Περί πολλαπλής υποχρεώσεως του εκλέγειν

Με αφορμή ένα σωστό σχόλιο του Χρήστου Γραμματίδη στο City Legal.

Κακώς και κάκιστα το δικαίωμα του εκλέγειν διαπλάθεται στο Σύνταγμα και στην εκλογική νομοθεσία πρωτίστως ως πολιτειακή υποχρέωση του πολίτη. Έτσι, το άρ. 51 παρ. 5 Σ προβλέπει ότι:

Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική.

Την ίδια διατύπωση ακολουθεί το άρ. 6 παρ. 2 π.δ. 26/2012, ενώ στο άρ. 117 παρ. 1 του ίδιου προεδρικού διατάγματος προβλέπει και (γελοιωδώς ανεφάρμοστες) ποινικές διατάξεις:

Ο εκλογέας που αδικαιολόγητα δεν ασκεί το δικαίωμα του εκλέγειν, τιμωρείται με φυλάκιση από ένα μήνα μέχρι ένα έτος. Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει και τις στερήσεις των αξιωμάτων και θέσεων, που προβλέπονται στο άρθρο 63 του Ποινικού Κώδικα, από ένα μέχρι τρία χρόνια.

Read moreΠερί πολλαπλής υποχρεώσεως του εκλέγειν

Αχ αυτες οι αντιεπιστημονικες πανελληνιες

Απ’το ιστολογιο του Ν Σαραντακου θυμηθηκα παλι την Εκθεση των Πανελληνιων (εδω τα θεματα), μια εξεταση την οποια κατηγορω για 12 απο τα 10 μεγαλυτερα προβληματα της συγχρονης Ελλαδας.

Στο ιστολογιο αυτο κριτικαρουν την επιλογη του κειμενου (πολυ παλιο) και της λεξης “κοινοχρηστος” προς αναζητηση αντωνυμου (παρωχημενη χρηση στο κειμενο).

Εγω απτην αλλη βρισκω την ολη εξεταση αρκετα βαρετη. Βρειτε τις μεταφορες, βρειτε συνωνυμα και αντωνυμα, χμμμμ. Αυτο δεν εχει να κανει με κατανοηση κειμενου τοσο αλλα με τις πατροπαραδοτες αξιες της παπαγαλιας, ορισμων και λεξεων.
Προτιμω ερωτησεις στυλ SAT, κατανοησης του κειμενου, δηλαδη τι ειδους θεσεις πραγματικα στηριζει ο συγγραφεας.

Το χειροτερο ομως φαουλ, τυπικο της Εκθεση Πανελληνιων και της σαπιας κουλτουρας που καλλιεργησε σε τοσες γενιες Ελληνων, ειναι παλι η ελλειψη επιστημονικης σκεψης, η πιστη οτι μια θεση εμπειρικου περιεχομενου (π.χ. το πρωϊ εβρεξε) μπορει να αληθευει λογω ρητορικης (στο λεω εγω, με τοσα ωραια λογια. Ποιος εισαι συ να το αμφισβητησεις?), αστηρικτων ισχυρισμων (ολοι ξερουμε οτι βρεχει το πρωϊ στην Αθηνα), ανεκδοτων (η μαμα μου το ειπε), οχι λογω στηριξης απο επαρκη δεδομενα (ο σταθμος μετρησης κατεγραψε 2 μιλιλιτερ νερο ανα τετραγωνικο μετρο). Κατι που οδηγει και στην κλασικη ελληνικη αντιπαραθεση με αντιρητορικη, αντ χομινεμ επιχειρηματα κτλ (Και γιατι λες οτι εβρεξε? Μηπως εισαι πρακτορας των ομπρελοπαραγωγων?).

Read moreΑχ αυτες οι αντιεπιστημονικες πανελληνιες

Η Ελλάς υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας ΙIΙ: η μειοψηφία

Μετά τον πρώτο και τον δεύτερο σχολιασμό της σημαντικής και ενδιαφέρουσας απόφασης Town of Greece vs Galloway, ολοκληρώνω σήμερα με μερικά σημεία από την ισχυρή μειοψηφία της απόφασης, όπως εκφράστηκε από τους δικαστές Μπράιερ, Κέιγκαν, Γκίνσμπεργκ (Εβραίους) και Σοτομαγιόρ (Ισπανόφωνη).

Ελένη Κάγαν.
Ελένη Κάγαν.

Read moreΗ Ελλάς υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας ΙIΙ: η μειοψηφία

Έξυπνη διαπραγματεύση ή μυωπικοί εκβιασμοί;

Θα επρεπε να εχουμε εκβιασει την Μερκελ? ή Γιατί το «δώστε μου λεφτά να μην αυτοκτονήσω» δεν είναι καλή στρατηγική

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα. Διαβαζεται και σε συνδυασμο με την σειρα κειμενων στους ΦΤ σχετικα με το παρασκηνια της ευρωδιασωσης.

Όσο απομακρύνεται η προοπτική ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη, πληθαίνουν οι φωνές που αμφισβητούν ότι τέτοιος κίνδυνος υπήρξε ποτέ. Όπως ακούσαμε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν κινδύνεψε πραγματικά στον Ψυχρό Πόλεμο, έτσι υπάρχουν ήδη οπαδοί της θεωρίας ότι η ΕΕ ποτέ δεν θα επέτρεπε να καταρρεύσουμε.

Απ’τις δηλώσεις […] Μέρκελ [συμπεραίνουμε προφανώς] πως η Ευρωζώνη παραμένει πολύ σημαντική για να αφεθεί να καταρρεύσει [και] όλοι οι κρίκοι της είναι εξ’ ίσου σημαντικοί για τη διατήρησή της
[…]
Ακύρωσε [η καγκελάριος] μονομιάς το περίφημο Grexit, εκθέτοντας […] ως πολιτικά ιδιοτελείς και αναξιόπιστους τους λιγοστούς και απομονωμένους κινδυνολόγους του ευρώ. Εξέθεσε, επίσης, διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις […] που, αντί να διαπραγματευτούν σκληρά για την Ελλάδα, πειθήνια υπάκουσαν […] στα κελεύσματά της.

Α. Τσίπρας Le Monde

Το επιχείρημα, αν το κατανοώ, είναι ότι αφού η Γερμανία επιθυμούσε να διατηρηθεί η ευρωζώνη ακέραιη, θα πλήρωνε κάθε αναγκαίο κόστος. Οφείλαμε συνεπώς να εκβιάσουμε μέχρις εσχάτων για να αποσπάσουμε το υψηλότερο δυνατό βραχυπρόθεσμο κέρδος. Όποιος δεν το έπραξε αδιαφόρησε για την πατρίδα.

Read moreΈξυπνη διαπραγματεύση ή μυωπικοί εκβιασμοί;

Πολιτικό ερωτηματολόγιο ΙΙΙ

Ενόψει ευρωεκλογών συνεχίζουμε την παράδοση ενός πολιτικού ερωτηματολογίου, σαν κι αυτού που είχαμε συντάξει το 2012.

Η θεματική του αφορά αυτήν την φορά θέματα αποκλειστικά ευρωπαϊκά: 20 ερωτήσεις που να καλύπτουν ένα κατά το δυνατόν ευρύ φάσμα θεμάτων γύρω από τις σχέσεις Ελλάδας και ΕΕ, αλλά και τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ, το μέλλον της, τους θεσμούς της, τα διδάγματα του πρόσφατου παρελθόντος.

Απευθύναμε λοιπόν το ερωτηματολόγιο σε 14 υποψηφίους ευρωβουλευτές από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελιά, ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι και τις Γέφυρες.

Μας απάντησαν τρεις υποψήφιοι, τους οποίους ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο που αφιέρωσαν. Είναι οι εξής κατ’ αλφαβητική σειρά:

Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Ελιά
Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Ελιά
Σταύρος Τσακυράκης, Ποτάμι
Σταύρος Τσακυράκης, Ποτάμι
Κώστας Χρυσόγονος, ΣΥΡΙΖΑ
Κώστας Χρυσόγονος, ΣΥΡΙΖΑ

Read moreΠολιτικό ερωτηματολόγιο ΙΙΙ

Η Ελλάς υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας ΙI

Συνεχίζω εδώ τον σχολιασμό της απόφασης Town of Greece vs Galloway μετά την προηγούμενη ανάρτηση.

Πώς διακρίνεται η περίπτωση της απόφασης από παρόμοια πραγματικά περιστατικά, που μας απασχολούν και εμάς εδώ εις τας Ευρώπας, όπως είναι η σχολική προσευχή, οι εικόνες σε σχολεία ή δικαστήρια και ο αγιασμός ή η δοξολογία σε επίσημες περιστάσεις;

Να τα δούμε ένα ένα. Γνώμη μου είναι ότι διακρίνεται επαρκώς από τα δύο πρώτα, αλλά ταυτίζεται με το τρίτο.

Καταρχάς, στην σχολική προσευχή είναι (ήταν;) υποχρεωτική η παρουσία (στον βαθμό που δεν είναι υποχρεωτική, δεν έχω πρόβλημα μαζί της). Επιπλέον, υπάρχει και η περιπλοκή σχετικά με τα δικαιώματα των ανηλίκων και το δικαίωμα των γονέων στην ανατροφή των τέκνων τους. Στην περίπτωση όμως του Δήμου Ελλάδος, η νομοθετική προσευχή αφορούσε το εισαγωγικό και τελετουργικό μέρος της διαδικασίας, εκεί όπου, μεταξύ άλλων ωρκίζονταν και πίστη στην σημαία τους. Οι προσφυγούσες [παρένθεση: για την δικονομική ακρίβεια, ενώπιον του SCOTUS προσφυγών ήταν ο Δήμος, όχι οι γυναίκες] εκούσες εξετέθησαν στα κατ’ αυτές προσβλητικά λόγια του ιερέα: αν ήθελαν, ας έβγαιναν έξω και ας επέστρεφαν όταν θα γινόταν η συζήτηση για το θέμα τους. Η παρουσία τους στην προσευχή δεν ήταν προαπαιτούμενο για να ασκήσουν τα δικαιώματά τους ως πολίτες ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου.

Οι ίδιες βέβαια ισχυρίζονται το αντίθετο (σελ. 9):

…they argue that the setting and conduct of the town board meetings create social pressures that force nonadherents to remain in the room or even feign participation in order to avoid offend­ing the representatives who sponsor the prayer and will vote on matters citizens bring before the board. The sec­tarian content of the prayers compounds the subtle coer­cive pressures, they argue, because the nonbeliever who might tolerate ecumenical prayer is forced to do the same for prayer that might be inimical to his or her beliefs.

Και ξανά στην σελ. 18:

the public may feel subtle pressure to participate in prayers that violate their beliefs in order to please the board members from whom they are about to seek a favorable ruling.

Τους εξαναγκάζουν; Σιγά μην τους βιάζουν κιόλας.

Read moreΗ Ελλάς υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας ΙI

Η Ελλάς υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας Ι

Λίγες ημέρες πριν το αμερικανικό Ανώτατο Δικαστήριο δημοσίευσε την σημαντική απόφαση Δήμος Ελλάδος κατά Γκάλλογουεϊ κ.λπ..

Πόσο τέλειο όνομα.
Πόσο τέλειο όνομα.

Η Γκρης λοιπόν μόνο τυχαίο όνομα δεν έχει. Ωνομάστηκε έτσι προς τιμήν του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, που μαινόταν το 1822, όταν ιδρύθηκε η πόλη αυτή στο άλλο ημισφαίριο. Συγκινητικό ε;

Read moreΗ Ελλάς υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας Ι