Περί αναγκαστικής σιτίσεως ΙΙ

Πριν χρόνια και καιρούς είχα ασχοληθή με το ζήτημα της αναγκαστικής σίτισης απεργών πείνας που δεν τυγχάνουν κρατούμενοι σε μια μνημειώδη ανάρτηση, που συμπληρώθηκε με μια μνημειωδέστερη συζήτηση στα σχόλια. Αίφνης, προέκυψε στην (ακροαριστερή) επικαιρότητα νέα περίπτωση απεργίας πείνας με τον Νίκο Ρωμανό. Ερωτάται λοιπόν ολίγον διαφοροποιημένα:

επιτρέπεται η αναγκαστική σίτιση κρατούμενου απεργού πείνας;

[άσχετο, πώς μου ήρθε τώρα: ο τέως απεργός πείνας Σακκάς με τις μη αναστρέψιμες βλάβες πού να είναι, χάθηκε αυτό το παλληκάρι, ώπα, θυμήθηκα, την έχει κοπανήσει]

Read moreΠερί αναγκαστικής σιτίσεως ΙΙ

Περί εκπαιδευτικών αδειών σε κρατούμενους σε καταστήματα κράτησης τύπου Γ΄

Μέχρι την στιγμή που γραφόταν το παρόν άρθρο 6372 συμπολίτες μας υποστήριζαν το αίτημα των Ηρακλή Κωστάρη και Νίκου Ρωμανού, κρατουμένων για βαριά κακουργήματα σε πολυετείς ποινές κάθειρξης, να τους χορηγηθούν εκπαιδευτικές άδειες. Ο Ρωμανός κυκλοφόρησε και μια επιστολή, όπου λέει τα δικά του:

Με βάση τους δικούς τους νόμους, λοιπόν, από τον Σεπτέμβρη δικαιούμαι να αρχίσω να παίρνω εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθώ το πρόγραμμα της σχολής.

Ηρακλής Κωστάρης
Ηρακλής Κωστάρης

Οι κρατούμενοι έχουν και αρχίσει απεργία πείνας για να υποστηρίξουν το αίτημά τους. Πολλοί πιστεύουν ότι το κράτος από εκδικητικότητα δεν ικανοποιεί το νόμιμο αίτημα ή απλώς και μόνο επειδή απέδρασε εν μέσω αδείας ο Χ. Ξηρός, δεδομένου ότι στον Κωστάρη χορηγούνταν στο παρελθόν άδειες, ενώ ο Ρωμανός πέρασε πριν από λίγο καιρό σε κάποιο ΤΕΙ [ΑΤΕΙ δεν τα λέμε τώρα αυτά;].

Έχει πάντοτε την πλάκα του όταν οι εχθροί και οι αρνητές της δημοκρατίας επικαλούνται άρθρα και νόμους. Ιδίως όταν κάνουν λάθος.

Read moreΠερί εκπαιδευτικών αδειών σε κρατούμενους σε καταστήματα κράτησης τύπου Γ΄

Τι δεν ειχε δει ποτε ως τωρα ενα παιδι πεντεμιση χρονων?

Απαντηση: Την ελληνικη οικονομια να αναπτυσσεται. Εδω και οι πληρεις χρονοσειρες. Απ’οτι φαινεται εχουν αναθεωρηθει και τα στοιχεια των προηγουμενων τριμηνων, και η αναπτυξη ξεκινησε απο το πρωτο ή δευτερο τριμηνο. Δεν ξερω για σας, εμεις παντως θα το γιορτασουμε. Τοσο καιρο περιμεναμε. Μακαρι ο ανιψιος μου που ειναι στα 5, να βλεπει μονο θετικα … Read more Τι δεν ειχε δει ποτε ως τωρα ενα παιδι πεντεμιση χρονων?

Ο δικός μου Μαραθώνιος

Ε, ναι λοιπόν. Τα κατάφερα! Πήρα και εγώ μέρος στον 32ο Αυθεντικό Μαραθώνιο και τερμάτισα.

Αποβραδίς είχα πάρα πολύ άγχος. Βλέπεις, δεν είχα προπονηθή σχεδόν καθόλου, δεν είχα στο μυαλό μου τον αγώνα και τώρα ένιωθα ότι με πιάνανε με τα βρακιά κατεβασμένα. Λίγος ύπνος λοιπόν και εγερτήριο στις 0500. Ντύνομαι και φεύγω για Σύνταγμα. Εκεί μαζεύονται χιλιάδες συνδρομείς και το κλίμα φτειάχνει σιγά σιγά.

Ώρα 0600. Ενώ κάπου πίσω από την Βουλή σκάει λίγο φως, περνά από μπροστά μας ένα σμαρτάκι. Ο συνοδηγός φωνάζει:

Ε μαραθωναίοι μαλάκες, ξενύχτια, αλκοόλ και γκόμενες!

Ο τύπος προφανώς επέστρεφε από μπουτίκ μπουζουκίων. Δεν μπορώ να μην του δώσω και ένα δίκιο.

Read moreΟ δικός μου Μαραθώνιος

Υπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου IΙ

Συνεχίζω εδώ λοιπόν από το προηγούμενο, με μερικές διευκρινίσεις και αντιρρήσεις.

Η πρώτη πρώτη συνέπεια του εκπαιδευτικού δελτίου είναι ότι έτσι αυξάνεται η ελευθερία επιλογής των γονέων. Αυτό είναι τόσο προφανές, που είναι σχεδόν κοινότοπο, αλλά και τόσο πολύτιμο, που πρέπει να εξαρθή: αντί της κρατικής υποχρέωσης φοίτησης σε ένα σχολείο που διάλεξαν άλλοι, η κάθε οικογένεια επιλέγει μόνη της τι θέλει για τα παιδιά της. Μάλιστα τονίζω ότι το είδος αυτό της αύξησης της ελευθερίας ανήκει στα πρακτικώς χρήσιμα: όταν παρέχουμε σε κάποιον 1000 επιλογές, πρακτικά εξαπολύουμε επίθεση κορεσμού κατά του χρόνου του και της υπολογιστικής του ισχύος. Ο μέσος άνθρωπος απολλύει την σφαίρα, κοινώς χάνει την μπάλα. Εδώ όμως, οι πρακτικές επιλογές, αυτές δηλαδή που βρίσκονται σε απόσταση 15-20 λεπτών, θα μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και αυτό ακριβώς ζητώ: 3-4 σχολεία, από τα οποία να διαλέγη κάθε γονιός με την ησυχία του το σχολείο των παιδιών του.

Ένα άλλο ζήτημα που δεν πρέπει να υποτιμάται είναι το εξής: αν θέλω να στείλω τον Γιαννάκη σε ιδιωτικό σχολείο, πρέπει να πληρώσω αν όχι διπλά, πάντως πολύ για την εκπαίδευσή του: μία φορά μέσω φόρων και μία μέσω των διδάκτρων. Αν είχα όμως στο χέρι τα περιπόθητα 3,5 χιλιάρικα, πιθανώς να συμπλήρωνα εξ ιδίων ό,τι περαιτέρω απαιτείται για ένα κορυφαίο ιδιωτικό σχολείο (ό,τι και αν σημαίνη αυτό). Με τον τρόπο αυτό, ανοίγονται για κάθε παιδάκι δρόμοι που πριν δεν υπήρχαν, ενώ αυξάνουν και οι συνολικές εκπαιδευτικές δαπάνες, άρα η επένδυση στην παιδεία.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι όμως ο εκπαιδευτικός ανταγωνισμός. Υπό το ισχύον καθεστώς, οι πωλήσεις κάθε δημόσιου σχολείου είναι εξασφαλισμένες, ο ανταγωνισμός προς τα ομοχώρια ιδιωτικά είναι αθέμιτος λόγω της βρέξη-χιονίση κρατικής επιχορήγησης, οι μισθοί των εκπαιδευτικών αποσυνδέονται από την αξία, ελλείπουν τα κίνητρα αποδοτικότητας. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν: το σχολείο πρέπει να προσελκύη μαθητές με την φήμη του, τις εγκαταστάσεις του, τις επιπλέον παροχές του, το καλό του όνομα, την αριστεία των καθηγητών του, το καλό όνομα των αποφοίτων του, την ισχυρή σχολική του ταυτότητα. Φανταστήτε ένα σχολείο που τάζει αυξήσεις για να μετεγγράψη καλούς καθηγητές, που εξειδικεύεται σε κάποιο άθλημα ή καλλιτεχνική δραστηριότητα (π.χ. χορός) με πρόσθετες ώρες διδασκαλίας, που επενδύει σε γυμναστήρια ή θεατρική σκηνή. Ευχής έργον εδώ θα ήταν το εκπαιδευτικό δελτίο να συνδυαστή με μια γενικώτερη εκπαιδευτική αποκέντρωση στο επίπεδο της σχολικής μονάδας: επιλογή βιβλίων, ώρες διδασκαλίας, οικονομική διαχείριση, όλα να επιτελούνται στο επίπεδο του σχολείου.

Read moreΥπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου IΙ

Υπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου I

Το πιο ενδιαφέρον κεφάλαιο του Capitalism and Freedom του M. Friedman είναι μάλλον το 6ο, με αντικείμενο την κρατική παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η κεντρική δικαιοπολιτική του πρόταση στο κεφάλαιο αυτό είναι το περιώνυμο εκπαιδευτικό δελτίο. Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο του Γ. Σαρηγιαννίδη στο e-rooster, που τα λέει πολύ ωραία. Για διασκέδαση, διαβάστε και … Read more Υπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου I