Περί ασέμνων, μέρος Β

Όπως είπαμε στο προηγούμενο επεισόδιο, η έννοια του ασέμνου, μια αόριστη νομική έννοια, ανήκει στις ούτως ειπείν αοριστότερες εκ των αορίστων νομικών εννοιών και ως εκ τούτου μας ταλαιπωρεί. Η αοριστία της έχει εκφραστή στο διάσημο σχόλιο του Δικαστή Στιούαρτ στην υπόθεση Jacobellis κατά Οχάιο, πίσω από το οποίο κρύβεται μια αλήθεια:

I shall not today attempt further to define the kinds of material I understand to be embraced within that shorthand description; and perhaps I could never succeed in intelligibly doing so. But I know it when I see it, and the motion picture involved in this case is not that.

Potter Stewart
Potter Stewart

Read moreΠερί ασέμνων, μέρος Β

Η εν υπερωκεανίω εθνογένεση

Στις 21 Νοεμβρίου 1904 το υπερωκεάνιο “Γασκωνία” καταφθάνει στo Νιούαρκ της Νέας Υερσέης. Έχει αρχίσει το ταξίδι του από την Χάβρη 9 μέρες πριν και μεταφέρει το σύνηθες φορτίο: όνειρα μεταναστών.

La Gascogne.

Στα καταστρώματά του κοιμήθηκε κάθε καρυδιάς καρύδι. Αν διαβάσουμε μια τυχαία σελίδα του βιβλίου επιβατών του πλοίου, ας πούμε την σελίδα 49 (πατήστε “Ship manifest”), θα δούμε αναλυτικά τα ονόματα, την ηλικία, την πόλη και χώρα προέλευσης, το επάγγελμα των μεταναστών, πόσα λεφτά είχαν μαζί τους, ποιος ήταν ο τελικός προορισμός τους και αν ήταν αναρχικοί ή πολύγαμοι. Θα διαβάσουμε και την εθνικότητά τους.

Ας πούμε θα μάθουμε έτσι για τον Ρωσσοεβραίο Χαΐμ Μπίρνμπαουμ, ένα ράφτη 28 ετών, υπήκοο Ρουμανίας. Θα μάθουμε επίσης για τον Γκόλουμπ Ντράσκοβιτς, ένα Μαυροβουνιώτη αγρότη 30 ετών. Επίσης, για τον Ιταλό Λορέντσο Φιολέττι, 16 ετών μόλις. Τον 32χρονο εργάτη από την Φλώρινα, Λάμπο Ναουμτσή (;), Έλληνα φυσικά (η ένδειξη εθνικότητας “τουρκική” διεγράφη και από πάνω σημειώθηκε “ελληνική”). Θα βρούμε και τον Χρίστο Σάβετς Σλιετς (;), επίσης Έλληνα, από το άγνωστο Coriszec της Τουρκίας, υποθέτω κάποιο χωριό της Μακεδονίας και αυτό.

Read moreΗ εν υπερωκεανίω εθνογένεση

Περί ασέμνων, μέρος Α

Ή: Περί πορνογραφικής ελευθερίας.

Σύμφωνα με το άρ. 29 παρ. 1 Ν. 5060/1931:

Όστις, προς τον σκοπόν εμπορίας ή διανομής ή δημοσία εκθέσεως, παρασκευάζει, αποκτά, κατέχει, μεταφέρει, εισάγει εις το Κράτος ή εξάγει ή καθ΄οιονδήποτε τρόπον τίθησιν εις κυκλοφορίαν έγγραφα, έντυπα, συγγράμματα, σχέδια, εικόνας, ζωγραφίας, εμβλήματα, φωτογραφίας, κινηματογραφικάς ταινίας ή άλλα αντικείμενα άσεμνα, οιουδήποτε είδους, όστις μεταχειρίζεται οιονδήποτε μέσον δημοσιότητος προς διευκόλυνσιν της κυκλοφορίας των αυτών ασέμνων αντικειμένων τιμωρείται διά φυλακίσεως τουλάχιστον ενός μηνός και διά χρηματικής ποινής τουλάχιστον 30.000 μεταλλικών δραχμών. Εν υποτροπή δε διά φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και διά χρηματικής ποινής τουλάχιστον 50.000 μεταλλικών δραχμών. Εάν όμως η καθ΄υποτροπήν πράξις ετελέσθη διά δημοσιεύματος εν εφημερίδι ή περιοδικώ, η χρηματική ποινή δεν δύναται να είναι ελάσσων των 200.000 μεταλλικών δραχμών. Εν προκειμένω εφαρμόζονται κατ΄αναλογίαν αι διατάξεις του άρ. 82 παρ. 4 του Ποινικού Κώδικος”.

(Η διάταξη αυτή διατηρήθηκε σε ισχύ με τον Ν. 2328/1995, ξέρετε τώρα, τον λεγόμενο τυποκτόνο νόμο Βενιζέλου.)

Μοιάζουν λίγο αστείες τέτοιες διατάξεις. Ξέρεις ότι υπάρχουν, αλλά παραξενεύεσαι βλέποντάς τις μπροστά σου (και πολύ περισσότερο, βλέποντάς τις εφαρμοζόμενες!). Λίγο νομικό απολίθωμα, λίγο νεοηθικιστική εμμονή, μπαίνουμε αισίως στο 2018 κυνηγώντας (στην θεωρία) τα άσεμνα.

Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ως άνω δαψιλής εγκληματοποίηση υπαγορεύεται από το Διεθνές Δίκαιο και αποτελεί διεθνή υποχρέωση της χώρας!!! [τριπλό θαυμαστικό σημείο!!!]

Πράγματι, σύμφωνα με την σχετική Σύμβαση της Γενεύης (1923), κυρωθείσα με τον Ν. 4311/1929, τα συμβαλλόμενα μέρη υποχρεούνται να καταστήσουν εγκληματική πράξη την διάδοση των ασέμνων, μάλιστα η ελληνική ποινική διάταξη αποτελεί βασικά μετάφραση του άρ. 1 της σύμβασης. [Αυτά για όσους ρυπαίνουν το νομικό μας περιβάλλον με την μουρμούρα για τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας]

Read moreΠερί ασέμνων, μέρος Α

Είναι καλό να είσαι Έλληνας (αλλά ως πότε;)

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο Ground Euro της Καθημερινης

Αν κοιτάξουμε το κατά κεφαλήν εισόδημα [της Ελλάδας] είναι γύρω στα $18.000, ενώ στη Δυτική Θράκη το ποσό είναι γύρω στα $2.200
Πρόεδρος Ερντογάν, προπαγανδίζει αναπάντητα μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο της Αθήνας

Με την μιζέρια που ζούμε εθνικά εδώ και χρόνια, τείνουμε να ξεχνάμε ένα βασικό γεγονός για τον ελληνόφωνο κόσμο: είναι με διαφορά ο πιο επιτυχημένος από όσους ξεπήδησαν από την οθωμανική αυτοκρατορία. Εδώ και δεκαετίες, είναι καλό να είσαι Έλληνας πολίτης λοιπόν (όπως θα έλεγε και ο Σ. Καλύβας) αν η εναλλακτική θα ήταν Βούλγαρος, Σέρβος, Τούρκος, Ρουμάνος ή Αλβανός. Η πτώση των τελευταίων ετών δεν αναιρεί την επιτυχία του ελληνισμού, και με λίγη προσεκτική δουλειά το πλεονέκτημα μας θα διατηρηθεί για πολύ καιρό ακόμα. Η ανακριβής προπαγάνδα του Ερντογάν στην πρόσφατη επίσκεψη του αποτελεί καλή ευκαιρία να επιδείξουμε τα πλεονεκτήματα του να είσαι Έλληνας (μια ευκαιρία που η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς να αδράξει, ίσως λόγω αποστροφής στους «αριθμούς»).
Ακόμα και σήμερα, στο βαθύτερο σημείο της κρίσης, έχουμε την υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, και μερικοί θα ισχυριζόντουσαν ότι σε επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης, εξωστρέφειας και σύνδεσης με τον υπόλοιπο κόσμο τα πάμε ακόμα καλύτερα. Η δημοκρατία μας δε, με όλες τις ελλείψεις της, είναι σχεδόν σίγουρα η ωριμότερη.

Επειδή η βαθιά οικονομική μας πτώση συνέπεσε με μεγάλη άνοδο της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τον ιστορικό ανταγωνισμό των δυο εθνών που πολλά συμπλέγματα προκαλεί, πλήθος συμπολίτες μας άρχισαν να βλέπουν το «ελληνικό μοντέλο» με τα μελανότερα χρώματα, και να σκέφτονται την Τουρκία σαν πρότυπο. Ο παλιοδομοδίτικος εθνικισμός, η μεγαλομανία και αλαζονεία του ισχυρού άνδρα της Τουρκίας, μάλιστα έκανε πολλούς να πιστεύουν ότι αυτό είναι το πρόβλημα μας, ότι χρειαζόμαστε έναν «μεγάλο (εθνικιστή) ηγέτη» που να διαμορφώνει την χώρα στα αυταρχικά του πρότυπα.

Read moreΕίναι καλό να είσαι Έλληνας (αλλά ως πότε;)

Υπέρ της χορτοφαγίας V: το διατροφικό επιχείρημα

Το τρίτο υπέρ της χορτοφαγίας επιχείρημα είναι το διατροφικό (το πρώτο είναι το ηθικό και το δεύτερο το οικολογικό). Παραδόξως, αν και το διατροφικό επιχείρημα είναι το πιο αδύναμο, στην σκέψη πολλών ανθρώπων ασκεί βαρύνουσα επιρροή (και ο λόγος είναι γνωστός).

Ας δούμε λοιπόν: αν δεν υπήρχε καμία ηθική ή οικολογική αντίρρηση κατά της εκτροφής και θανάτωσης ζώων, πώς θα έπρεπε να είναι η διατροφή μας;

Καταρχάς, για να μην λέμε υπερβολές, ο άνθρωπος είναι όντως παμφάγο ον, όπως έχω συνομολογήσει και εδώ στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι όχι απλώς μπορεί να καταναλώση τρόφιμα ζωικής προέλευσης, αλλά ότι είναι υποχρεωμένος να το πράξη, διότι διαφορετικά θα του λείψη η βιταμίνη Β12, απαραίτητη στον σχηματισμό της μυελίνης και των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η βιταμίνη αυτή δεν συντίθεται από τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά παραλαμβάνεται από την τροφή έτοιμη, η δε προέλευσή της είναι μικροβιακή. Η έλλειψή της προκαλεί διαταραχές στην συμπεριφορά, αναιμία και διάφορα τέτοια, όχι θανάσιμα, αλλά ούτε και ευχάριστα. Υπάρχουν και κάποιοι αζωικοί τρόποι πρόσληψής της, αλλά γενικά είναι κάπως εξωτικοί. Διά τούτο για τους εξ ημών αζωιστές συνιστάται η φαρμακευτική πρόσληψή της.

Read moreΥπέρ της χορτοφαγίας V: το διατροφικό επιχείρημα