Θέλω να αγιάσω, να δω το ΠΑΣΟΚ ως μια αξιόπιστη κεντροαριστερή απάντηση στην ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης, και δε με αφήνουν τα στελέχη του. Για να είμαι ειλικρινής, η συνέντευξη τύπου του Γ.Α.Π. πριν τις Ευρωεκλογές ήταν συμπαθητική. Παρά το ότι ο Γεωργάκης συναγωνίζεται σε ευχέρεια λόγου τον άλλο Γεωργάκη, το Μπούς ντε, ότι το πρόγραμμα που παρουσιάσε σε πολλά σημεία ήταν αντιγραφή του προγράμματος Ομπάμα (π.χ. η πράσινη ανάπτυξη), και το ότι απεχθάνομαι καταστροφολογικά διλλήματα του στυλ “αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”, πίσω από τις γενικολογίες φάνηκε μια στρατηγική που αρκετοί σε αυτό το ιστολόγιο έχουμε υποστηρίξει. Αναφέρω ενδεικτικά τις θεσμικές μεταρρυθμήσεις για την πάταξη της διαφθοράς, την θέσπιση αντικινήτρων (μέσω φορολογίας) σε όσους μολύνουν και κινήτρων (μέσω επιδοτήσεων) σε όσους π.χ. εγκαθιστούν ηλιακούς συλλέκτες στα σπίτια τους, κ.ο.κ.
Ωστόσο είδα χθες τη δήλωση της Λούκας Κατσέλη ότι η προτεινόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας προσπαθεί “να συρρικνώσει ακόμα περισσότερο το δημόσιο και εθνικό χαρακτήρα της μετοχικής βάσης της μεγαλύτερης Ελληνικής Τράπεζας” και αισθάνθηκα σαν εξωγήινος! Διότι τόσο στις ΗΠΑ αλλά και γενικότερα στο εξωτερικό οι κυβερνήσεις ασκούν πίεση στις τράπεζες να αυξήσουν το κεφάλαιό τους σε σχέση με το ενεργητικό προκειμένου να μειώσουν την πιθανότητα χρεωκοπίας εξ’ αιτίας των αυξημένων επισφαλειών λόγω της κρίσης. Ίσως η κυρία Κατσέλη να μην γνωρίζει ότι η καθαρή θέση (το κεφάλαιο) μιας τράπεζας που ορίζεται ως η διαφορά μεταξύ της αξίας του ενεργητικού και των υποχρεώσεών της απορροφά τις ζημιές. Οι ζημιές αφαιρούνται από το κεφάλαιο (μειώνουν την καθαρή θέση) ώστε να μην κινδυνεύσουν οι καταθέτες της τράπεζας. Μεγαλύτερη καθαρή θέση αυξάνει τη δυνατότητα της τράπεζας να απορροφά ζημιές, καθώς αν η καθαρή θέση γίνει αρνητική, δηλαδή τα στοιχεία του ενεργητικού και τα λεφτά των μετόχων δεν φτάνουν για να πληρωθούν οι καταθέτες, τότε η τράπεζα χρεωκοπεί.
Εφόσον λοιπόν το κράτος εγγυάται τις τραπεζικές καταθέσεις, που σημαίνει ότι τη ζημιά σε περίπτωση χρεωκοπίας θα την καλύψει ο Έλληνας φορολογούμενος, θα περίμενα από ένα σοσιαλιστικό κόμμα να πιέζει όλες τις τράπεζες για αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου, ώστε να προστατεύσει τους πολίτες ρίχνοντας περισότερους ιδιώτες-μετόχους στην πρώτη γραμμή. Αυτό κάνουν οι περισσότερες κεντροαριστερές κυβερνήσεις, υπό την αντίσταση μάλιστα των τραπεζών καθώς αύξηση του κεφαλαίου σημαίνει ότι τα όποια κέρδη θα διανέμονται σε περισσότερες μετοχές, άρα τα κέρδη ανά μετοχή θα μειωθούν. Δεν θα έπρεπε η κεντροαριστερά ακριβώς να προωθεί ρυθμίσεις που προστατεύουν τον πολίτη από την απληστία των τραπεζών για κέρδη?
Βέβαια, όπως σωστά υποστήριξε η κυρία Κατσέλη, αν το κράτος δε συμμετάσχει στην αύξηση το ποσοστό ιδιοκτησίας που κατέχει θα μειωθεί, όπως και για κάθε άλλο μέτοχο. Πόσο όμως θα επηρεάσει η μείωση αυτή τη δυνατότητα του κράτους να έχει λόγο στις αποφάσεις της συνέλευσης των μετόχων? Τι ποσοστό κρατικής ιδιοκτησίας θεωρεί το ΠΑΣΟΚ ότι είναι απαραίτητο? Επιπλέον, διατήρηση του ποσοστού αυτού μπορεί να γίνει μέσω της αγοράς νέων μετοχών από το κράτος (όπως π.χ. έγινε στις ΗΠΑ). Αυτά τα θέματα θα έπρεπε να θέτει το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, και όχι να πιέζει εναντίον της αύξησης σε αντίθεση με τα όσα κάνουν σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις εκτώς Ελλάδας, και αυξάνοντας το ρίσκο για τον Έλληνα φορολογούμενο.
Είναι κρίμα που απέναντι στην ανευθυνότητα της σημερινής κυβέρνησης το ΠΑΣΟΚ προτάσσει έναν παιδιάστικο αντιπολιτευτικό λόγο. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Θυμάμαι πριν τις Ευρωεκλογές τον Καραμανλή να επισκέπτεται την “τάξη του μέλλοντος” στο Χαλάνδρι. Θα περίμενα από το ΠΑΣΟΚ να γεμίσει τα Μ.Μ.Ε. με σποτάκια που να δείχνουν τον Κ.Κ. να επεξεργάζεται τον ψηφιακό πίνακα από τη μία, και από την άλλη φωτογραφίες από την αίθουσα ή το προαύλιο ενός μέσου Ελληνικού σχολείου. Για να μην πω ακόμα και το σενάριο επιστημονικής φαντασίας να εκφράσει η Άννα Διαμαντοπούλου τον ίδιο προβληματισμό που εκφράζουν πολλοί παιδαγωγοί για τη χρήση Η/Υ στις μικρές τάξεις, καθώς πιστεύουν ότι στις νεαρές ηλικίες είναι πολύ πιο σημαντική η εμπειρική μάθηση, η δυνατότητα π.χ. ενός μαθητή να επισκευτεί την Ακρόπολη, να αγγίξει τους κίονες του Παρθενώνα, και να περιγράψει τι είδε και πώς αισθάνθηκε, παρά η ικανότητά του να μπει στο ιντερνετ και να συνθέσει μαρτυρίες άλλων για την Ακρόπολη. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε άλλωστε να ενημερώνεται η υπεύθυνη του ΠΑΣΟΚ για θέματα παιδείας για τις επιστημονικές εξελίξεις στον τομέα που επιβλέπει. Αντί αυτού η Α. Δ. δήλωσε ότι η “μόνη «τάξη του μέλλοντος» για τη Νέα Δημοκρατία και τον πρωθυπουργό, είναι η τάξη στα θρανία της αντιπολίτευσης. Μόνον αυτό.” Μου έφερε στο νου παιδάκια που αντιπαραβάλλονται λεκτικά, με τους συμμαθητές τους να στέκονται δίπλα και να κάνουν “ωωωωω, τι του είπε!”. Βέβαια, αν διαβάσει κανείς τη δήλωσή της στη σελίδα του ΠΑΣΟΚ θα δει ότι μίλησε, εξαιρετικά λιτά βέβαια, για ελλείψεις στις τάξεις του παρόντος. Εξεπλάγη όμως η ίδια που στα περισσότερα δελτία ειδήσεων παίχτηκε κυρίως η τελευταία της πρόταση? Υπάρχει άραγε ελπίς και διέξοδος για αυτόν τον τόπο?
την Κατσελη πραγματικα δεν την εχω καταλαβει ακομα. Διδακτορικο στο Πριντον, assistant και associate στο Yale (συμφωνα με βικιπαιδεια), με καποιες δημοσιευσεις, οχι ρε παιδι μου συνταρακτικες αλλα ας πουμε επαρκεις για να προσληφθει στην Ελλαδα (εχει ενα AER P&P και ενα JIE, μερικες ετεροαναφορες, απορω πως μπορει να πηρε tenure βεβαια στο Yale). Φαινεται ομως να κραταει θεση στο Πανεπιστημιο Αθηνων χωρις να κανει ερευνα (και με αδεια ιστοσελιδα!) και μιλαει λες και δεν εχει ιδεα απο οικονομικα.
Περα απο την αναλυση που κανεις, παρε τα απλα λογια. Ακου λεει εθνικο χαρακτηρα της μετοχικης βασης, λες και οι Ελληνες μετοχοι απο πατριωτικο αισθημα κρατανε μετοχες της ΕτΕ! Και την ενοχλει λεει η συρρικνωση του δημοσιου χαρακτηρα, λες και ελεγχει το δημοσιο την ΕτΕ. Αλλωστε θεωρει οτι το δημοσιο θα επρεε να την ελεγχει?
Οσο για την ταξη του μελλοντος, το ολο επεισοδιο ηταν απλα κωμικο. Η μεν κυβερνηση να παιζει το γνωστο κολπο με τα “προτυπα” και τις μακετες ή δε αντιπολιτευση οντως να παιζει με παιδιαστικες ατακες, αντι να ρωτησει τι νοημα εχει η δηθεν ταξη του μελλοντος? αυτο που θελουμε ειναι να φταξετε τα σχολεια τωρα, με την απαισια αρχιτεκτονικη τους, την τσιμεντιλα, τους κοιμισμενους δασκαλους, τα φτηνα διδακτικα βιβλια, την εμφαση στην παπαγαλια κτλ
Διαβαζα τις προαλλες τα θεματα απο εξεταση ΑΣΕΠ για εκπαιδευτικους και επαθα πλακα με το ποσο τσαπατσουλικα ειναι και ενιοτε ποσο ασχετα με το αντικειμενο. Κοιταξτε εδω (πδφ)
Μας κοροϊδευουν? αυτο ανηκει στην εξεταστεα υλη? να ξερει ο δασκαλος ποσα χρονια ηταν διευθυντης ο Χ ή ο Ψ? Και αυτη δεν ειναι η μονη περιεργη ερωτηση:
Και αντι το ΠΑΣΟΚ να κριτικαρει ολα αυτα, καθεται να παιζει με αντιπαραθεσεις α λα 10χρονο παιδι…
Σωτήρη,
και εγώ προβληματίζομαι με τις χαμηλές πολιτικές επιδόσεις των ακαδημαϊκών οικονομολόγων. Μπορώ να τις αποδώσω σε συνδυασμό 3 παραγόντων.
1. Ο οικονομολόγος δεν έχει υποχρέωση να γνωρίζει οποιοδήποτε οικονομικό θέμα. Όπως ξέρεις και εσύ πολύ καλά, απαιτείται πολύ μεγάλη εξειδίκευση μέσα στον ίδιο τον κλάδο προκειμένου να δημοσιεύσει κανείς εργασίες, με αποτέλεσμα να αγνοεί τι γίνεται σε παρακλάδια. Η έρευνα της Κατσέλη ελάχιστη σχέση έχει με χρηματοοικονομικά θέματα ή τη διοίκηση τραπεζικών οργανισμών. Ένας χρηματοοικονομολόγος ή μικροοικονομολόγος (industrial organization) με ειδίκευση στην οργάνωση του τραπεζικού τομέα θα είχε πολύ καλύτερη γνώση του θέματος. Απορώ γιατί δεν απευθύνθηκαν π.χ. στον πρώην σύμβουλο του Σημίτη, το Γκίκα Χαρδούβελη που ξέρει πάρα πολύ καλά τον κλάδο.
2. Πολλοί από τους οικονομολόγους όταν αρχίσουν να ασχολούνται με την πολιτική, ειδικά στην Ελλάδα που είναι τόσο μακριά από τα κέντρα παραγωγής και διάχυσης της πρωτογενούς γνώσης, χάνουν την επαφή τους με τις επιστημονικές εξείξεις που είναι ραγδαίες. Αν κάποιος που έπαψε να ασχολείται π.χ. με την οικονομική μεγέθυνση πριν το 1990 και άρα αγνοεί τις εργασίες πάνω στην ενδογενή μεγέθυνση και τις συμπληρωματικότητες κληθεί ως ειδικός να εφαρμόσει πολιτικές με στόχο την ανάπτυξη, πιθανό είναι περισσότερο να βλάψει παρά να ωφελήσει τον τόπο.
3. Πολλοί από τους οικονομολόγους όταν αρχίσουν να ασχολούνται με την πολιτική αρχίζουν να συμπεριφέρονται σαν πολιτικοί. Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του κόσμου που θεωρούν ότι δε μπορεί να καταλάβει πολύπλοκες έννοιες αρχίζουν να μιλούν με κλισέ και με όρους που νομίζουν ότι έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στους πληβίους.
Κωστα
σχετικα με το 1 εχεις βεβαια δικιο, αλλα δεν μπορω να φανταστω οτι καποιος που πηγε σε καλο διδακτορικο προγραμμα δεν εχει βασικες γνωσεις σε καθε κλαδο. Αυτα που λεει η Κατσελη δεν τα λεει συνηθως κανεις που εχει κανει προσφατα εστω σοβαρο μεταπτυχιακο οικονομικων!
Και στο 2 εχεις καποιο δικιο, τα οικονομικα τρεχουν, αλλα παλι η ΛΚ εκανε διδακτορικο σχετικα προσφατα, και ειναι ακομα καθηγητρια! Ειναι υποχρεωμενη να ακολουθει τις εξελιξεις!
Οποτε ολα δειχνουν προς το 3. Αυτα που λεει δεν τα εννοει, απλα πουλαει χαντρες στους ιθαγενεις. Μεγαλο παραπτωμα, αν ισχυει, γιατι μου φαινεται πολυ χειροτερο απο το να εχεις αγνοια και χαμηλη αντιληψη ειναι να εχεις καλη αντιληψη, καλες γνωσεις, αλλα να παραπληροφοριες εσκεμμενα.
Μια σημειωση: χαμηλες επιδοσεις στην Ελλαδα εννοεις. Στις ΗΠα ακαδημαικοι οικονομολογοι οπως ο Σαμμερς εχουν κανει νομιζω αρκετα καλη δουλεια σε κορυφαια πολιτικα αξιωματα.
Το παράδοξο εξηγείται με τη θεωρία “Mechanism Design”…
Δυστυχώς οι πολιτικοί δεν λαμβάνουν τις βέλτιστες αποφάσεις αλλά εκείνες που κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερα matching στις αντιλήψεις του μέσου ψηφοφόρου.
Δυστυχώς τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Η κα. Κατσέλη μιλάει πρώτα ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν ως οικονομολόγος. Το κόμμα της αυτή τη στιγμή έχει κυρίαρχη θέση στην πώληση “σοσιαλισμού” – κάτι που περίπου ταυτίζεται με το “Δημόσιο” στη νεοελληνική κατανόηση. “Δημόσιο”, μία λέξη που αρχίζει από δέλτα όπως “Διορισμός”.
επανεχνικωφ απλη πολιτικη οικονομια ειναι αυτη (οχι η παλια των Ρικαρντο και σια αλλα η παιγνιοθεωρητικη αναλυση πολιτικων φαινομενων) μου φαινεται, οχι mech design. Απορω ομως και παλι πως η ιδια η Κατσελη δεν αισθανεται ασχημα να λεει τετοιες ελαφροτηες αλλα και τι ακριβως την θελει το ΠΑΣΟΚ αφου αυτα που λεει φερνουν περισσοτερο σε κουβεντες καφενειου.
Ηλια καταλαβαινω που το πας, αλλα εχω τις αποριες που λεω και στον επ.
Απο την αλλη θελω να πιστευω οτι σοσιαλισμος δεν μπορει να συνεπαγεται για παντα -στην Ελλαδα- παρεοκρατικος διεφθαρμενος κομματισμος, αλλα ισως απλα ελευθερες αγορες με πολυ πληρεστερη προστασια των αδυνατων απο οτι θα προσεφερε πχ ενας Ρεπουμπλικανος. Και θα περιμενα μια οικονομολογος σπουδαγμενη και εργασθεισα στις Γιουζα να φερνει κατι απο αυτο στο κομμα της αντι για κουρασμενες ιδεοληψιες.
Η βουλευτική έδρα μάλλον (υπέρ)αντισταθμίζει τα αρνητικά συναισθήματα .
Και ποιος σου είπε ότι ο (δια)μέσος Έλληνας ψηφοφόρος ενδιαφέρεται και μπορεί να κατανοήσει κάτι παραπάνω από κουβέντες καφενείου; Αν όμως βάλεις τις κουβέντες καφενείου στο στόμα Πανεπιστημιακού αποκτούν άλλο κύρος. Η Κατσέλη και η κάθε Κατσέλη λέει ό,τι θέλει να ακούσει ο δυνάμει ψηφοφόρος της για να ψηφίσει αυτήν και το κόμμα της. Να εκλεγεί αυτή και να γίνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση την νοιάζει και μόνο αυτό.
Φυσικά τα ίδια ισχύουν για όλα τα κόμματα και τους πολιτικούς.
th.alys
ίσως επειδή έχω μια πιο θετική άποψη για τους Πανεπιστημιακούς δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είναι ικανοί για τέτοια επίπεδα κυνισμού. Πάντως αν έχεις δίκιο αναρωτιέμαι αν τη δήλωση την ετοίμασε η ίδια ή της την δώσανε.
Τέλος, διαφωνώ ότι ο μέσος Έλληνας ψηφοφόρος δε μπορεί να κατανοήσει κάτι παραπάνω από αυτόν τον ρηχό πολιτικό λόγο που περιέγραψα. Δεν είναι τυχαίο ότι παρά τις τρανταχτές αποτυχίες της παρούσας κυβέρνησης ο κόσμος αρνείται πεισματικά να στραφεί προς το ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ ότι αυτό οφείλεται ακριβώς στο ότι καμιά φορά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ μιλάνε αλλά και ο Γ.Α.Π. μιλάνε λες και απευθύνονται αποκλειστικά σε ηλικιωμένους με συμπτώματα Αλσχάιμερ.
Σίγουρα προϊόντος του χρόνου για μια σειρά από λόγους(πχ αύξηση εισοδήματος, μεγαλύτερη επαφή με τα τεκταινόμενα στο εξωτερικό) αυτού του είδους ο πολιτικός λόγος θα έχει μειούμενη απήχηση. Ωστόσο ακόμα πιάνει, γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ προηγείται στις δημοσκοπήσεις, γι’ αυτό η αριστερά στην Ελλάδα έχει λόγο που καμμία άλλη αριστερά στην Ευρώπη δεν έχει και παραταύτα έχει ποσοστά που το γαλλικό ΚΚ δεν βλέπει ούτε στον ύπνο του πλέον. Αν αυτός ο λόγος δεν είχε πέραση το ΛΑΟΣ δεν θα είχε τα ποσοστά που έχει και η ΝΔ δεν θα προσπαθούσε να του μοιάσει (ακόμη περισσότερο).
Τώρα αναφορικά με τον κυνισμό των καθηγητών: 1)Πριν 2-3 χρόνια με τις καταλήψεις για το νόμο πλαίσιο καθηγητής, υποψήφιος βουλευτής κοινοβουλευτικού κόμματος και υπεύθυνος παιδείας του κόμματος αυτού, δημοσιεύει άρθρο σε ελληνικό περιοδικό(νομίζω ότι είναι και peer review τρομάρα του) στο οποίο εξηγούσε γιατί τα ιδιωτικά ΑΕΙ είναι κακά. Αν αυτό το άρθρο ήταν εργασία φοιτητή του δεν θα τον πέρναγε ούτε με σφαίρες…Έχω το κείμενο αλλά μπορώ να δώσω και λινκ αν ενδιαφέρεται κανείς(BTW δεν είναι όλο το άρθρο για πέταμα).
2)Με τις καταλήψεις πάλι, καθηγητές υποστηρίζουν τη βία των φοιτητών. Αλλάζουν στάση λίγα χρόνια μετά, όταν (γνωστοί-)άγνωστοι σπάνε τα γραφεία τους…
Φυσικά δεν είναι όλοι οι καθηγητές έτσι, μην παρεξηγηθώ κιόλας.
thalys για δωσε λινκ στο πεηπερ αν θες.
Παντως και γω ρε παιδι μου (θελω να) πιστευω οτι οι ακαδημαϊκοι οικονομολογοι εχουν καποια ακεραιοτητα, δεν λενε ο,τι ναναι, οσο και να διαφωνουν, απλα για λιγες ψηφους. Δεν το εχουν αναγκη εν τελει…
Κωστα εισαι τοσο σιγουρος οτι για την αδυναμια του ΠΑΣΟΚ ευθυνεται το ανωτερο επιπεδο των ψηφοφορων?
Σωτήρη,
δεν είμαι σίγουρος, και είμαι ανοιχτός σε άλλες υποθέσεις. Πάντως μίλαγα με ένα συνάδελφο Ιταλό ο οποίος έκανε τα ίδια ακριβώς παράπονα για το επίπεδο του πολιτικού λόγου στην Ιταλία, ο οποίος με βάση τις περιγραφές του μοιάζει απίστευτα σε αυτόν της Ελλάδας. Τον ρώτησα λοιπόν, αν η ποιότητα των πολιτικών αντικατροπτίζει το επίπεδο του μέσου ψηφοφόρου, τότε με βάση το πόσο υψηλότερο είναι το επίπεδο του πολιτικού λόγου στις ΗΠΑ, ειδικότερα του Ομπάμα, σε σχέση με αυτό στην Ιταλία ή την Ελλάδα τότε θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο μέσος Αμερικανός ψηφοφόρος έχει επίπεδο ανώτερο του Έλληνα ή Ιταλού. Το πιστεύεις πραγματικά αυτό? Και εκείνος είπε ναι. Δεν ξέρω εσύ τι λές.
Ξαναδιαβάζοντας την απάντηση μου παραπάνω βλέπω ότι ενδεχομένως φαίνεται υπερβολικά κυνική η προσέγγιση μου. Γι’αυτό δίνω μερικές διευκρινίσεις.
Θεωρώ ότι ο ακαδημαϊκός έχει στόχο την ανακάλυψη της “αλήθειας”. Ο πολιτικός έχει στόχο την εκλογή του ιδίου και την νίκη του κόμματος του. Οι στόχοι που επιδιώκει να πετύχει ο καθένας μπορεί να μην είναι συμβατοί, που σημαίνει ότι ένας ακαδημαίκός-πολιτικός (ίσως) θα πρέπει να αποφασίσει ποια ιδιότητα του θα κρατήσει και ποια θα αποποιηθεί. Για παράδειγμα θα ήταν περίεργο ο υπεύθυνος οικονομικών της αξιωματικής αντιπολίτευσης να λέει δημόσια ότι η τάδε κίνηση του υπουργού οικονομίας είναι σωστή, γιατί τότε θα σκεφτεί ότι είναι σαν να λέει στους ψηφοφόρους ψηφίστε τον αντίπαλο μου, όχι εμένα.
απο θετικης/περιγραφικης πλευρας εχεις δικιο αλλα απο κανονιστικης οχι. Ο πολιτικος θα επρεπε να εχει ως στοχο να γινουν καποιες κινησεις που θεωρει καλες για την χωρα. Οποιοσδηποτε και αν τις κανει. Ετσι αν πολιτικος άλλου κομματος κανει τις κινησεις, τοτε ο σωστος πολιτικος επικροτει, δεν γκρινιαζει.
Δεν νομιζω οτι λεω καν κατι ουτοπικο, στις ΗΠΑ σε πολυ λιγα θεματα εχουμε ψηφοφοριες σε αυστηρα κομματικες γραμμες, στην δε Γερμανια εχω δει σκιωδη υπουργο να λεει οτι ο νυν υπουργος εκανε οτι μπορουσε να κανει σε μια τοσο δυσκολη κατασταση και δεν θα ηθελε να ειναι στην θεση του!
@Κώστας
Θεωρώ πως ο μέσος Αμερικάνος και Άγγλος είναι περισσότερο ψαγμένοι και πραγματιστές από τον Έλληνα όσον αφορά οικονομικά θέματα. Για αυτούς πχ. είναι αυτονόητο πως μια κρίση πλήτει τους πάντες (και όχι μόνο το “κεφάλαιο”), γνωρίζουν πως η αυξημένη ζήτηση οδηγεί σε αύξηση τιμών κτλ. δηλαδή δεν κυνηγάνε φαντάσματα.
@SG
Σωτήρη, ανευ παρεξηγήσεως μάλλον ουτοπικό θα χαρακτήριζα αυτό που γράφεις. Το γεγονός πως οι δημοκρατικά εκλεγμένοι άρχοντες χρησιμοποιούν τη θέση τους με σκοπό την επανεκλογή και όχι τη μεγιστοποίηση του κοινωνικού καλού είχε αναγνωριστεί 2500 χρόνια πριν από τον Πλάτωνα. Στη “Πολιτεία” είχε προτείνει μάλιστα τη δημιουργία μιας νέας τάξης Φιλοσόφων-Βασιλέων αυτής των προστατών. Οι προστάτες θα ήταν εξαιρετικά μορφωμένοι, μη εκλεγμένοι, μισθωτοί κυβερνήτες οι οποίοι θα στερούνταν το δικαίωμα στη περιουσία (για αποφυγή corruption).
Δυστυχώς η υπερβολική δημοκρατία αρκετές φορές βλάπτει (ειδικά όταν οι πολίτες είναι αμαθείς και ατίθασοι). Σε τεχνοκρατικά θέματα καλό θα ήταν το λόγο να έχουν οι τεχνοκράτες και όχι οι (“εκλεγμένοι” μέσω πλούτου και marketing και όχι ιδεών) πολιτικοί.
Περί σοβαρού πολιτικού λόγου:
στο http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_21/06/2009_319454
Ελπίζω να μην έχει καταλάβει καλά ο δημοσιογράφος ή να είναι ανακριβής η μεταφορά της φράσης…