Άρχισε η σχολική χρονιά, αγοράσαμε μολύβια και μαρκαδόρους, τρέξανε και τα πρωτάκια μας αγχωμένα στις τάξεις τους.
Αρχίσανε και τα ιδιαίτερα μαθήματα.
Αν δεν το ξέρατε είστε συχωρεμένοι, γιατί και εγώ μεγάλος το έμαθα: τα φροντιστήρια που παραδίδουν οι καθηγητές απαγορεύονται.
Σύμφωνα με το άρ. 13 παρ. 9 Ν. 1566/1985:
Η παράδοση ιδιαίτερων μαθημάτων από δασκάλους απαγορεύεται. Η παράβαση της διάταξης του προηγούμενου εδαφίου:
α) επισύρει φυλάκιση μέχρι 3 έτη,
β) συνιστά πειθαρχικό αδίκημα, για το οποίο μπορεί να επιβληθεί και η ποινή της οριστικής παύσης.
[η διάταξη αυτή ισχύει και για τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας σύμφωνα με το άρ. 14 παρ. 20 του ίδιου νόμου]
Γιατί όμως να απαγορεύεται η συγκεκριμένη σύμβαση παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών; Ποιος βλάπτεται τόσο πολύ, ώστε να απαιτήται απαγόρευση, και μάλιστα ποινική;
Προφανώς ούτε ο καθηγητής ούτε ο μαθητής (διά των κηδεμόνων του). Τα δύο μέρη της σύμβασης ελεύθερα συμφώνησαν ο μεν να παραδίδη τα μαθήματα, ο δε να καταβάλλη το τίμημα των υπηρεσιών που συμφωνήθηκε. Από την σύμβαση κερδίζουν και οι δύο κάτι που δεν έχουν: ο μεν χρήματα προς συμπλήρωση του μισθού του, ο δε γνώση. Όπως από κάθε ελεύθερη σύμβαση.
Μήπως όμως βλάπτεται η δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία; Καταρχάς, είναι εύλογο για ένα εργοδότη να απαγορεύη στον εργαζόμενό του να τον ανταγωνίζεται, προσφέροντας τις υπηρεσίες του αλλού. Αλλά νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα δεν επιτρέπεται να λειτουργή σαν ζηλότυπος εταιρεία, φοβούμενο μην του κλέψουν τους εγκζέκιουτιβ. Από την περισσότερη διάχυση της γνώσης όλοι ωφελούνται.
Μήπως όμως ο καθηγητής παραμελήση τα καθήκοντα της δημόσιας θέσης του χάριν της ιδιωτικής; Το ερώτημα είναι εμπειρικό σε μεγάλο βαθμό: προσωπικά δεν μου συνέβη ποτέ αυτό, και μάλιστα ένας από τους καλύτερους καθηγητές μου, ο της Φυσικής, ώρα του καλή, ήταν και πολύ γνωστός ιδιαιτερατζής. Ούτως ή άλλως, υπάρχει το πειθαρχικό δίκαιο για αυτά: αν ένας καθηγητής, πράγμα παράδοξο, είναι αμελής το πρωί και επιμελής το απόγευμα, υπάρχουν και όργανα και διαδικασίες για να επιληφθούν.
Ναι, θα αντιτείνη ο αθεράπευτος κρατιστής, αλλά το δημόσιο σχολείο προσφέρει ήδη ενισχυτική διδασκαλία. Τι χρειάζεται λοιπόν το ιδιαίτερο;
Η προφανής απάντηση είναι ότι η ενισχυτική είναι για όποιον θέλει την ενισχυτική και το ιδιαίτερο για όποιον θέλει (και μπορεί να πληρώση) το ιδιαίτερο. Το γεγονός ότι δύο αγαθά είναι σε μεγάλο βαθμό συμπληρωματικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μυχοί στην αγορά για αμφότερα. Σαν να απορή κάποιος γιατί να υπάρχη ο Σκάι ή το Κόκκινο, όταν προσφέρεται ολόκληρη Νέριτ. Βοξ (και πεκούνια!) πόπουλι ρε φίλε. Laissez choisir.
Ωραία όλα αυτά, αλλά πλην του καθηγητή και του μαθητή εμείς ως όλον τι θα κερδίσουμε;
Μία λέξη: φόρους. Κάθε φορά που μια παράνομη δραστηριότητα νομιμοποιείται, συμβαίνουν δύο τινά: πρώτον, πέφτει η τιμή (εδώ η συνέπεια αυτή θα είναι μάλλον αμελητέα επειδή ο νόμος εφαρμόζεται σπανίως σπάνια, πράγμα που το κάνει ακόμη πιο ανυπόφορο όταν τύχη να εφαρμοστή) και, δεύτερον, το κράτος απολαμβάνει επιτέλους φόρους. Υπάρχουν καθηγητές που με τον ιδρώτα του μετώπου τους χτίσανε σπίτια και εξοχικά, για τα οποία ποτέ δεν φορολογήθηκαν. Καλώς τα έχτισαν, αλλά είναι λάθος του ελληνικού κράτους που δεν τους επέτρεψε/επέβαλε να φορολογηθούν. Από τους φόρους αυτής της ιδιωτικής εκπαιδευτικής δραστηριότητας θα χρηματοδοτηθή η δημόσια. Δεν θα ήταν υπέροχο μάλιστα να διασφαλιστή έν τινι μέτρω κάποια ανταποδοτικότητα, του τύπου “από τους φόρους των ιδιαιτέρων των καθηγητών του, το σχολείο μας αγόρασε αυτούς τους υπολογιστές”;
Το μόνο θέμα που υπάρχει είναι η σύγκρουση συμφερόντων, όταν δηλαδή οι μαθητές είναι μαθητές του ίδιου καθηγητή και στο δημόσιο σχολείο (ειδικά στην επαρχία αυτό το ζήτημα είναι πιο οξύ). Εκεί μάλιστα γεννώνται εύλογα και υποψίες ότι μπορεί ο καθηγητής να είναι υποβέλτιστος στην τάξη, για να αριστεύη στο ιδιαίτερο, ή να εκβιάζη με χαμηλές βαθμολογίες κλπ. Συμφωνώ: εδώ να υπάρχη κάποιου είδους απαγόρευση. Έλλογα ανθρώπινα όντα μπορούν να συζητήσουν και να βρουν μια εύλογη λύση. Δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Όταν ένας βιολόγος διδάσκει κατ’ οίκον και εκτός του ωραρίου του τους μαθητές του, δεν διαπράττει κανένα ουσιαστικό αδίκημα, παρά μόνο μαθαίνει στα παιδιά γράμματα. Και αμείβεται για αυτό φυσικά. Αν τον τιμωρήσουμε με αυτόφωρο και τετράμηνη φυλάκιση μετά από καταγγελία των επαγγελματικών ανταγωνιστών του, επιβάλλουμε ποινή για ένα ψευδέγκλημα, τιμωρώντας την έντιμη εργασία του.
Ας την απελευθερώσουμε.
Η ποινική δίωξη είναι παράλογη. Η πειθαρχική, όμως, όχι απαραίτητα.
Η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει να φαίνεται τίμια, όχι μόνο να είναι. Ακόμα κι αν εμπειρικά δεν έχουμε στοιχεία για να αποφανθούμε αν ο τάδε καθηγητής δεν κάνει αρκετά καλό μάθημα για να αναγκάσει τους γονείς να πληρώσουν για ιδιαίτερο, πρέπει το θεσμικό πλαίσιο να δίνει (αντι-)κίνητρα τέτοια που να τον ωθούν να διδάσκει όσο το δυνατόν καλύτερα. Η απαγόρευση ιδιωτικής διδασκαλίας των μαθητών κάποιου στο δημόσιο σχολείο θα ήταν εύλογο μέτρο.
Τούτου λεχθέντος βέβαια, οι καθηγητές πληρώνονται όχι μόνο για τις ώρες διδασκαλίας, αλλά και για τις ώρες προετοιμασίας. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να είχαμε καθηγητές που παραμελούν τους μαθητές τους στο σχολείο όχι γιατί επιθυμούν να τους αναγκάσουν να πληρώσουν για ιδιαίτερα, αλλά γιατί είναι κουρασμένοι ή/και ελλιπώς προετοιμασμένοι εξαιτίας των ιδιαιτέρων στα οποία δίνουν το μεγαλύτερο βάρος τους, καθώς τους αποφέρουν πολλά περισσότερα. Σε αυτή την περίπτωση, ένα κράτος που δεν μπορεί ή δεν θέλει να αξιολογήσει τους καθηγητές, θα μπορούσε να επιβάλλει ανώτατο όριο ωρών που επιτρέπεται να διδάσκουν ιδιωτικά.
Φυσικά το μεγάλο πρόβλημα όλων αυτών και ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι δεν προέρχονταν σοβαρά φορολογικά έσοδα είναι η έλλειψη ελέγχου και τιμωρίας. Από τη στιγμή που κανείς δεν τιμωρείται, γιατί να τηρεί τους περιορισμούς ή να δηλώνει τα έσοδα από αυτές του τις δραστηριότητες;
Αυτό όμως δεν ισχύει μόνο για την διδασκαλία, αλλά για κάθε επαγγελματική δραστηριότητά του καθηγητή. Απαγορεύεται όμως μόνο η διδασκαλία. Να τις απαγορεύσουμε όλες μήπως;
Ας πούμε, ο Ισίδωρος Ζουργός είναι δάσκαλος. Είναι και εξαιρετικός συγγραφέας.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΕΜΕΝΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΜΑΘΗΜΑ Ο ΔΑΣΚΑΛΑΚΟΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΒΙΒΛΙΑ, ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ, ΤΟ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΩΡΑ, ΟΛΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝΕ, ΠΛΗΡΩΝΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ, ΤΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΔΕΝ ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ??? ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ????? ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝΕ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ?????
[συγνώμη που δεν έκανα ορθογραφικά, δεν μου βγαίνανε!]
Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν το έχουν μόνο τα ελληνικά γυμνάσια και λύκεια. Το έχουν κι άλλοι εκπαιδευτικοί οργανισμοί. Κάποιοι περιορίζουν το σύνολο των ωρών που μπορεί να δαπανήσει ο εργαζόμενος σε άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Κάποιοι του επιβάλλουν να βρίσκεται συγκεκριμένες ώρες στο γραφείο(“δε θα διορθώσεις τα τεστ του Β2 σπίτι ενώ τοιμάζεται το μπριάμ”). Κάποιοι του δίνουν (αντι-)κίνητρα βάση αξιολόγησης. Αν πας καλά, έχεις αύξηση, αν πας άσχημα, απολύεσαι ή χάνεις κάποια προνόμια. Φυσικά επιτρέπονται συνδυασμοί των λύσεων αυτών.
” Ποιος βλάπτεται τόσο πολύ, ώστε να απαιτήται απαγόρευση, και μάλιστα ποινική;
Προφανώς ούτε ο καθηγητής ούτε ο μαθητής (διά των κηδεμόνων του).”
Εσύ και εγώ, όλοι οι φορολογούμενοι πολίτες. Εγώ, γιατί α)περιορίζεται το βεληνεκές της δουλειάς μου με αθέμιτους όρους β) ο συναγωνισμός με τους “μαύρους” δεν γίνεται επί ίσοις όροις (φορολογία, λειτουργικά έξοδα, μισθοδοσίες). Εσύ, γιατί εξαιτίας της εκτεταμένης φοροκλοπής, επωμίζεσαι αναγκαστικά τα πρόσθετα φορολογικά βάρη.
“Μήπως όμως ο καθηγητής παραμελήση τα καθήκοντα της δημόσιας θέσης του χάριν της ιδιωτικής;”
Όχι, δεν θα τα παραμελήσει, ίσα-ισα: θα δουλέψει με περισσότερο ζήλο για να φτιάξει τη βιτρίνα του. Μήπως, όμως, δεν είναι ακριβοδίκαιος στις κρίσεις του;, Μήπως οι ημέτεροι αντιμετωπίζονται διαφορετικά; Μήπως αυτό αποτελεί έναν ακόμα λόγο της απομυθοποίησης της εικόνας του δασκάλου: όπως τις πόρνες, τον πληρώνεις και “κάθεται”… Αυτό είναι το μήνυμα που εξωτερικεύεται από το σχολείο, όλα έχουν την τιμή τους;
“Η προφανής απάντηση είναι ότι η ενισχυτική είναι για όποιον θέλει την ενισχυτική και το ιδιαίτερο για όποιον θέλει (και μπορεί να πληρώση) το ιδιαίτερο”
Σωστός. Αρκεί να παίρνει άμα τη πληρωμή και το μαγικό χαρτάκι, την απόδειξη. Και να πληρώνει από την τσέπη του την ασφάλειά του, να μην του την πληρώνω εγώ και εσύ: αυτοί είναι οι κανόνες της ελεύθερης οικονομίας.
” Καλώς τα έχτισαν, αλλά είναι λάθος του ελληνικού κράτους που δεν τους επέτρεψε/επέβαλε να φορολογηθούν”
Ναι, εντάξει, ανεφάρμοστες δεοντολογικές αποφάνσεις. Για να τους φορολογήσεις πρέπει να έχουν επαγγελματική έδρα σταθερή, δηλωμένη και με ανοικτή πρόσβαση. Πώς αλλιώς θα τους φορολογήσεις;
“Δεν θα ήταν υπέροχο μάλιστα να διασφαλιστή έν τινι μέτρω κάποια ανταποδοτικότητα, του τύπου “από τους φόρους των ιδιαιτέρων των καθηγητών του, το σχολείο μας αγόρασε αυτούς τους υπολογιστές”;”
Χα, χα, καλό! Σε ποιο όνειρο το είδες αυτό;
Απεχθάνομαι τον κρατισμό ως εκεί που δεν πάει γι΄ αυτό υπερασπίζομαι το δικαίωμα του καθενός να εργάζεται όσο και όπου θέλει αλλά και το δικαίωμα μου ως πελάτη να ψωνίζω από όπου θέλω και όσο θέλω. Το ιδιαίτερο, όμως, όταν ασκείται από διορισμένους εκπαιδευτικούς καταπατεί κάθε έννοια νομιμότητας. Σε όποιον δεν φτάνουν τα λεφτά του δημοσίου, ας παραιτηθεί κι ας αναζητήσει όσα του στερεί ο πετσοκομμένος μισθός του δημοσίου στο … el Dorado της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
“Το ερώτημα είναι εμπειρικό σε μεγάλο βαθμό: προσωπικά δεν μου συνέβη ποτέ αυτό, και μάλιστα ένας από τους καλύτερους καθηγητές μου, ο της Φυσικής, ώρα του καλή, ήταν και πολύ γνωστός ιδιαιτερατζής”
Μάλλον κατάλαβα ποιον εννοείς. Για να μη γράφουμε και ονόματα, στον αγέλαστο αναφέρεσαι;
Αυτά είναι σωστά, αλλά γιατί χρειάζεται ξεχωριστό έγκλημα “παροχής υπηρεσιών ιδιωτικής διδασκαλίας από καθηγητές και δασκάλους του δημοσίου”; Γιατί δεν αρκεί το έγκλημα της φοροδιαφυγής, που διαπράττει και ο καθηγητής του ιδιωτικού σχολείου ο οποίος κάνει ιδιαίτερα;
‘Αυτά είναι σωστά, αλλά γιατί χρειάζεται ξεχωριστό έγκλημα “παροχής υπηρεσιών ιδιωτικής διδασκαλίας από καθηγητές και δασκάλους του δημοσίου”; Γιατί δεν αρκεί το έγκλημα της φοροδιαφυγής, που διαπράττει και ο καθηγητής του ιδιωτικού σχολείου ο οποίος κάνει ιδιαίτερα;
Η φοροδιαφυγή είναι αδίκημα ισοδύναμο για όλους όσοι το διαπράττουν, αδιάφορο αν είναι ΔΥ, ΙΥ ή ελεύθεροι επαγγελματίες. Δίνω μια κάποια ανοχή στους νεαρούς, αδιόριστους συναδέλφους που παλεύουν με ένα – δυό ιδιατεράκια να βγάλουν τον καφέ και τα τσιγάρα τους. Στους διορισμένους καθηγητές όμως είναι βαρύτερη η ηθική διολίσθηση. Και εν τέλει, πληρώνω τον διορισμένο καθηγητή (έχω φροντιστήριο Μ.Ε.) με τους φόρους που αποδίδω, για να με κλέβει;
Έχεις την ίδια γνώμη και για διορισμένους γυμναστές που απασχολούνται σε αθλητικούς συλλόγους;
Ναι, εννοείται!!!
Έφερα το παράδειγμα των γυμναστών, γιατί εκεί είναι ξεκάθαρη η διάκριση των δύο δραστηριοτήτων και των σκοπών τους (διακριτές είναι και στην περίπτωση σχολείου-φροντιστηρίου, αλλά οι περισσότεροι τις συγχέουν)…
Θα ήθελα πάντως να επισημάνω ότι σε «κλέβει» με τους φόρους που πληρώνεις και η ενισχυτική διδασκαλεία στα σχολεία, τα «κοινωνικά φροντιστήρια» των δήμων, όπως συμβαίνει και με διάφορες άλλες δημοτικές κυρίως δραστηριότητες και ιδιωτικές επιχειρήσεις (π.χ. δημοτικά γυμναστήρια)…
Επίσης, ο διορισμένος εκπαιδευτικός επιτρέπεται να ασκήσει άλλη δραστηριότητα, όπου θα κλέβει κάποιον που τον πληρώνει με τους φόρους του. Και μπορεί να έχεις το δίκιο σου, όταν όμως περνάμε σε ανώτερο επίπεδο επιτρέπουμε λ.χ. σε πανεπιστημιακούς γιατρούς να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο (το αντίστοιχο θα ήταν ο εκπαιδευτικός να άνοιγε φροντιστήριο).
Επειδή μάλλον δεν προκύπτει ξεκάθαρα από τα παραπάνω, να εξηγήσω κάτι: θεωρώ δικαιολογία το «σωστά απαγορεύονται τα ιδιαίτερα στους διορισμένους, γιατί πληρώνονται από τους φόρους μου και μου κλέβουν τη δουλειά» (σχήμα: απαγόρευση > αιτιολόγηση). Η ορθότερη αντιμετώπιση πιστεύω πως θα ήταν «δεν πρέπει όσοι πληρώνονται από τους φόρους μου να ασκούν δραστηριότητα ανταγωνιστική προς τη δική μου» και αυτό να απαγορεύει το σύνολο των δραστηριοτήτων που το παραβιάζουν, πλην ευλόγων εξαιρέσεων (σχήμα: αρχή > απαγόρευση). Έτσι, οι εξαιρέσεις πρέπει να αιτιολογήσουν το λόγο εξαίρεσης και όχι οι απαγορεύσεις τον λόγο απαγόρευσης, ενώ αποφεύγονται περισσότερες αδικίες που έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα διεκδίκησης και το «έτσι τα βρήκαμε, έτσι συνεχίζουμε»…
Φυσικά, όταν οι αιτιολογημένες εξαιρέσεις είναι πολλές, καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά με την αρχή από την οποία ξεκινήσαμε…
[Edit δεν υπάρχει,ε;]
ΚΣ,
Αυτά ισχύουν επί παρανομίας, την οποία εσύ, αν κατάλαβα καλά, υποστηρίζεις. Τίποτα από αυτά όμως δεν θα ισχύη αν νομιμοποιηθούν.
Μπράβο, και γω αυτό νομίζω. Άρα, συμφέρει και εξ αυτής της απόψεως.
Είπαμε, στους δικούς του μαθητές να υπάρχη κάποιος περιορισμός (που δεν είμαι βέβαιος ότι απαιτείται ολοκληρωτική απαγόρευση. Ίσως αρκεί να δηλώνεται στο σχολείο του καθηγητή, οπότε μετά να γίνεται έλεγχος). Αλλά στους άλλους γιατί όχι;
Αυτό ακριβώς προσπαθώ να πετύχω. Σε μια παράνομη αγορά τίποτα από αυτά δεν μπορεί να επιτευχθή, και μάλιστα ακόμη και αν το επιθυμή ο ίδιος ο καθηγητής. Δεν του επιτρέπεται να είναι νόμιμος, να φορολογηθή κλπ!
Ε προφανώς. Έναρξη επαγγέλματος, βιβλία, αποδείξεις και όλα τα ωραία τα σχετικά, αυτό ζητώ. Και πρόσεξε, αν και τότε κάποιος φοροδιαφεύγει, ο κάθε φροντιστηριάρχης θα έχη πλέον όλο το δίκιο με το μέρος του να τον καταγγείλη ανενδοίαστα.
Αδύνατον δεν είναι πάντως.
Μα τώρα επιχειρηματολογείς κυκλικά, επικαλούμενος υπέρ της απαγόρευσης τις συνέπειες της απαγόρευσης: η φοροδιαφυγή κλπ προκαλούνται ακριβώς από την απαγόρευση. Νομιμοποίηση ίσον φορολόγηση. Και για όποιον φοροδιαφεύγει και τότε, είπαμε, με την ευχή μου να τον πιάσουνε οι χωροφυλάκοι.
Χαχαχα, τώρα που το λες! Αλλά ήταν πολύ καλός!
Ε λοιπόν, αν νομιμοποιηθή, δεν θα κλέβη κανένα, ίσα ίσα θα δίνη και κατιτίς.
Κάτσε να βάλω και υλικό από Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία, που βρήκαμε με τον Θάλυς. Καταπώς φαίνεται, είναι νόμιμο παντού, με κάτι λίγες προϋποθέσεις, αρκετά εύλογες.
“Αυτά ισχύουν επί παρανομίας, την οποία εσύ, αν κατάλαβα καλά, υποστηρίζεις. Τίποτα από αυτά όμως δεν θα ισχύη αν νομιμοποιηθούν.”
Δεν κατάλαβες καλά. Τη νομιμότητα υποστηρίζω, όπως αυτή απορρέει από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.”
“Ε προφανώς. Έναρξη επαγγέλματος, βιβλία, αποδείξεις και όλα τα ωραία τα σχετικά, αυτό ζητώ.
Ουτοπικά πράγματα ζητάς! Έστω, όμως, ότι θα υπάρξουν νομιμόφρονες, μαλάκες, πες το όπως θέλεις, εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα δηλώσουν όλα τους τα ιδιωτικά μαθήματα στην εφορία: μπορεί κάποιος να εγγυηθεί ότι δεν θα χαντακώνουν τους μαθητές στη βαθμολογία ως μια μορφή εκβιασμού για ιδιαίτερο μάθημα (συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό), ότι δεν θα μεταχειρίζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά μέσα στην τάξη (επίσης, συμβαίνει). Έστω ότι βάσει ενός μελλοντικού νόμου βάσει της δικής σου λογικής αποκτήσουν το δικαίωμα της έμμισθης κατ΄ιδίαν διδασκαλίας, αλλά σε μαθητές άλλων σχολείων (χάριν υπερπηδήσεως των ηθικών προβλημάτων που προκύπτουν): ποιος μου εξασφαλίζει ότι δεν θα δηλώνουν στην εφορία μερικούς μαθητές που φοιτούν σε άλλα σχολεία, όχι όμως τους μαθητές τους στην πρωινή σχολική τάξη;
Υπάρχει πιο απλή λύση: πενταετείς συμβάσεις στους καθηγητές του δημοσίου σχολείου – όχι μονιμότητα. Μετά την πενταετία, όποιος νομίζει ότι εγκλωβίζεται ή ότι αξίζει περισσότερα θα μπορούσε να μην αιτηθεί επαναπρόσληψη (κάτι σχετικό δηλαδή με το καθεστώς των ιατρών του ΕΟΠΥΥ).
” η φοροδιαφυγή κλπ προκαλούνται ακριβώς από την απαγόρευση.”
Λάθος. Από την ατιμωρησία.
Θέτω και ένα ερώτημα: με το νέο εξεταστικό σύστημα προσμετρώνται στον βαθμό εισαγωγής στην τριτοβάθμια και οι βαθμοί και των τριών λυκειακών τάξεων. Έστω ότι μου κάνει ιδιαίτερο στο σπίτι ο καθηγητής μου στο σχολείο ή ένας συνάδελφος – γνωστός του. Ποιος εγγυάται σε σένα, στο συμμαθητή μου, ότι εγώ δεν θα έχω ευνοϊκότερη μεταχείριση στη βαθμολογία η οποία έχει πλέον ανταπόκριση στο βαθμό εισαγωγής στο πανεπιστήμιο; Αυτό δεν είναι κατά μέτωπον βολή στην αξιοπιστία των πανελλαδικών εξετάσεων; Κατ΄ αντιστοιχία γιατί να μην επιτραπεί και στον εφέτη δικαστή να ασκεί μάχιμη δικηγορία σε δικαστήρια άλλης πόλης; Γιατί δηλαδή ο Κούγιας να μπορεί να είναι πολυεκατομμυριούχος μέσω του ιδιωτικού του επιτηδεύματος και να μην μπορεί ο χ, ψ εισαγγελέας, αν μάλιστα η μία του δραστηριότητα δεν εμπλέκεται στα πεδία της άλλης;
Η νομιμότητα στα ιδιαίτερα και λοιπά μαθήματα έχει τρία επίπεδα: ασφαλιστικό (π.χ. ΙΚΑ, ΟΑΕΕ), φορολογικό (αποδείξεις κ.λπ.) και «υπουργείου Παιδείας». Τα δύο πρώτα καλώς υπάρχουν, ο Θανάσης έρχεται και θίγει εν μέρει το τρίτο.
Λέω εν μέρει, γιατί η τρέλα δεν σταματά εκεί…
*) Είσαι καθηγητής σε ιδιωτικό σχολείο και θέλεις να δουλέψεις σε φροντιστήριο; Αμ δε! Απαγορεύεται, κύριος!
*) Έχεις φροντιστήριο και θέλεις να δουλέψεις και σε ιδιωτικό σχολείο; Είπαμε όχι, αλλά μπορείς να δουλέψεις σε άλλο φροντιστήριο!
*) Θέλεις να διδάσκεις κατ’ οίκον; Εντάξει, αλλά: όχι πάνω από 5 μαθητές ταυτόχρονα, όχι πάνω από 10 εβδομαδιαία και όχι πάνω από 3 ώρες την ημέρα!
*) Επιμένεις και θέλεις να διδάσκεις κατ’ οίκον; Δεν πρέπει να είσαι δημόσιος υπάλληλος (γενικά), ούτε να έχεις απολυθεί από το δημόσιο, δεν πρέπει να δουλεύεις σε ιδιωτικό σχολείο, ούτε να έχεις απολυθεί από ιδιωτικό σχολείο ή φροντιστήριο για πειθαρχικούς λόγους ή ανεπάρκεια και (δεν ξέρω εάν ισχύει ακόμα) δεν πρέπει να διδάσκει σύζυγος ή συγγενής α΄ βαθμού σε δημόσιο σχολείο της ίδιας Διεύθυνσης…
*) Δουλεύεις σε 2-3 φροντιστήρια γιατί δεν έχουν ώρες για την ειδικότητά σου; Το ένα από αυτά είναι το κύριο και στα υπόλοιπα επιβάλλεται παρακράτηση 10% (καλά, αυτό είναι μάλλον φορολογικό)
*) Έχεις ατομική επιχείρηση και θέλεις να δουλέψεις σε φροντιστήριο. Μήπως να κάνουμε σύμβαση έργου, μην μπλέξουμε και με ΙΚΑ; Όχι βέβαια… (Μπορείς πάντως να το κάνεις σε κέντρο κατάρτισης)
Μπορεί λοιπόν ο thalys να έχει δίκιο, εάν θέλει να δει το κράτος ως εργοδότη που έχει κάποιες απαιτήσεις από τον υπάλληλό του, παρόμοιες απαιτήσεις έχει όμως και από τους συγγενείς των υπαλλήλων του και από τους υπαλλήλους άλλων εργοδοτών! Μάλλον λοιπόν ο στόχος του δεν είναι αυτός…
Θεόφιλε
“Θα ήθελα πάντως να επισημάνω ότι σε «κλέβει» με τους φόρους που πληρώνεις και η ενισχυτική διδασκαλεία στα σχολεία, τα «κοινωνικά φροντιστήρια» των δήμων, όπως συμβαίνει και με διάφορες άλλες δημοτικές κυρίως δραστηριότητες και ιδιωτικές επιχειρήσεις (π.χ. δημοτικά γυμναστήρια)…”
Τα κοινωνικά φροντιστήρια και οι ενισχυτικές δεν με κλέβουν, Θεόφιλε, γιατί δεν χρηματοδοτούνται από εμένα, από τους φόρους μου, παρέχονται δωρεάν. Και να είσαι βέβαιος ότι όσον αφορά τη φιλανθρωπική – εθελοντική – αμισθί προσφορά γνώσης (εξ όσων γνωρίζω εκ των έσω του συναφιού μου) δεν υπάρχει φροντιστήριο που να μην παρέχει δωρεάν μαθήματα ή έστω υποτυπώδη δίδακτρα σε απόρους μαθητές. Οπότε, μόνο έπαινοι αξίζουν σε κάθε μορφής εθελοντική προσφορά.
Επίσης, στο κοινωνικό φροντιστήριο και στην ενισχυτική διδασκαλία δεν υπάρχει απόκρυψη φορολογητέας ύλης, όλα είναι νόμιμα, οπότε δεν θα μπορούσα να έχω αντίρρηση.
Σχετικά, τώρα με την ενισχυτική, η οποία είναι μια παρωδία με τον τρόπο που διεξάγεται σήμερα. Μια πρόταση που συζητείται τελευταία (μεταξύ υπουργείου και ΟΕΦΕ = συνδικάτο των Φροντιστηρίων ΜΕ) είναι να αποδοθεί αυτή στα φροντιστήρια με τη μορφή voucher χρηματοδοτούμενων από την ΕΕ: παίρνεις δηλαδή το κουπόνι σου και πηγαίνεις στο φροντιστήριο για δωρεάν μαθήματα (αντί του σχολείου τις απογευματινές ώρες).
Σε αυτό απάντησε ήδη ο thalys παραπάνω, ότι συνιστά φοροδιαφυγή και καλύπτεται ήδη. Έθεσες ένα διαφορετικό θέμα… Εάν λοιπόν ο διορισμένος εκπαιδευτικός που κάνει ιδιαίτερα δεν αποκρύπτει φορολογητέα ύλη (άσε για την ώρα τον τρόπο), εξακολουθείς να έχεις αντίρρηση; Αν ναι, ποια είναι η διαφορά του από το παραπάνω που προκαλεί την αντίρρησή σου;
Καταλαβαίνω τις ανησυχίες σου και συμφωνώ με αυτές, όμως η απαγόρευση που υπάρχει σήμερα τις εντείνει αντί να τις θεραπεύει.
Εάν λοιπόν ο διορισμένος εκπαιδευτικός που κάνει ιδιαίτερα δεν αποκρύπτει φορολογητέα ύλη (άσε για την ώρα τον τρόπο), εξακολουθείς να έχεις αντίρρηση; Αν ναι, ποια είναι η διαφορά του από το παραπάνω που προκαλεί την αντίρρησή σου;
Στο καθαρά φορολογικό κομμάτι, όχι: ας πληρώνει όμως μόνος του την ασφάλειά του, το τέλος επιτηδεύματος, τα λειτουργικά έξοδα του χώρου που ιδιωτεύει και τους αναλογούντες φόρους – τότε όλα θα είναι καλώς καμωμένα! Έχεις αντίρρηση επί τούτου;!
Από ηθικής απόψεως, ναι, για λόγους που ήδη ανέφερα.
Μα αυτό ακριβώς λέει από την αρχή ο Θανάσης, συμφωνούμε ο thalys και εγώ, ξαναλέει ο Θανάσης και διαφωνείς εσύ: ασ’ τον να ιδιωτεύσει και συμπεριφέρσου του ως ιδιώτη!
Ο εκπαιδευτικός του κοινωνικού φροντιστηρίου που ανάφερα εργάζεται και πληρώνεται! Το ίδιο και ο γυμναστής του δημοτικού γυμναστηρίου και οι λοιποί υπάλληλοι τους… Δεν είναι εθελοντές, ώστε να αξίζουν τέτοιο έπαινο, είναι εργαζόμενοι και προσφέρουν στον εργοδότη τους ό,τι και ο εκπαιδευτικός του δικού σου φροντιστηρίου. Ο εργοδότης του όμως χρηματοδοτείται από φροντιστηριούχους και γυμναστηριούχους (μεταξύ άλλων) για μία δραστηριότητα που τους ανταγωνίζεται.
Μα αυτό ακριβώς λέει από την αρχή ο Θανάσης, συμφωνούμε ο thalys και εγώ, ξαναλέει ο Θανάσης και διαφωνείς εσύ: ασ’ τον να ιδιωτεύσει και συμπεριφέρσου του ως ιδιώτη!
Εγώ αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να μπει κα΄ποια στιγμή φρένο στην ατιμωρησία και να διαφυλαχτεί η νομιμότητα. Αν μπορούσε στην πράξη και όχι στη θεωρία να υλοποιηθούν όλα αυτά διασφαλίζοντας το καθεστώς του επί ίσοις όροις συναγωνισμού σαφώς και θα το αποδεχόμουν. Για λόγους όμως εμφανείς ποτέ δεν θα μπορέσεις να πιάσεις τον φοροκλέφτη καθηγητή ούτε στην πράξη θα διασφαλιστείς για την θεμιτή συμπεριφορά του απέναντι σε όλους τους μαθητές του στην τάξη. Η άρση της μονιμότητας είναι απαραίτητη συνθήκη για να υλοποιηθούν οι θέσεις σου. Αυτή πρέπει να είναι η στόχευση. Και επίσης η αυτασφάλιση να καθιερωθεί επιτέλους σε όλους και να είναι προϊόν ελεύθερης επιλογής (στο μυαλό μου έρχεται μια παλιότερη πρόταση του Στ. Μάνου).
Μαζί σου σε όλα! Στο πρακτικό κομμάτι έχεις δίκιο, αλλά η σημερινή απαγόρευση δεν θεωρώ ότι αποτρέπει κάποιον καθηγητή από το να κάνει ιδιαίτερα, ενώ πιστεύω ότι εάν αρθεί (πιο σωστά, εάν δεν υπήρχε ποτέ, γιατί μία κακή συνήθεια είναι να μην δημιουργηθεί), ένα ποσοστό των καθηγητών θα κάνουν αυτό που πρέπει (καλύτερα από το σημερινό τίποτα)…
Παρέχονται δωρεάν σε μαθητές επειδή χρηματοδοτούνται από τη φορολογία (ή από άλλες πηγές π.χ. ΕΣΠΑ, που θα μπορούσε να διατεθεί αλλού). Δεν αναφέρομαι σε δομές όπου οι εκπαιδευτικοί δεν αμοίβονται (αν και πάλι υπάρχει κόστος οργάνωσης, χώρων). Η εθελοντική προσφορά (εκπαιδευτικών και φροντιστηρίων σε αυτήν την περίπτωση) σίγουρα αξίζει έπαινο, όμως δεν αναφερόμουν σε αυτήν.
Πάμε πάλι, τα μπερδεύουμε χωρίς λόγο.
ΚΣ,
Παρεξήγηση επί παρεξηγήσεως. Γράφοντας “παρανομία” εννοούσα “να είναι παράνομα τα ιδιαίτερα”.
Κατά τα λοιπά, σωστά σού επεσήμανε ο Θεόφιλος ότι το ίδιο πράγμα λέμε. Κανείς δεν είπε να μην φορολογούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάνουν ιδιαίτερα και κανείς δεν είπε να διδάσκουν δικούς τους μαθητές χωρίς κανένα έλεγχο.
Θέλω να σε ρωτήσω πόσοι από την εμπειρία σου ανήκουν σε αυτήν την τελευταία κατηγορία. Εγώ προσωπικά δεν είχα κανένα, αλλά γνώριζα περίπτωση. Υποθέτω ότι στην επαρχία συμβαίνει πιο πολύ.
Μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη και ήξερα μερικές περιπτώσεις. Όμως γενικά νομίζω ότι απόφευγαν να κάνουν σε δικούς τους μαθητές, ενώ όταν συμμαθητής μου είχε ζητήσει ιδιαίτερο από τον καθηγητή μας (που ξέραμε ότι κάνει), αυτός τον συνέστησε σε άλλον (επίσης διορισμένο).
” Θέλω να σε ρωτήσω πόσοι από την εμπειρία σου ανήκουν σε αυτήν την τελευταία κατηγορία; Εγώ προσωπικά δεν είχα κανένα, αλλά γνώριζα περίπτωση.”
Προφανέστατα δεν γνωρίζεις σε βάθος το θέμα. Αναφέρεις την προσωπική σου εμπειρία, δηλαδή 20 χρόνια πριν; Πολλά έχουν αλλάξει από τότε: τα ιδιαίτερα από κανόνας έγιναν λόγω κρίσης η εξαίρεση (άρα μειώθηκε το εύρος μαθητών των ιδιαιτεράκηδων), οι μισθοί από 14 έγιναν 12 και μειώθηκαν κατά πολύ. Η άδεια τσέπη αμβλύνει τις ηθικές αναστολές.
Στην επαρχία δεν συμβαίνει πιο πολύ, συμβαίνει πάρα πολύ. Θα μπορούσα να σου μιλάω για ώρες για καταστάσεις τρέλας και αδιαντροπιάς με θύματα τους μαθητές και τους γονείς τους. Απλά διερωτήσου: σε μια επαρχιακή πόλη των 40χιλ ας πούμε πληθυσμό και των 3-4 λυκείων υπάρχει περίπτωση διορισμένος καθηγητής να μην κάνει ιδιαίτερο σε μαθητές του;
“Κατά τα λοιπά, σωστά σού επεσήμανε ο Θεόφιλος ότι το ίδιο πράγμα λέμε. Κανείς δεν είπε να μην φορολογούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάνουν ιδιαίτερα “
Θανάση, αν δεν μου υποδείξεις σαφείς και υλοποιήσιμους τρόπους φορολόγησης επί ίσοις όροις με τους ιδιώτες συναδέλφους τους των διορισμένων ιδιαιτεράκηδων δεν θα με πείσεις ότι δεν ευχολογείς, δεν αερολογείς. Αναμένω με ενδιαφέρον την παράθεση των σχετικών παραδειγμάτων από την Ευρώπη.
… και κανείς δεν είπε να διδάσκουν δικούς τους μαθητές χωρίς κανένα έλεγχο.
Είναι ποτέ δυνατό να συμβεί στην πράξη, όχι στη θεωρία αυτό που λες; Γύρνα πίσω λίγο στην περίοδο 1994-1996 (Α΄-Γ Λυκείου): ο φυσικός που ανέφερες έκανε μάθημα σε συμμαθητή μας, στο τμήμα μου. Παραμονές των διαγωνισμάτων, τα οποία ήταν τότε απροειδοποίητα, μας έπαιρνε τηλέφωνο και μας ειδοποιούσε σχετικά. Τότε όμως ο βαθμός του σχολείου δεν είχε καμιά επίπτωση στο βαθμό πρόσβασης στο πανεπιστήμιο – σήμερα έχει και μάλιστα και για τις τρεις τάξεις του Λυκείου…Και έτυχε και ο Γιάννης ήταν εντάξει παιδί, μας ενημέρωνε και αποκαθιστούσε εν μέρει το fair play!
Για τους λόγους αυτούς δεν υιοθετώ την αντιστοίχηση του Θεόφιλου με το παράδειγμα του γυμναστή:εδώ δεν υπάρχουν προβλήματα ηθικής φύσεως.
“Αυτά ισχύουν επί παρανομίας, την οποία εσύ, αν κατάλαβα καλά, υποστηρίζεις. Τίποτα από αυτά όμως δεν θα ισχύη αν νομιμοποιηθούν.”
Δεν κατάλαβες καλά. Τη νομιμότητα υποστηρίζω, όπως αυτή απορρέει από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.”
Σου ξαναγράφω το σχόλιο μου σε δικό σου σχόλιο γιατί προφανώς παρενόησες…
Κατανοώ τον αθέμιτο ανταγωνισμό εκ μέρους των καθηγητών δημοσίων που δεν πληρώνουν φόρους για τα ιδιαίτερα. Εφόσον το θέμα είναι η πρακτική εφαρμογή του νόμου, το να περιμένουμε να συλληφθούν με το σημερινό καθεστώς είναι εξίσου ουτοπικό με το να περιμένουμε μαζικές νομιμοποιήσεις μετά την υποτιθέμενη κατάργηση της εν λόγω διάταξης.
Σε κάθε περίπτωση οι καθηγητές, στην πράξη, θα παίρνουν μαύρα λεφτά. Η μόνη διαφορά είναι ότι σε περίπτωση που τους επιτρέπεται αυτό, κάποιοι ίσως το κάνουν νόμιμα. Που σημαίνει ότι η πρόταση του Θανάση διορθώνει στην πράξη, εν μέρει, την αδικία.
Εφόσον το θέμα είναι η πρακτική εφαρμογή του νόμου, το να περιμένουμε να συλληφθούν με το σημερινό καθεστώς είναι εξίσου ουτοπικό
Κάνεις λάθος, καθόλου ουτοπικό δεν είναι: όσες ελάχιστες φορές υπήρξε βούληση για επιβολή της νομιμότητας τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά. Μια πρώτη κίνηση είναι ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων των εκπαιδευτικών σε βάθος 25ετίας. Τα λεφτά είναι πολλά και δεν κρύβονται εύκολα. Στη συνέχεια, εύκολη είναι επιτόπια έρευνα: οι αρχές γνωρίζουν ονόματα και διευθύνσεις των εκπαιδευτικών που παραδίδουν μαθήματα σε σταθερή έδρα για να γλιτώνουν τις μετακινήσεις. Τέλος, θα σου αναφέρω μια μέθοδο που ακολουθήθηκε στην Πάτρα πριν καμιά δεκαετία: κατόπιν επωνύμων καταγγελιών για ιδιαιτεράκηδες καθηγητές συγκεκριμένου σχολείου οι δικαστικές αρχές καλέσανε για κατάθεση μαθητές που απεφοίτησαν την προηγούμενη χρονιά. Δεν μπορείς να τους πιάσεις όλους. Όμως, ο φόβος της πιθανής τιμωρίας που θα απέρρεε, όπως γράφει και ο Κώστας, από την παραδειγματική τιμωρία δύο – τριών από αυτούς θα απέτρεπε τους περισσότερους.
Σε κάθε περίπτωση οι καθηγητές, στην πράξη, θα παίρνουν μαύρα λεφτά. Η μόνη διαφορά είναι ότι σε περίπτωση που τους επιτρέπεται αυτό, κάποιοι ίσως το κάνουν νόμιμα. Που σημαίνει ότι η πρόταση του Θανάση διορθώνει στην πράξη, εν μέρει, την αδικία.
Δύο παρατηρήσεις:α) Έστω ότι βρίσκεις έναν τρόπο να τους φορολογήσεις τα μαύρα (πράγμα που δεν γίνεται στην πράξη – απλά θα δηλώνουν ίσως κάποιοι κανά κατοστάρικο το μήνα για ξεκάρφωμα): τη στιγμή εκείνη θα τιμωρείς τον ιδιώτη και νόμιμο ιδιαιτεράκια (δεν μιλώ για τα φροντιστήρια) που άνοιξε βιβλία και πληρώνει την ασφάλειά του, που νοικιάζει ένα δωμάτιο – οικοδιδασκαλείο για να μην τρέχει από σπίτι σε σπίτι μες το καταχείμωνο. Άπαξ και αποφασιστεί, εν ολίγοις, η φορολόγηση των ιδιαιτέρων των διορισμένων εκπαιδευτικών άμεσα πρέπει να αρθεί και η ασφαλιστική τους κάλυψη από το δημόσιο. Θα δεχτεί κανένας από αυτούς με αυτούς τους όρους; Ας είμαστε σοβαροί… β) Σύμφωνα με τη δική σου λογική, παρομοίως, αφού η πολιτεία αποδεδειγμένα δεν μπορεί να καταστείλει τη διακίνηση ναρκωτικών, γιατί να μην μοιράσει αφειδώς άδειες για την ίδρυση drug stores για να εισρεύσουν κάποια έσοδα στα ταμεία; Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα;
Σαφώς και η κοινωνία έχει ανάγκη από τους άξιους δασκάλους που μέσα στο σχολικό περιβάλλον αδυνατούν να αποδώσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Σαφώς και δεν πρέπει να επικροτείται η μετριοκρατία: οι άξιοι πρέπει να αμείβονται καλλίτερα από τους απλούς διεκπεραιωτές του έργου που τους έχει ανατεθεί. Δυστυχώς, όμως, εντός του ελληνικού, δομημένου με κομμουνιστικά πρότυπα δημοσίου, όπου τίποτα δεν κουνιέται, τίποτα δεν αλλάζει αυτό δεν είναι δυνατό. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις πανάξιων και φιλόδοξων καθηγητών που παραιτήθηκαν από το δημόσιο και πήραν την απόφαση να σταδιοδρομήσουν σε ελεύθερο και προ πάντων νόμιμο περιβάλλον. Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται.
Κλείνω με την εξής παρατήρηση: το υπάρχον καθεστώς της μαυρίλας δεν πρόκειται να αλλάξει γιατί τους βολεύει όλους: α)Την Πολιτεία: δίνοντας τη δυνατότητα σε αδιόριστους και εξευτελιστικά αμειβόμενους διορισμένους εκπαιδευτικούς να εξοικονομήσουν από ψίχουλα μέχρι ολόκληρα καρβέλια τους αποκοιμίζει, απενεργοποιεί πιθανές αντιδράσεις τους, β) οι εκπαιδευτικοί απλώς επιβιώνουν ή πλουτίζουν εξοικονομώντας αφορολόγητο χρήμα, γ) οι γονείς των μαθητών ικανοποιούν τη γονεϊκή ματαιοδοξία τους ή την ευαίσθητη συνείδησή τους με την πεποίθηση ότι προσέφεραν στο παιδί τους μάθημα “με τον καλλίτερο καθηγητή”.
Δεν περίμενα ποτέ ότι θα συμφωνώ τόσο πολύ με τον KS αλλά συνέβη και αυτό. Να είσαι καλά Θανάση!
Στα επιχειρήματα που προβάλλει ο KS να προσθέσω και μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Το γεγονός ότι οι καθηγητές των δημοσίων σχολείων δεν αξιολογούνται και ούτε μπορούν εύκολα να παυθούν, που είναι ξεκάθαρο ότι του δίνει κίνητρο να βάλει το σχολείο σε δεύτερη μοίρα.
Προσωπικά θεωρώ αδιανόητο το να συμφωνήσω να κάνω ιδιαίτερα σε δικό μου φοιτητή καθώς υπάρχει τεράστιο conflict of interest. Αλλά ακόμα και αν έκανα ιδιαίτερα σε άλλους φοιτητές θα χτυπούσε άσχημα στο πανεπιστήμιό μου για τον εξής λόγο. Αν κάποιος φοιτητής δυσκολεύεται ακόμα και όταν καταβάλει προσπαθεια είναι ευθύνη του καθηγητή του να τον βοηθήσει π.χ. στις ώρες γραφείου. Επιτελούμε λειτούργημα Θανάση, και δεν μπορούμε να πληρωνόμαστε με την ώρα: Συγνώμη, ο χρόνος μας έληξε, αν έχετε ερωτήσεις προσλάβετε κάποιον συνάδελφο να σας βοηθήσει. Δεν πληρώνει με φασόν η δουλιά μας. Αντι να παραδίδουν μαθήματα σε τρίτους οι καθηγητές οφείλουν να ξοδέψουν τον χρόνο του στο να βρουν τρόπους, παραδείγματα, και μεθόδους διδασκαλίας να βοηθήσουν τους μαθητές τους και κυρίως τους πιο αδύνατους. Ένα ιδιωτικό σχολείο αυτήν την απάιτηση θα είχε από τους καθηγητές του, για αυτό και η λύση είναι τα κουπόνια εκπαίδευσης.
Δεν περίμενα ποτέ ότι θα συμφωνώ τόσο πολύ με τον KS αλλά συνέβη και αυτό.
Φίλε Κώστα, εδώ συμπεθερέψανε, ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο, εμείς δεν θα τα βρίσκαμε!
Και τέλος, γιατί η ατιμωρισία πρέπει να λειτουργεί ως επιχείρημα άρσης του νόμου και όχι καλύτερης αστυνόμευσης? Ασ αρχίσουν να πιάνουν κανα-δυο, που δεν είναι και δύσκολο αν υπάρχει βούληση, και σου λέω εγώ.
Γιατί όλοι (πλην όσων θίγονται προσωπικά, όπως ο ΚΣ), θεωρούν τον νόμο άδικο. Επειδή τιμωρεί την εργασία.
Γιατί όλοι (πλην όσων θίγονται προσωπικά, όπως ο ΚΣ), θεωρούν τον νόμο άδικο.
Από τη στιγμή που θεωρούμε όλοι το νόμο άδικο, όπως λες, ας τον καταργήσουμε εντελώς, ας ζούμε χωρίς νόμους, ας κάνεις ο καθένας ό,τι θέλει χωρίς κυρώσεις!
Επειδή τιμωρεί (ο νόμος) την εργασία.
Ναι, εντάξει. Κατ΄αντιστοιχίαν, για να περάσω στο δικό σου γήπεδο, αν αποφασίσει ο – ας πούμε – δικαστικός Πεπόνης να ασκήσει μάχιμη δικηγορία αποκλειστικά στα δικαστήρια της επαρχίας, ο κακός νόμος θα του απαγορεύει την εργασία. Επίσης, με τη δική σου λογική, η αστυνομία δεν πρέπει να κυνηγά τους Αφρικανούς ή Πακιστανούς παράνομους μικροπωλητές, αφού εργάζονται “για το ψωμί τους”.
KS
Contradiction in terms και my point exactly: Ελάχιστες φορές ==> Ουτοπία η τακτική εφαρμογή.
Δε χρειάζεται, ούτε καν στο υπάρχον πλαίσιο όπου νομίζω θα πλήρωναν εισφορές στο ΟΑΕΕ χωρίς να τις χαρούν ποτέ. Αλλά τα τεχνικά είναι δευτερεύοντα. Εδώ διαφωνούμε στο αν μπορούμε να συζητήσουμε για νομιμοποίηση επί της αρχής.
Αυτή ακριβώς την λογική έχουν κατά κανόνα οι Ολλανδοί νομοθέτες. Όχι μόνο στο θέμα των ναρκωτικών. Βλέπεις πόσο άσχημα πάει η χώρα τους.
Συμφωνώ ότι η νομιμοποίηση χωρίς αξιολόγηση δεν θα αλλάξει τίποτα ουσιαστικά. Η απαγόρευση ιδιωτικής διδασκαλίας είναι το υποβέλτιστο μέτρο λόγω έλλειψης θεσμικών κινήτρων στους εκπαιδευτικούς να κάνουν τη δουλειά τους όσο το δυνατόν καλύτερα στο δημόσιο σχολείο.
Κώστα:
1) Θυμίζει λίγο το “γιατί δεν μειώνουμε την (εισ)φοροδιαφυγή”. Πάνω κάτω τα ίδια επιχειρήματα ισχύουν.
2) Αν υπήρχε ζήτηση για την τιμωρία των εν λόγω παρανομούντων. θα την είχαμε δει. Η δίωξη απαιτεί μια απλή καταγγελία. Για να μην γίνονται συνέχεια σημαίνει ότι αφενός οι επαγγελματικοί ανταγωνιστές έχουν συμβιβαστεί με την μοίρα τους κι αφετέρου οι γονείς δεν έχουν πρόβλημα.
3) Με το υπάρχον πλαίσιο ο παρανομών καθηγητής θα πάει φυλακή. Αυτό ίσως παίζει κάποιο ρόλο, στη λογική του ήπϊα ανελέητα.
Οι καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα δεν το βλέπουν ακριβώς έτσι όμως. Θα έπρεπε να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, αλλά είναι αλλιώς.
Το μεγάλο ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι το αν θα διδάσκουν και ιδιωτικά οι καθηγητές στα δημόσια. Δίδασκαν, διδάσκουν και θα διδάσκουν. Το μεγάλο ζήτημα είναι πώς θα διασφαλίσουμε ότι θα δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό όταν διδάσκουν στο δημόσιο. Ποια κίνητρα πρέπει να έχουν; Ο γονιός στο ιδιαίτερο μπορεί να διακόψει την συνεργασία και να βρει άλλον καθηγητή. Το δημόσιο σχολείο τι μπορεί να κάνει και πώς; Αν είχαμε αυτούς τους μηχανισμούς, δε θα μας ενδιέφερε τι κάνει ο καθηγητής στον ελεύθερο του χρόνο.
Αν ήμουν πολιτικός θα πρότεινα στους καθηγητές νομιμοποίηση των ιδιαιτέρων με αντάλλαγμα την αξιολόγηση. Αλλά δεν είμαι.
Καναδυό σύντομες απαντήσεις, για να σας δώσω στοιχεία και από εξωτερικό:
Και πολύ περισσότερο σε ακόμη πιο μικρά μέρη, όπως τα Καλάβρυτα πχ. Αλλά και πάλι περισσεύουν μερικά εκατομμύρια πληθυσμού, που ζούνε σε μεγάλες πόλεις, σωστά;
Ο διορισμένος που θέλει ιδιαίτερα α) το δηλώνει στο σχολείο του, β) κάνει έναρξη επαγγέλματος, ανοίγει βιβλία κλπ, γ) κόβει αποδείξεις. Αν δεν το κάνη, χίλιες φορές να τον καταγγείλης και με την ευχή μου.
Με στενοχωρεί που το μαθαίνω αυτό…
Σε κάθε περίπτωση αφορά την υποπερίπτωση του καθηγητή που κάνει μάθημα σε μαθητή του. Όχι όλους τους άλλους.
Γιατί; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Ο δ.υ. που έχει και ένα εισόδημα από ελιές π.χ. πρέπει να ασφαλιστή στον ΟΓΑ;
Αρχίζεις και μπαίνεις στο νόημα!
Λοιπόν, με τον Θαλυς ψάξαμε λίγο για να δούμε τι συμβαίνει στα εξωτερικά. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι παντού επιτρέπονται τα ιδιαίτερα αυτού του είδους, με κάποιους περιορισμούς, του τύπου αναγγελία στην σχολική μονάδα, περιορισμός των ωρών διδασκαλίας των ιδιαίτερων κλπ. Δεν βρήκαμε κάπου ούτε καν ρητή απαγόρευση μαθήματος στους ιδίους μαθητές, πλην Ιταλίας, αλλά δεν είμαι εντελώς βέβαιος για αυτό. Στην Ιταλία σίγουρα απαγορεύεται στους ιδίους μαθητές, άρα επιτρέπεται στους άλλους, με την προϋπόθεση ότι ο καθηγητής ανακοινώνει στο σχολείο τα ονόματα. Απαγορεύεται επίσης στην Ιταλία στους διευθυντές και στους επιθεωρητές.
Δίνω μερικές τυχαίες παραπομπές. Σε αυτές καθηγητές ρωτάνε αν επιτρέπεται και τους λένε, ναι, φυσικά, γονείς ρωτάνε πόσα να δώσω στον ιδιαιτεράκια, δάσκαλοι ρωτάνε πόσα να ζητήσω κλπ. Έχουμε και τον σχετικό νόμο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Το Σπήγκελ γράφει ότι ανθούν τα φροντιστήρια, με εκατοντάδες δημοσίους υπαλλήλους καθηγητές. Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Αγγλία
http://www.tes.co.uk/article.aspx?storycode=2099789
http://www.mumsnet.com/Talk/primary/a1436245-A-teacher-charges-30-hr-to-tutor-some-of-his-own-pupils-is-it-ok
https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/341951/School_teachers__pay_and_conditions_2014.pdf
Γαλλία
http://www.cafepedagogique.net/lemensuel/lesysteme/Pages/2013/147_SC.aspx
http://droit-finances.commentcamarche.net/forum/affich-4305713-cumuler-2-emplois-dans-la-fonction-publique
Γερμανία
http://www.gutefrage.net/frage/darf-man-als-beamterbeamtin-einen-nebenjob-ausueben
http://www.chefkoch.de/forum/2,45,506776/Wie-viel-bezahlt-man-ueblicherweise-fuer-Nachhilfe-bei-einem-Lehrer.html
http://www.4teachers.de/?action=showtopic&topic_id=26279&page=0
http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-8809609.html
https://recht.nrw.de/lmi/owa/br_bes_text?anw_nr=2&gld_nr=2&ugl_nr=20302&bes_id=4145&aufgehoben=N&menu=1&sg=0#det308787
Ιταλία (τις ευχαριστίες μου στον ΠΓ)
http://www.professioneinsegnante.it/index.php/20-legislazione/4200-al-docente-non-e-consentito-impartire-lezioni-private-ad-alunni-del-proprio-istituto.html
http://www.studiolegalepisanti.it/index.php?option=com_content&task=view&id=17&Itemid=25
http://www.tecnicadellascuola.it/item/3395-ripetizioni-private-a-casa-del-proprio-prof-sono-vietate-dalla-legge.html
Από αυτά συνάγεται λοιπόν ότι σε άλλες έννομες τάξεις γενικά επιτρέπονται τα ιδιαίτερα σε μαθητές άλλου σχολείου, σε κάποιες δε πιθανώς ακόμη και στου ίδιου.
Διάβασα με ενδιαφέρον τα αγγλικά links (τα γερμανικά και τα ιταλικά το ΣΚ με τη βοήθεια λεξικού, τα γαλλικά δυστυχώς αδυνατώ). Αυτό που εγώ διαπίστωσα είναι ότι και στην Αγγλία υπάρχουν οι ίδιοι ηθικοί και δεοντολογικοί προβληματισμοί που υπάρχουν και εδώ. Αποδελτιώνω κάποια σχόλια που βρήκα.
WOW! I am shocked. Have you thought of favoring the one who pays over the one who doesn’t? This teacher warns his customers about exams when others are not. His conversations with their parents in their homes are totally wrong as he is discussing private matters with them regarding other children.…the list is long…How about professionalism?
I’d be very disturbed if I found out my child’s teacher was tutoring kids in his class outside school.
England or Scotland?
The GTC (Scotland) does not allow teachers to tutor children who attend their school. If the children are out with the school then, with the LA’s written permission, the teacher may tutor children. There is also a legal obligation to inform HMRC – the changes to your tax code generally mean very little after tax income is made (ερώτηση: ο Βρετανός φορολογούμενος εκπαιδευτικός θα δηλώσει τα πρόσθετα έσοδά του στην εφορία, ο Έλληνας πιστεύεις σοβαρά ότι θα το έκανε, έχοντας τη συγκεκριμένη φορολογική συνείδηση και προ πάντων γνωρίζοντας ότι είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να συλληφθεί, αλλά και έστω ότι συλληφθεί και περάσει από ΕΔΕ, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να απολυθεί;)
Personally I will not tutor someone that I teach. I feel it gives the impression that I am not doing a good enough job at school, and that if you pay, you can get a little bit more.
But the Inland Revenue has a reputation for being tough on private tuition; an advertisement for your services in a local shop or newspaper, for example, may well be noticed by the authorities. Someone who teaches part-time and tutors part-time may find it worth registering as self-employed, which means expenses are tax deductible. It’s best to contact your tax office and explain your circumstances. (Δηλαδή, εκεί, οι αρχές σε βρίσκουν από μια απλή αγγελία σου σε μια εφημερίδα, εδώ; Ο ΟΕΦΕ έχει κάνει δεκάδες καταγγελίες με στοιχεία για συγκεκριμένα πρόσωπα, με κανένα αποτέλεσμα! Συμπέρασμα: είναι καταφανέστατα λανθασμένη η copy paste αντιγραφή ξενόφερτων συστημάτων χωρίς να συνυπολογίζεται και η ελληνική πραγματικότητα – άλλα τα ήθη του Έλληνα, άλλα του Γερμανού και του Άγγλου.)
Thalys
Σύμφωνα με τη δική σου λογική, παρομοίως, αφού η πολιτεία αποδεδειγμένα δεν μπορεί να καταστείλει τη διακίνηση ναρκωτικών, γιατί να μην μοιράσει αφειδώς άδειες για την ίδρυση drug stores για να εισρεύσουν κάποια έσοδα στα ταμεία; Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα;
Αυτή ακριβώς την λογική έχουν κατά κανόνα οι Ολλανδοί νομοθέτες. Όχι μόνο στο θέμα των ναρκωτικών. Βλέπεις πόσο άσχημα πάει η χώρα τους.
Και επειδή έχουν αυτήν τη λογική οι Ολλανδοί πρέπει να την έχουμε και εμείς; Και οι κοσμοκράτορες Αμερικάνοι έχουν νομιμοποιήσει την οπλοκατοχή, πρέπει να το κάνουμε και εμείς; Τί νεοραγιαδισμός είναι αυτός; Και εν τέλει, είσαι βέβαιος ότι η νομιμοποίηση της πώλησης των ναρκωτικών στην Ολλανδία απέφερε θετικά αποτελέσματα; Σου παραθέτω το πρώτο στη σειρά σχετικό λινκ που βρήκα
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=2613185&publDate=5/12/2004
Θανάση
άμεσα πρέπει να αρθεί και η ασφαλιστική τους κάλυψη από το δημόσιο.
Γιατί; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Ο δ.υ. που έχει και ένα εισόδημα από ελιές π.χ. πρέπει να ασφαλιστή στον ΟΓΑ;
Θανάση, συγκρίνεις άσχετα πράγματα. Το πρόβλημα δεν είναι ο φορέας ασφάλισης, αλλά η προώθηση συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού. Και δεν αναφέρομαι τόσο στα φροντιστήρια, γιατί έχουμε άλλο, διαφορετικής κοινωνικής προέλευσης, πελατολόγιο, αλλά κυρίως στους επαγγελματίες ιδιώτες φροντιστές, που είναι χιλιάδες και πληρώνουν από την τσέπη τους τις εισφορές τους. Δηλαδή, οι δεύτεροι, από το 20άρι του ιδιαίτερου πρέπει να αφαιρέσουν το ΤΕΒΕ, το ενοίκιο, το λογιστή. Ο ιδιαιτεράκιας διορισμένος που πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι, θα το έχει ολόκληρο και άρα μπορεί να είναι και πιο φθηνός. Ο αστυνομικός στην Αθήνα που έχει και 100 ρίζες ελιές στο Αγρίνιο δεν ανταγωνίζεται επαγγελματικά τον επαγγελματία ελαιοπαραγωγό, μαζεύει το λαδάκι του για να καλύψει απλά τις ανάγκες του σπιτιού του…
Επιμένω ότι οι θέσεις σου είναι ανεφάρμοστες στην Ελλάδα. Πιο ρεαλιστική βρίσκω, όπως ανέφερα και προηγουμένως, την εφαρμογή ενός μοντέλου τύπου ΕΟΠΥΥ στην Παιδεία: εκπαιδευτικοί με σύμβαση χρόνου, στους οποίους θα επιτρέπονται τα ιδιαίτερα, με εξαίρεση όμως τους μαθητές του σχολείου τους, σε περίπτωση καταγγελίας για απόκρυψη φορολογητέας ύλης ή για παράβαση του κανονισμού δεν θα τους επιτραπεί η δυνατότητα αίτησης για επαναπρόσληψη (αυτό είναι σαφώς πιο εφαρμόσιμο από την απόλυση του μόνιμου εκπαιδευτικού). Κριτήρια για την επιλογή θα είναι η το συγγραφικό έργο, οι σπουδές, τα πορίσματα που προέκυψαν από πρότερη αξιολόγηση. Αποτρέπονται, έτσι, η μούχλα που αναδύεται από το τέλμα, τη στασιμότητα, τη μονιμότητα και είναι ευκολότερη η επιβολή της τάξης.
Από τη στιγμή, όμως, που στην Ελλάδα μεταρρυθμίσεις σοβαρές γίνονται μόνο ύστερα από εθνικές καταστροφές ή από αντιβασιλείες ή τρόικες, περιορίζομαι στην ευχή να γίνει κάποια στιγμή σοβαρότερη προσπάθεια για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής από τους εκπαιδευτικούς. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει για πολλούς πρακτικούς λόγους με τη νομιμοποίηση της μαυρίλας.
Αυτό το πλεονέκτημα αποκτάται από το γεγονός ότι έχει δεύτερη δουλειά. Το ίδιο πλεονέκτημα έχει και οποισδήποτε «μπλοκάκιας» έχει δεύτερη δραστηριότητα (π.χ. ερευνητές σε πρόγραμμα που συνεργάζονται με επιχειρήσεις), ή και κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες με δεύτερη δραστηριότητα στο όνομά τους, που ουσιαστικά ανήκει στον σύζυγο ή το παιδί τους. Έχω δει φροντιστήριο-κουρείο (η φιλόλογος σύζυγος κουρέα είναι «υπάλληλος» στο φροντιστήριο που πρακτικά είναι δικό της), ενοικιαζόμενα δωμάτια-κάβα (σύζυγοι), συνεργείο αυτοκινήτων-οργανώσεις γάμων (πατέρας-κόρη)… Οι παραπάνω πληρώνουν άπαξ εισφορές, επομένως είναι πράγματι πιο ανταγωνιστικοί. Θα έπρεπε αντίστοιχα να τους αναγκάζουμε να πληρώνουν μία εισφορά στον ΟΑΕΕ για κάθε δραστηριότητα;
Επίσης, όπως ξαναείπα, εάν στερήσεις από τον δημόσιο εκπαιδευτικό την ασφάλισή του, θα πρέπει να του καταβάλεις το ποσό που αντιστοιχεί στις ασφαλιστικές του κρατήσεις, επομένως και πάλι θα είναι ανταγωνιστικότερος.
Εξακολουθώ όμως να μην καταλαβαίνω τη διαφορά με τους γιατρούς ή με εκπαιδευτικούς που έχουν δεύτερη, μη εκπαιδευτική δραστηριότητα…
Αυτό το πλεονέκτημα αποκτάται από το γεγονός ότι έχει δεύτερη δουλειά. Το ίδιο πλεονέκτημα έχει και οποισδήποτε «μπλοκάκιας» έχει δεύτερη δραστηριότητα
Θεόφιλε, συνδέεις πάλι ανόμοια πράγματα: ο μπλοκάκιας, που ασκεί δεύτερο επιτήδευμα, τον ΟΑΕΕ, όπως και να έχει, τον πληρώνει από την τσέπη του. Αντίθετα, ο ιδιαιτεράκιας μπλοκάκιας πληρώνει από την τσέπη του την ασφάλεια του διορισμένου ιδιαιτεράκια για να μπορεί ο δεύτερος έχοντας μειωμένο κοστολόγιο και άρα μειωμένες τιμές να του παίρνει το μεροκάματο – ιδιαίτερο…
Επίσης, όπως ξαναείπα, εάν στερήσεις από τον δημόσιο εκπαιδευτικό την ασφάλισή του, θα πρέπει να του καταβάλεις το ποσό που αντιστοιχεί στις ασφαλιστικές του κρατήσεις, επομένως και πάλι θα είναι ανταγωνιστικότερος.
Σαφέστατα και έχεις δίκιο. Όμως, είναι δυνατό να ασκείς ελεύθερο επάγγελμα και να μην ισχύσουν και για σένα όλοι οι κανόνες που ισχύουν για όλους του ελεύθερους επαγγελματίες, δηλαδή, πληρωμή από εσένα της ασφάλειάς σου, έστω και δεύτερης, μετά από αυτή του δημοσίου, τέλος επιτηδεύματος, φορολογήση με 26% από το πρώτο ευρώ; Με αυτούς τους όρους ποιος ΔΥ ιδαιτεράκιας θα τολμούσε να δηλώσει τα “μαύρα”;Τα έξοδα θα ήταν περισσότερα από τα έσοδα…
Εξακολουθώ όμως να μην καταλαβαίνω τη διαφορά με τους γιατρούς ή με εκπαιδευτικούς που έχουν δεύτερη, μη εκπαιδευτική
Μα αυτό ακριβώς λέω και εγώ: προώθηση σε όλους τους επιστημονικούς τομείς του δημοσίου του καθεστώτος που ισχύει για τους ιατρούς του ΕΟΠΥΥ, με συμβάσεις χρόνου, ελευθερία κινήσεων αλλά, ταυτόχρονα και με ευδιάκριτους περιορισμούς.
Δεν παραθέτω για να μην επαναλαμβανόμαστε…
1) Αντίστοιχα ο μισθωτός και ελεύθερος επαγγελματίας επιλέγει ασφάλιση ΙΚΑ ή ΟΑΕΕ (πληρώνει στο ένα μόνο ό,τι δεν καλύπτεται από το άλλο) και έτσι είναι πιο ανταγωνιστικός από τον σκέτο ελεύθερο επαγγελματία. Το πλεονέκτημα πηγάζει από τη δεύτερη απασχόληση, εφόσον ασφαλιζόμαστε ανά άτομο και όχι ανά απασχόληση. Επίσης, μία επιχείρηση με έναν ιδιοκτήτη (μία ασφάλιση ΟΑΕΕ) είναι πιο ανταγωνιστική από την ίδια επιχείρηση με πέντε ιδιοκτήτες (πέντε ασφαλίσεις ΟΑΕΕ).
2) Δηλαδή πέρασαν τόσα χρόνια για να καταφέρουμε να περιορίσουμε τη διπλή ασφάλιση και ζητάς να την επαναφέρουμε; Αυτό με τη φορολόγηση ισχύει ήδη: τα εισοδήματα από ελευθέριο επάγγελμα φορολογούνται από το πρώτο ευρώ. Δεν είπαμε να μπαίνουν στην κλίμακα. Καταλαβαίνεις ότι αυτά είναι πρακτικά θέματα και δεν δικαιολογούν την πλήρη απαγόρευση; Άλλο να πεις «αυτοί είναι οι όροι» και να μην το κάνει κανείς και άλλο να το απαγορεύσεις πλήρως!
3) Δεν κατάλαβες, αναφέρομαι σε ιατρούς δημοσίους υπαλλήλους με ιδιωτικά ιατρεία…
Δηλαδή πέρασαν τόσα χρόνια για να καταφέρουμε να περιορίσουμε τη διπλή ασφάλιση και ζητάς να την επαναφέρουμε;
Και εγώ θα σου αντιπαραθέσω συμφωνοντας ότι αν είναι να κοπεί μια ασφάλεια ας κοπεί αυτή που του πληρώνω εγώ και εσύ, δηλαδή, αυτή του δημοσίου και πάλι ξαναμπλέκουμε σε άγονη αντιπαράθεση!
Δεν κατάλαβες, αναφέρομαι σε ιατρούς δημοσίους υπαλλήλους με ιδιωτικά ιατρεία…
Και εγώ σε αυτούς τουΕΟΠΥΥ που αφορά και περισσότερους ιατρούς. Γιατί το ένα μοντέλο να είναι καλλίτερο του άλλου;
1) Πέρα από το γεγονός ότι, υπό όρους, επιλέγεις μεταξύ ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, πιστεύεις ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα, αν παίρνει στο χέρι τις ασφαλιστικές του κρατήσεις από το Δημόσιο και με αυτά πληρώνει τον ΟΑΕΕ; Πάλι θα είναι ανταγωνιστικότερος!
2) Δεν είπα ότι το ένα μοντέλο είναι καλύτερο του άλλου. Αυτή τη στιγμή όμως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι επιτρέπεται να έχουν ιδιωτική απασχόληση (αρκεί να είναι φορολογικά εντάξει), γιατροί μπορούν να έχουν ιδιωτική απασχόληση ίδιας φύσης με την υπαλληλική τους, αλλά εκπαιδευτικοί όχι. Ψάχνουμε λοιπόν να βρούμε γιατί κάτι εφαρμόζεται στους γιατρούς (και μάλιστα στους ίδιους ασθενείς), αλλά όχι στους εκπαιδευτικούς. Ό,τι άλλο θα μπορούσε να εφαρμοστεί, είναι άλλο θέμα.
Αν δε κάνω λάθος, τα προβλήματα από την απελευθέρωση των ιδιαιτέρων μαθημάτων που αναφέρθηκαν είναι τα παρακάτω:
* Φορολογικό
Κανένας δεν ισχυρίστηκε να τα παίρνουν μαύρα! Το πώς ακριβώς θα φορολογηθούν είναι δευτερεύον, ενώ η σημερινή απαγόρευση δεν το διορθώνει! Τουναντίον, αναγκάζει στην φοροδιαφυγή ακόμα και τους ελάχιστους που θα ήθελαν να δηλώνουν τα έσοδα από ιδιαίτερα!
* Ασφαλιστικό
Κατ’ αρχήν, εάν παυθεί η ασφαλιστική κάλυψή τους, θα πρέπει να τους αποδίδονται οι αντίστοιχες κρατήσεις, επομένως απλώς θα μεταβούν από τον ΟΠΑΔ στον ΟΑΕΕ. Από την άλλη, κάτι τέτοιο θα πρέπει να εφαρμοστεί για οποιαδήποτε πρόσθετη δραστηριότητα, ερευνητική, συγγραφή βιβλίων, μεταφράσεις, αγροτικές εργασίες, και όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς.
* Δεοντολογικό
Η σύγκρουση συμφερόντων που αναφέρθηκε παραπάνω δεν υφίσταται εάν μιλάμε για μαθητές άλλου σχολείου. Από την άλλη, το ίδιο ζήτημα υπάρχει και στους ιατρούς λ.χ., αλλά εκεί θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό κάποιος δημόσιος υπάλληλος να ιδιωτεύει.
Θεόφιλε
Πέρα από το γεγονός ότι, υπό όρους, επιλέγεις μεταξύ ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, πιστεύεις ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα, αν παίρνει στο χέρι τις ασφαλιστικές του κρατήσεις από το Δημόσιο και με αυτά πληρώνει τον ΟΑΕΕ; Πάλι θα είναι ανταγωνιστικότερος!
Α μπράβο, τώρα θέλεις, αν επιλέξει ο χ διορισμένος ιδιαιτεράκιας να ασφαλιστεί ιδιωτικά, το κράτος να εξακολουθεί να του πληρώνει τις κρατήσεις, προηγουμένως όμως τασσόσουν υπερ της μιας ασφάλισης, αυτής του δημοσίου χωρίς ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ! Γιατί να του αποδίδει τις κρατήσεις αφού ήδη θα ασφαλίζεται σε κρατικό φορέα, τον ΟΑΕΕ; Μπλέκουμε…
Αλλά και πάλι, η επιλογή δήλωσης των ιδιαιτέρων θα είναι ιδιαίτερα ασύμφορη: το 50% θα φεύγει σε φόρους και λειτουργικά έξοδα. Υπάρχει περίπτωση κάποιος εκπαιδευτικός να το τολμήσει;
Ψάχνουμε λοιπόν να βρούμε γιατί κάτι εφαρμόζεται στους γιατρούς (και μάλιστα στους ίδιους ασθενείς), αλλά όχι στους εκπαιδευτικούς. Ό,τι άλλο θα μπορούσε να εφαρμοστεί, είναι άλλο θέμα.
Μα φυσικά, η παραπάνω στρέβλωση εξακολουθεί να εφαρμόζεται κατόπιν συντεχνιακών πιέσεων. Αυτά δεν πασχίζουμε να αποβάλλουμε;
1) Από την αρχή λέω για την κύρια ασφάλιση (δημόσιο στην περίπτωσή μας)… Αν όμως επιμένεις ότι θα πρέπει να ασφαλιστεί και για τη δευτερεύουσα, σου λέω ότι θα πρέπει να επιλέξει. Το κράτος θα πρέπει να του δίνει τις κρατήσεις στο χέρι, γιατί ουσιαστικά δεν του τις δίνει! Ο μισθός δεν είναι «πάρε Α για να ζεις και εγώ θα δώσω Β στην εφορεία και Γ σε κρατήσεις», αλλά «Αμοίβεσαι με Δ, από αυτά Ε πηγαίνουν στην εφορεία, Ζ στην ασφάλισή σου, Η εκεί, Θ αλλού».
Αυτό δεν είναι το θέμα μας! Ξαναλέω, άλλο να μην το τολμήσει κανείς, άλλο να του το απαγορεύεις! Μπορεί 2-3 Έλληνες να ενδιαφέρονται να επισκευτούν το Τουβαλού, αλλά δεν απαγορεύεται.
2) Ναι, οι εκπαιδευτικοί πίεσαν συντεχνιακά να μπορούν να ασκούν μη εκπαιδευτικές εξωσχολικές δραστηριότητες, αλλά ξέχασαν να πιέσουν για τις εκπαιδευτικές… Εάν θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε συντεχνιασμό, αυτός αφορά τη διατήρηση της συγκεκριμένης απαγόρευσης. Πέρα από τα συντεχνιακά, το βασικό είναι να απαντήσουμε στα δύο ερωτήματα που έθεσε ο Θανάσης:
Γιατί όμως να απαγορεύεται η συγκεκριμένη σύμβαση παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών; Ποιος βλάπτεται τόσο πολύ, ώστε να απαιτήται απαγόρευση, και μάλιστα ποινική;
Όπως σου είπε και ο Θεόφιλος, αυτές είναι τεχνικές λεπτομέρειες. Έστω ότι είναι αυτές κι ας δούμε ποιος θα το τολμήσει(λίγοι, αλλ’οχι γιατί τους εμποδίζει το φορολογικό καθεστώς μαντεύω).
Μια χαρά δουλεύει εκεί. Επίσης δεν ξέρω τι λέει ο Ριζοσπάστης, αλλά οι ερευνητές που το μελετάνε το θέμα(και στην Ολλανδία μετράνε σχεδόν τα πάντα, το ρητό τους είναι “το μετράν εστίν γνωρίζειν” ή κάπως έτσι θα’ταν η μετάφραση). Η χρήση κάνναβης είναι στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η χρήση σκληρών ναρκωτικών έχει μειωθεί, όπως και η μετάδοση του HIV μεταξύ των ναρκομανών. Καμμιά φορά δεν κάνει κακό να ρίχνουμε μια ματιά στις βέλτικες πρακτικές τριγύρω μας και να προσπαθούμε να διερευνήσουμε(έστω αυτό) την μεταφορά τους στα καθ’ημάς.
Thalys
Μια χαρά δουλεύει εκεί. Επίσης δεν ξέρω τι λέει ο Ριζοσπάστης, αλλά οι ερευνητές που το μελετάνε το θέμα(και στην Ολλανδία μετράνε σχεδόν τα πάντα, το ρητό τους είναι “το μετράν εστίν γνωρίζειν” ή κάπως έτσι θα’ταν η μετάφραση)
Και αφού δουλεύει τόσο καλά, απάντησε μου γιατί κανένα άλλο από τα τόσα ανεπτυγμένα κράτη του κόσμου δεν έχει ακολουθήσει το παραδειγμα των Ολλανδών; Μήπως να βγάζαμε και εμείς τις πόρνες στις βιτρίνες όπως και αυτοί; Πιο πολύ πλάκα θα είχε.
Όπως σου είπε και ο Θεόφιλος, αυτές είναι τεχνικές λεπτομέρειες
Αυτό ακριβώς τονίζω επανειλημμένως! Η αδυναμία επίλυσης των τεχνικών λεπτομερειών για σένα, καθόλου λεπτομέρειες για μένα, καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή μιας τέτοιας προοπτικής.Αυτές οι τεχνικές λεπτομέρειες είναι που μεταπλάθουν τη θεωρία σε πράξη, που διακρίνουν τη βερμπαλιστική αεροπορία από τη ρεαλιστική προοπτική.
Θεόφιλε
Γιατί όμως να απαγορεύεται η συγκεκριμένη σύμβαση παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών; Ποιος βλάπτεται τόσο πολύ, ώστε να απαιτήται απαγόρευση, και μάλιστα ποινική; Γιατί θα δημιουργήσει νέα προβλήματα, τα οποία ανέφερα. Γιατί δεν πείθομαι ότι θα οδηγούσε σε άξια αναφοράς αύξηση των φορολογικών εσόδων. Γιατί η νομιμοποίηση του ιδιαίτερου θα μετέτρεπε τα σχολείο σε οίκο ανοχής εκδιδόμενων δασκάλων που θα κάθονταν σε όποιον μαθητή πελάτη τους τα έσκαγε, αφού πλέον θα είχαν και τη νομική κάλυψη. Γιατί ρεαλιστικά δεν μπορείς να αποτρέψεις την κατ οικον διδασκαλία σε μαθητές της πρωινής τάξης και την επακόλουθη ευνοϊκή μεταχείριση τους. Γιατί θα δημιουργηθεί χάσμα μεταξύ των μαθητών που μπορούν να τα σκάσουν στον καθηγητή τους για ιδιαίτερα – δωροδοκία για καλλιτερη βαθμολογία και μεταξύ της πλέμπας που βασίζεται αποκλειστικά στις δυνάμεις της.
Ποιος βλάπτεται τόσο πολύ, ώστε να απαιτήται απαγόρευση, και μάλιστα ποινική;
Απήντησα ήδη. Πες μου όμως εσύ ποιος θα κερδίσει κατι ουσιώδες. Καλοί και νόμιμοι επσγγελματίες δάσκαλοι υπάρχουν και μάλιστα πολλοί. Τώρα αν εσύ αναμένεις τόσα πολλά επιπρόσθετα φορολογικά έσοδα, το σέβομαι, αλλά γνωρίζοντας εκ των έσω το ζήτημα, το αμφισβητώ ακράδαντα.
23 πολιτείες στις ΗΠΑ έχουν νομιμοποιήσει την πώληση κάνναβης για θεραπευτικούς λόγους(όπου λόγος το “γιατρέ έχω άγχος, γράψε μια συνταγή να παίρνω χόρτο”). Το Κολοράντο τη νομιμοποίησε και για ψυχαγωγικούς λόγους. Η πολιτεία της Ουάσινγκτων σύντομα θα κάνει το ίδιο κι υπάρχουν άλλες πολιτείες που ακολοθούν. Στην Ευρώπη η πολιτική επίσης κινείται προς την ανεχτικότητα και σε αρκετές χώρες πρακτικά επιτρέπεται η καλλιέργεια για προσωπική χρήση.
Δεν ξέρω για βιτρίνες, αλλά στις οθόνες των κινητών τις βγάζουν κι αλλού.
Στο θέμα μας τώρα:
Άρα αν βρισκόταν ένας τρόπος να διασφαλιστεί η βέλτιστη απόδοση των εκπαιδευτικών στο σχολείο και να αποκλειστούν οι συγκρούσεις συμφερόντων, δεν θα είχες πρόβλημα να διδάσκουν ιδιωτικά στον ελεύθερο τους χρόνο.
Αν βρισκόταν τρόπος η διδασκαλία τους να γινόταν σε δηλωμένη σταθερή έδρα, να πληρούνταν όλες οι παράμετροι του υγιούς ανταγωνισμού, στις οποίες έχω αναφερθεί, αν προβλεπόταν η ποινή της άμεσης παύσης σε όσους συλλαμβάνονταν να παραδίδουν μαθήματα εκτός του δηλωμένου χώρου ή σε μαθητές της τάξης τους, σαφέστατα και θα συμφωνούσα. Εσύ πιστεύεις ότι αυτό μπορεί να γίνει όσο υπάρχει η θλιβερή μονιμότητα που τροφοδοτεί εκτός των τόσων άλλων και τον συντεχνιακό δυναστισμό που λειτουργεί καθαρτικά για όλα τα δημοσιοϋπαλληλικά ανομήματα;
Και κάτι τελευταίο και ολοκληρώνω τον σχολιασμό: είδαμε από τα σχετικά παραδείγματα στην Ευρώπη ότι και εκεί τίθενται τα αντίστοιχα ηθικά διλήμματα με εμάς εδώ. Στην Ευρώπη, όμως, η εισαγωγή στη τριτοβάθμια είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με το Λύκειο; Ο βαθμός των τριών τάξεων του Λυκείου προσμετράται στην εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο; Η άρση αυτής της ανούσιας και αντιεπιστημονικής συσχέτισης (για να μπεις στην Ιατρική των 19200 μορίων δεν σε παίρνει να έχεις 17 στα αρχαία στην Α΄ Λυκείου, οπότε δένεις το 20άρι κάνοντας μάθημα με τον φιλόλογο – καθηγητή – βαθμολογητή σου) οφείλει να αποτελέσει προαπαιτούμενη συνθήκη για να προχωρήσει η απελευθέρωση των ιδιαιτέρων (πριν μια πενταετία στις σχετικές διαβουλεύσεις για το εξεταστικό τέθηκε επί τάπητος η παραπάνω θέση αλλά τελικά επανήλθαμε στο σύστημα των προ εικοσαετίας δεσμών – οι πιέσεις ήταν και πάλι συντεχνιακές, η αποσύνδεση του σχολείου από τις εξετάσεις θα απενεργοποιούσε την ισχύ του δασκάλου, και, όπως ξαναείπα, με το υπάρχον καθεστώς βολεύονται όλοι).
Δεν βλέπω γιατί απαιτείται σταθερή έδρα για τα μαθήματα. Τα ασφαλιστικά λύνονται(ad hoc ή στο πλαίσιο γενικότερης αλλαγής). Οι ποινές και οι εύλογοι περιορισμοί φυσικά και πρέπει να υπάρχουν.
Στις ΗΠΑ υπάρχουν κάποια πανεπιστήμια νομίζω έπαψαν να ζητάνε SAT’s και σίγουρα παίζει ρόλο η παρουσία στο λύκειο(βαθμοί, μαθήματα, παράλληλες δραστηριότητες). Στην Αγγλία μετράνε πρακτικά μόνο τ’αποτελέσματα στα A-levels. Σ’άλλες χώρες δεν ξέρω. Νομίζω ζητάνε τους βαθμούς σε όλο το λύκειο. Δε γνωρίζω κατά πόσο τους κοιτάνε.
Το εξεταστικό σύστημα είναι λάθος. Ακόμη κι αν δεν αποσυνδεθεί το λύκειο από την είσοδο στα πανεπιστήμια, υπάρχουν καλύτερα συστήματα. Όπως είπα, αν ήμουν πολιτικός θα συνέδεα τη νομιμοποίηση των ιδιαιτέρων με γενικότερες αλλαγές που θα διασφάλιζαν την ποιότητα στο δημόσιο λύκειο.
Εγώ όντας δασκάλα και σε δημόσιο και μετά σε ιδιωτικά σχολεία στην Αγγλία έκανα και ιδιαίτερα. Και τα δυο θέματα που θίγεις ήταν λυμένα. Υπήρχε πολιτική των σχολείων (policy- σωστά;) που απαγόρευε το μάθημα σε οποιονδήποτε μαθητή είχε στην τάξη σου, το οποίο και υπογράφαμε στην αρχή της χρονιάς. Μπορούσαμε δηλαδή να κάναμε ιδιαίτερα μαθήματα σε άλλους μαθητές του σχολείου που δεν ήταν στην τάξη μας. Έτσι δεν υπήρχε conflict of interest.
Δεύτερον βεβαίως πλήρωναμε κανονικά φορολογία, δίνοντας invoices τα οποία μετά δηλώσαμε στην φορολογική δήλωση. Αλλά τα πράγματα ήταν απλά- εδώ για να βγάλεις δελτία παροχής υπηρεσιών, να πάρεις απαλλαγές από ταμεία κτλ κτλ θέλεις μήνες δουλειάς.
Κατι, που επειδη αρχισατε τις σεντονιαδες παλι, δεν μπορω να δω αν αναφερθηκε:
το να απαγορευεις σε εναν εργαζομενο την δευτερη-εξωτερικη εργασια, ουσιαστικα μειωνει τον μισθο που του προσφερεις. Κανει λοιπον δυσκολοτερο να προσελκυεις καλους ανθρωπους. Αυτο που θα θελαμε εμεις για εναν δασκαλο ειναι το αναποδο, οι εξωτερικες συνθηκες της εργασιας του να ηταν τοσο καταπληκτικες (πχ το κυρος στην κοινωνια, οι δυνατοτηες που απορεουν απο το visibility της θεσης), που να μην ζητουσε υψηλο μισθο.
Να το πω αλλιως, ο προεδρος των ΗΠΑ δεν χρειαζεται υψηλο μισθο για να ειναι ελκυστικη δουλεια για τους ικανοτερους πολιτικους στην χωρα. Μακαρι να ισχυε και για τους δασκαλους.