Month: August 2012

Some thoughts on Californian religion, politics and, yes, some amateur theology too.

a. Ever heard of this one?

So, some ECHR judge walks into a classroom and meets the teacher. She has a PhD in Science. But she wears a headscarf. Sad, but true.

This is no joke though. If she were a teacher in some european countries, say Switzerland, she would have been ordered prohibited to do so. The authorities would have insisted on the secular character of the state. On the strict separation between public space and private convictions. On the need to preserve religious harmony. On the possibly proselytising effect of her wearing the headscarf. On the freedom of conscience and religion of very young children.

What a bunch of No. 2. I say, wear and let wear!

Read moreBeing religious, California-style

Τι είναι η αυτονομία; Πότε είμαστε [πραγματικά] ελεύθεροι; Ποια η σχέση της απελευθερίας με την προσελευθερία;

Δύσκολα ερωτήματα.

Ο Ιωσήφ Ράζος έχει προτείνει το παράδειγμα του Λακκάνθρωπου:

A person falls down a pit and remains there for the rest of his life, unable to climb out or to summon help. There is just enough ready food to keep him alive without (after he gets used to it) any suffering. He can do nothing much, not even move much. His choices are confined to whether eat now or a little later, whether to scratch his left ear or not.

Ο Λακκάνθρωπος έχει λοιπόν πλήρη αρνητική ελευθερία. Δεν υφίσταται κανένα εξωτερικό καταναγκασμό από άνθρωπο ή από το Κράτος, παρά μόνο τους φυσικούς περιορισμούς που του επιβάλλονται από τον λάκκο του. Οι περιορισμοί αυτοί όμως δεν είναι στην πραγματικότητα διαφορετικής φύσης από εκείνους που θα δοκίμαζε αν ήταν κοντός ή αν είχε μυωπία.

Από την άλλη μεριά όμως, η προσελευθερία του είναι πρακτικά μηδενική. Δεν μπορεί να αυτογραφήση κανένα απολύτως μέρος της ζωής του, εκτός από εντελώς τετριμμένα και ασήμαντα πράγματα. Η θετική ελευθερία του μάλιστα είναι τόσο ανεπαρκής, ώστε καθιστά το δίχως άλλο εντελώς τυπική και την αρνητική του ελευθερία. Δεν του απαγορεύεται θεωρητικά να κάνη ή να γίνη τίποτα, αλλά όλες αυτές οι δυνατότητες παραμένουν κενές.

Read moreΑναζητώντας Λακκανθρώπους

Ή: Προς ΚΚ λόγος διδακτικός.

Γεγονός: Στην Ελλάδα πεθαίνουν από πνιγμό περί τους 300 ανθρώπους ετησίως, εκ των οποίων τα 2/3 είναι άνω των 50 ετών και τα 3/4 είναι άνδρες.

Έχουμε λοιπόν ένα δεδομένο. Η κολύμβηση είναι μια κινδυνώδης δραστηριότητα, τι να λέμε τώρα. Εκατοντάδες πεθαίνουν κάθε χρόνο, και μάλιστα μπορούμε να περιγράψουμε με σημαντική ακρίβεια τα θύματα: άνδρες άνω των 50 ετών. Χάνουν την ζωή τους, ενώ με λίγη προσοχή, με την τήρηση κάποιων απλών μέτρων ασφαλείας, αυτό δεν θα είχε συμβή.

Read moreΠερί αδείας κολυμβήσεως

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν το Όμορφο Ψαράκι. Το Όμορφο Ψαρακι ζούσε με τον μπαμπά του και την μαμά του στην θάλασσα και έπαιζε με τους φίλους του τα άλλα ψαράκια ανάμεσα στις πέτρες, με τους αχινούς και τους αστερίες. Πιο πολύ παίζανε κρυφτό μέσα στα φύκια.

Ώσπου μια μέρα, το Όμορφο Ψαράκι, εκεί που κολυμπούσε, είδε από πάνω του τον Παράξενο Άνθρωπο. Πρώτη φορά έβλεπε τέτοιο πράγμα το Όμορφο Ψαράκι! Γιατί ο Παράξενος Άνθρωπος φορούσε μάσκα και κρατούσε απόχη. Αλήθεια, τι παράξενος! Πιο πολύ έμοιαζε με κλόουν, σκέφτηκε το Όμορφο Ψαράκι.

Ο Παράξενος Άνθρωπος όμως δεν το έβαλε κάτω. Παρακολουθούσε το Όμορφο Ψαράκι από πολύ κοντά και όλο έπαιζε την απόχη του. Ώσπου κάποια στιγμή, κατέβασε την απόχη του σιγά σιγά σιγά σιγά πάνω στο Όμορφο Ψαράκι και, χραπ, το έκλεισε μέσα της!

Το Όμορφο Ψαράκι τρόμαξε πάρα πολύ! Πρώτη φορά του συνέβαινε αυτό και φοβήθηκε ότι ο Παράξενος Άνθρωπος ήθελε να το τηγανίση ή να το φάη στον φούρνο με πατάτες. Δεν θα ξαναέβλεπε την μαμά του και τον μπαμπά του ούτε θα ξαναέπαιζε κρυφτό μέσα στα φύκια με τα άλλα ψαράκια!

Read moreΠαραμύθι με το Όμορφο Ψαράκι