Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Λίγες ημέρες πριν καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως 10 μηνών με τριετή αναστολή ένας συμπολίτης μας, ο Φίλιππος Λοΐζος, για το αδίκημα της καθύβρισης θρησκευμάτων (άρ. 199 Ποινικού Κώδικα). Η καταδίκη αυτή δικαίως προκάλεσε την αγανάκτηση κάθε ελευθερόφρονα ανθρώπου. Η σάτιρα του Λοΐζου, κατευθυνόμενη κατά των κειμηλιεμπόρων και των ου κατ’ επίγνωσιν λάτρεων του Γέροντος Παΐσίου, είναι πολύ εύστοχη, παρά την οξύτητά της.
Read moreΠερί καθυβρίσεως θρησκευμάτων ΙΙ: Yπόθεση Παστίτσιου
Η κυκλοφοριακή αγωγή ως μάθημα πολιτικής αγωγής
Σωτήρης Γεωργανάς, αν. καθηγητής στο City University Λονδίνου και
Κωνσταντίνος Καλλίρης, δικηγόρος και διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης
Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα
Η πρώτη επαφή ενός ξένου παρατηρητή με τις καθημερινές μας συνήθειες αναπόφευκτα πραγματοποιείται στον δρόμο. Η προκλητική αδιαφορία για τους κανόνες του ΚΟΚ, που αποτέλεσε αφορμή για την πρωτοσέλιδη σύλληψη του Μ. Λιάπη, αποτελεί μία από τις πιο ελληνοπρεπείς μας συνήθειες και ελάχιστα πλέον απασχολεί τον μέσο Έλληνα. Έχουμε γίνει όλοι «αιώνιοι Λιάπηδες», όπως αναφωνούσε ο σταθμάρχης Μίμης Φωτόπουλος στο παλιό καλό «Ούτε γάτα ούτε ζημιά». Εν τούτοις, το καθημερινό μας χάος παραμένει μία ανοίκεια εικόνα για τους περισσότερους ‘δυτικούς’: παράνομη στάθμευση, κατειλημμένα πεζοδρόμια, μηδενικός σεβασμός για τους πεζούς, παραβιάσεις του ερυθρού σηματοδότη κοκ. Τούτη, όμως, δεν είναι μία έκφανση της ελληνικής καθημερινότητας που μπορούμε να κρύψουμε κάτω από το χαλί της «ελληνικής ιδιαιτερότητας». Πρόκειται για βαρύτατα αντικοινωνική συμπεριφορά, απόρροια της τραυματισμένης πολιτικής μας ηθικής.
Έχοντας καταναλώσει τόση πολλή κρισεολογία που θα αρκούσε να λιώσει τα ατσάλινα νεύρα του Βίσμαρκ, γνωρίζοντας ότι τα όσα πρόκειται να γράψω ενυπογράφως θα με κατατάξουν σε μία κατηγορία αιρετικών του στοχασμού οι οποίοι πρέπει να αποφεύγονται ως λεπροί και να λοιδορούνται παντοιοτρόπως, αποφάσισα να ερωτοτροπήσω με θέματα αρχών και στρατηγικής της εκπαιδευτικής πολιτικής.
Με το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο ευνοείται ιδιαίτερα η ανάπτυξη διαφόρων ιδιωτικών εκπαιδευτικών φορέων, οι οποίοι μέχρι και εξ αποστάσεως εκπαιδευτικά προγράμματα μπορούν να προσφέρουν. Μόνον ένας φορέας δεν νομιμοποιείται να φροντίσει το εκπαιδευτικό υποκείμενο. Η ίδια η οικογένεια!
Read moreΠρώτος Λόγος περί Οικοδιδασκαλίας. Ή: Homeschooling, my dear!
Μερικές σκόρπιες σκέψεις με αφορμή την πολύ ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη χθεσινή εκδήλωση του ΚΕΦΙΜ “Η δίωξη της Χρυσής Αυγής από νομική άποψη”:
[ομιλητές: Καρίπογλου, εξαιρετικός, Γραμματίδης, ανεπαρκής, Μάλλιος, βάλανε τον λύκο]
[διαβάζεται σε συνδυασμό και με μια παλαιότερη ανάρτηση εδώ.]
1.
Τυπικά δεν διώκεται η Χρυσή Αυγή βέβαια, οπότε ο τίτλος μου και ο τίτλος της εκδήλωσης ανακριβολογούν, όπως σωστά σχολίασε ο Καρίπογλου. Αλλά ας μην κρυβώμαστε. Πρόκειται καθαρά για πολιτικά υποκινούμενο διωγμό ενός κόμματος της αντιπολίτευσης από την κρατική εξουσία.
Αυτό από μόνο του χτυπά πολλά καμπανάκια, όσο αντιπαθείς και αν είναι οι βουλευτές της ΧΑ. Το πιο δυνατό καμπανάκι είναι αυτό που χτυπά μέσα μας: η ανθρώπινη ικανοποίηση που νιώθουμε βλέποντας κάποιον σαν τον Μιχαλολιάκο πίσω από τα σίδερα σε αντίθεση με τις νομικές ακροβασίες που ψυχανεμιζόμαστε ότι τελούνται.
2.
Τυπικά η ποινική δίωξη είναι εντάξει. Διώκονται μόνο για το έγκλημα της συγκρότησης, διεύθυνσης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση κατ’ άρ. 187 ΠΚ, που είναι κακούργημα. Το έγκλημα αυτό είναι πράγματι διαρκές (ως συμμετοχή) και ως διαρκές παραμένει αυτόφωρο καθ’ όλο το χρονικό διάστημα τέλεσής του. Συνεπώς, αφού πρόκειται αυτόφωρο κακούργημα, πράγματι δεν χρειαζόταν προηγούμενη άδεια της Βουλής κατ’ άρ. 62 Σ:
Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής. Η άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής. Η τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής. Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.
Τούτου δοθέντος, ας μην κοροϊδευώμαστε: δεν υπήρχε περίπτωση να πραγματοποιηθή τέτοιου είδους σύλληψη χωρίς πολιτική εντολή.
Read more8 συν 1 σκέψεις σχετικά με την δίωξη της Χρυσής Αυγής
Έχω γράψει πριν από καιρό δύο αναρτήσεις αλβανικού (και ελληνικού φυσικά) ενδιαφέροντος: “Το Κοσσυφοπέδιο γίνεται Κόσοβο” και “Υπέρ των Αλβανών“. Καιρός είναι να τις συμπληρώσω με μια πιο μακροσκοπική και ευρωπαϊκή οπτική γωνία.
Καταρχάς, γιατί υπάρχει τάχα “αλβανικό” ζήτημα;
Η Αλβανία είναι μια δύναμη αναθεωρητική. Βασικά δεν είναι ιδιαίτερα “δύναμη”, έχοντας έκταση μικρότερη της ελληνικής Μακεδονίας (28.000 τ.χλμ. έναντι 34.000), ΑΕΠ το μισό της Κύπρου (9 δισ. ευρώ έναντι 18) και πληθυσμό μικρότερο της Αττικής (λίγο πάνω από τα 3 εκ. έναντι 3,8 εκ.). Τοπικά βέβαια, στον δυτικοβαλκανικό της μικρόκοσμο, τα μεγέθη αυτά είναι και παραείναι σημαντικά: 50% μεγαλύτερος πληθυσμός από την θύραθεν Μακεδονία, υπερδιπλάσια έκταση από το Μαυροβούνιο. Αν μάλιστα αθροίσουμε τους αριθμούς αυτούς με το νεοπαγές Κοσσυφοπέδιο κ.λπ., το περίγραμμα καθίσταται πιο σαφές: 3 εκ. Αλβανοί στην Αλβανία, 1,5 εκ. στο Κοσσυφοπέδιο, 0,5 εκ. στην Μακεδονία και μερικές δεκάδες χιλιάδες σε Σερβία και Μαυροβούνιο συνιστούν ένα ενδεχομένως επικίνδυνο μείγμα.
Καλά, την πρώτη φορά έκανα πλάκα με τα δικαστομαχικά.
Αλλά μερικές φορές μιλάω και σοβαρά.
Να θυμηθούμε τι έλεγα τρία χρόνια πριν, επί λέξει:
Οι δικαστές έχουν κληρονομικό χάρισμα. Στις εξετάσεις για την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, γραπτές και προφορικές, κάθε χρόνο εντυπωσιάζουν τα γνωστά στον χώρο ονόματα δικαστικών βλαστών. Οικογενειακή παράδοση; Κατά μάνα, κατά κύρη; Το άλλο που σκεφτήκατε όλοι; Δεν γνωρίζω.
Δυσανασχέτησαν τότε κάποιοι σχολιαστές, καλόπιστα θέλω να πιστεύω, για την άδικη ρετσινιά.
Καλώς.
Η Ελλαδα, ανικανοποιητη με τα ευρωπαικα ρεκορ καπνου σε κλειστους χωρους που εχει πετυχει, θελει τωρα να συντριψει και τα ρεκορ στους εξωτερικους
Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στην Καθημερινη
Σαν να μην έφτανε που στην Ελλάδα έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα κάπνας σε κλειστούς χώρους στην ΕΕ15 (και το υψηλοτερο ποσοστο καπνισματος στον πλανητη?), τώρα αποκτήσαμε και το μεγαλύτερο πρόβλημα στους εξωτερικούς. Η ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα χαρακτηριστικών αδυναμιών του ελληνικού χαρακτήρα αλλά και χαρακτηριστικής αποτυχίας του ελληνικού κράτους στο να μας προφυλάσσει από την κακή συμπεριφορά των άλλων.
Είναι δεδομένο ότι η τσέπη πολλών Ελλήνων έχει αδειάσει και ότι η προεγκατεστημένη θέρμανση του τυπικού διαμερίσματος κοστίζει ακριβά. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την έκταση του φαινομένου: οι ειδικοί μας προειδοποιούν ότι η αιθαλομίχλη προκαλεί σημαντικές βλάβες στην δημόσια υγεία. Αλλά και για τον μη ειδικό η ρύπανση είναι ολοφάνερη, η ατμόσφαιρα στην Μεσογείων αυτές τις μέρες θυμίζει Πεκίνο.