υπήρξε ζήτημα αφομοίωσης με την υπόλοιπη Ελλάδα και β) η μεταστροφή επήλθε εξαιρετικά γρήγορα. Άρα η επιρροή των δυτικών δεν ήταν τόσο ισχυρή και δεν μπορεί να φταίει μόνο η ενσωμάτωση στο ελληνικό κράτος. Απαντήσεις σαφείς δεν έχω, μόνο ερωτήσεις.

      Η πιο υποβαθμισμένη περιοχή της Ιταλίας θυμίζει Ελλάδα

      Θυμίζει υποβαθμισμένη Ελλάδα, που θυμίζει υποβαθμισμένα Βαλκάνια, άρα η υποβαθμισμένες περιοχές της Ιταλίας θυμίζουν υποβαθμισμένα Βαλκάνια. Una faccia, una razza.

      Ευχάριστο μουσικό διάλειμμα
      https://www.youtube.com/watch?v=47HDK0xTPpo

      Reply
  4. Μερικές παρατηρήσεις εκ μέρους μουΌ

    α)Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβαλε την Ελλάδα στον ΕΟΚ,όμως αυτός που την κράτησε.Πρώτα με την κωλοτούμπα που έκανε όταν έθαψε τα συνθήματα “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” κλπ.Μετά όταν μοίρασε τα πακέτα Ντελόρ στους Έλληνες.Τα κοινοτικά προγράμματα συνεχίστηκαν και από αυτά επωφελήθηκε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού Πασόκοι,δεξιοί αλλά και αριστεροί.

    β)Όπως επισημάνθηκε σωστά από κάποιον προηγούμενο σχόλιο η “ευρωφιλία” αφορά συγκεκριμένα στρώματα του πληθυσμού.Είναι όσοι ευνοήθηκαν από τα κοινοτικά πακέτα και τα παιδιά τους που με ένα μεταπτυχιακό από το Univerity of Ταρατατζούμ έχουν γίνει πλέον Ευρωπαίοι και δεν θεωρούν την Ελλάδα πολυ μπανάλ για τα γούστα τους.

    γ)Η “ευρωφιλία” είναι απλά ο αρχοντοχωριατισμός του αιώνα μας.Όπως κάποτε ο λαδέμπορας από την Καλαμάτα γυρνούσε από το ταξίδι του στην Αθήνα και κυκλοφορούσε στα παραλιακά καφενεία με το κουστούμι που αγόρασε από τον Λαμπρόπουλο έτσι και σήμερα είναι υποχρεωτικό για το κάθε golden boy που έκανε business trip στο Λονδίνο να γυρίσει με tablet ανά χείρας

    δ)Από που προκύπτει ότι η Ευρώπη είναι ανώτερη πολιτιστικά?Τι σημαίνει “ανώτερος πολιτισμός”.Οκ,μπορώ να δεχτώ ότι τα ωραία κτίρια ή τα καλά πανεπιστήμια είναι ένδειξη υψηλού πολιτισμού επιπέδου όμως από την άλλη οι “πολιτισμένες χώρες” είναι που έχουν κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.Οι δύο μεγαλύτεροι πόλεμοι στην ιστορία του πλανήτη έγιναν από τους Ευρωπάιους.Συν τοις άλλοις η γραβάτα και οι καλοί τρόποι δεν σε κάνουν πολιτισμένο.Στην Ευρώπη υπάρχουν πολλοί γραβατωμένοι με μάστερ και ντοκτορά που έχουν κάνει διάφορα “απολίτιστα” πράγματα

    ε)Στην προσωπική μου επαφή με Ευρωπαίους δεν έχω διαπιστώσει κάποια “πολιτισμική ανωτερότητα”.Με κάποιους ταίριαξαν τα χνώτα μας με κάποιους όχι.Κάποιους τους θεωρ΄καθάρματα κάποιους τους αγάπω.Κάποιοι από αυτούς γνώρισα ήταν αγενείς άλλοι ευγενικοί.Και τέλος συγγνώμη που θα σοκάρω την ομήγυρη αλλά όσες φορές μπήκα σε γερμανικό μπαρ δεν άκουσα Μπετόβεν.(αντιθέτως σεξιστικού περιεχομένου τραγούδια άκουσα).

    στ)Επειδή κάποιοι σχολιαστές έθεσαν το θέμα της πολεοδομίας τους συστήνω να κάνουν καμιά βόλτα στα βόρεια προάστια του Παρισιού.Σε αντίθεση με τα ΒΠ της Αθήνας,η αίσθηση που αποκτάει κάποιος όταν πηγαίνει εκεί είναι ότι βρίσκεται στα Κάτω Πατήσια.Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα ο βαθμός επικινδυνότητας είναι πολύ πιο έντονος γιατί εκεί(σε αντίθεση με την “απολίτιστη” Ελλάδα) υπάρχουν οργανωμένες συμμορίες στα πρότυπα των Bloods και των Crips.Να μην ξεχάσω επίσης ότι στο Παρίσι μου είχε κάνει εντύπωση το κυκλοφοριακό κομφούζιο και η φασαρία σε όλα τα κεντρικά σημεία.Ειδικά στην Αψίδα του Θριάμβου είναι πολύ χειρότερα από την πλατεία Συντάγματος(με την εξαίρεση των θερινών μηνών)

    Reply

Leave a Comment