Υπόθεση Παπαχρήστου

Αν και δεν της αξίζει υποκειμενικά και αν και η υπόθεση έχει ήδη ξεθυμάνει, ας γράψω κι εγώ δυο λόγια για την υπόθεση του αποκλεισμού της τριπλουνίστριας Βούλας Παπαχρήστου από την ολυμπιακή ομάδα του Λονδίνου.

Τα πραγματικά περιστατικά είναι λίγο πολύ γνωστά: η Παπαχρήστου έγραψε το εξής τουίτ:

Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!

Ξέσπασε ο σχετικός θόρυβος και με συνοπτικές διαδικασίες η αθλήτρια αποκλείστηκε. Με λίγο σκάψιμο στο τουίτερ της αποδεικνύεται ότι η Παπαχρήστου είναι τόσο δα λιγουλάκι βλαμμένη, θαυμάστρια του Κασιδιάρη και κάτι τέτοια ωραία. 23 χρονών, δεν έβγαλε, διαβάζω, ούτε το Λύκειο.

Τώρα που κάπως ηρέμησαν τα πράγματα, παρουσιάζω και εγώ κάποιες σκέψεις σχετικά, μετά κάποια εν θερμώ τιτιβίσματα.

Η υπόθεση αφορά την ελευθερία έκφρασης της βλαμμένης.

Ποιος φιμώνει την Παπαχρήστου; Ε;

Read moreΥπόθεση Παπαχρήστου

Ιστανμπουλ – Κωνσταντινουπολη: σκεψεις και εικονες

***Το πρωτο πραγμα που μου κανε εντυπωση ειναι ποσο κοντα ειναι η Τουρκια. Εξαιτιας της δυσκολης μορφολογιας θεωρουμε οτι η Κωνσταντινουπολη ειναι πολυ μακρια απο την Αθηνα, αλλα σε ευθεια γραμμη (οπως πεταει το κορακι που λενε) ειναι περιπου 600 χμ. Πριν καν προλαβω να κατσω στην θεση μου στο αεροπλανο και να ριξω μια ματια στο παραθυρο, ειχαμε φτασει στην Λεσβο! Και η Τουρκια ειναι ακριβως διπλα στην Λεσβο. (Κατι που σου θυμιζει και ποσο μικρο στρατηγικο βαθος εχει η Ελλαδα).

***Φτανεις στο αεροδρομιο, τυπικη γερμανικη κατασκευη, καθαρο-αποτελεσματικο-οργανωμενο. Παλια χρειαζομασταν βιζα, τωρα πια οχι. Οι Αγγλοι ακομα χρειαζονται (γιατι?) και περιμενουν σε ουρες για να την βγαλουν επι τοπου.

Υδραγωγειο εισερχομενος στην πολη, κλικ για μεγεθυνση.

***Κοιταζοντας το Αιγαιο απο την μερια της Τουρκιας εχεις και την αισθηση οτι τους εχουμε πνιξει. Μια κατα βαση ηπειρωτικη χωρα, με 80 εκατομμυρια ανθρωπους στιβαγμενους μεταξυ βουνων και κοιλαδων, ξαφνικα βρισκει διεξοδο στην θαλασσα. Αλλα η απεναντι χωρα δεν την αφηνει να αναπνευσει, στα λιγα χιλιομετρα απο την ακτη υπαρχει ηδη ασφυκτικο το συνορο, οπλισμενο με φρεγαττες και παλαβους Σαμιωτες που στις εθνικες εορτες πυροβολανε οτι φως βλεπουνε απεναντι. Η Τουρκια εχει μολις δυο νησια και αυτα μαλλον κατα τυχη.

Read moreΙστανμπουλ – Κωνσταντινουπολη: σκεψεις και εικονες

Ορθογραφικά ΙΙ: η εκδίκηση του τσηρώτου!

Ορθογραφικές ανησυχίες είχα πάντα μου, άλλο που τις καταπιέζω. Καιρός όμως να τις εξαπολύσω στην ιστολογοσύνη, με αφορμή κάτι που είχα σχολιάσει παλιά στου Σαραντάκου.

Το θέμα μου είναι καυτό σαν παραλία με βότσαλα στις 3 το απομεσήμερο: πώς ορθογραφείται το τσ*ρ*το;

Αυτό τέλος πάντων:

Τσιρότο ή τσηρώτο;

Το ζήτημα που υποκρύπτεται είναι φυσικά εκείνο της ιστορικής ορθογραφίας. Για την ακρίβεια του ποσού της ιστορικής ορθογραφίας: πόση ιστορική ορθογραφία λοιπόν, το φουλ βέρζιο ή μήπως ιστορική ορθογραφία με ολίγη;

Read moreΟρθογραφικά ΙΙ: η εκδίκηση του τσηρώτου!

Περί της Συμβάσεως του Οβιέδου ΙΙ

Συνεχίζω εδώ τα περί Οβιέδου που είχα αφήσει μισά και θυμίζω την σύνδεση με μια παλαιότερη συζήτηση.

4. Υπάρχουν όρια στο προαπαιτούμενο της συναίνεσης του ασθενούς για την τέλεση ιατρικής πράξης; Υπάρχουν περιπτώσεις όπου επιτρέπεται (ή και επιβάλλεται!) σε ιατρό να προβή σε τέτοια πράξη χωρίς ή και παρά την συναίνεση του ασθενούς;

Read moreΠερί της Συμβάσεως του Οβιέδου ΙΙ

Περί της ζωγραφικής τέχνης επιτάφιος

Ως γνωστόν, δεν έχω ιδέα από ζωγραφική. Γιαυτό ακριβώς θα με ακούσετε πολύ προσεκτικά: έχω την αφέλεια του νηπίου και την υπεροψία του γέροντα.

Για να πούμε λοιπόν τα πράγματα με το όνομά τους και χωρίς πολλές πολλές περικοκλάδες: η ζωγραφική έχει πεθάνει. Έχει πεθάνει μάλιστα εδώ και καιρό. Αυτό βέβαια είναι κάτι που το ξέρουνε όλοι, ασχέτως αν το παραδέχονται ή όχι. Η νέα πληροφορία που προσφέρω στην ανθρωπότητα αφορά όμως την ληξιαρχική πράξη θανάτου της ζωγραφικής.

Ιδού:

Malevich, Suprematist Composition, White on White, 1918

Read moreΠερί της ζωγραφικής τέχνης επιτάφιος

Κορτέσης κατά Ελλάδος ΙΙ

Μετά το πρώτο, περνώ τώρα στο δεύτερο σκέλος της καταδίκης, ότι δηλαδή ο προσφυγών τάχα δεν ενημερώθηκε σχετικά με την εις βάρος του κατηγορία, εγκαίρως τουλάχιστον.

Καταρχάς, υπενθυμίζω ότι αποστολή του ΕΔΔΑ, και ορθώς, είναι η διασφάλιση της πρακτικής και πραγματικής απόλαυσης των κατοχυρούμενων δικαιωμάτων, η ουσιαστική τους δηλαδή προάσπιση, ώστε να είναι εν τοις πράγμασιν αποτελεσματικά και όχι απλώς θεωρητικά. Όλα αυτά είναι πολύ ωραία και ορθά, αλλά έχουν και μια αντίστροφη όψη: αν ο προσφυγών άσκησε πράγματι το δικαίωμά του, το ΕΔΔΑ οφείλει να μην διαγνώση παράβαση.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως, ο ίδιος ο προσφυγών συνομολογεί ότι, ήδη από τις 10, ακόμη περισσότερο όμως στις 11 Απριλίου 2010, είχε βουίξει ο τόπος για τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα. Το έγραφαν όλες οι εφημερίδες, το έδειχναν στις τηλεοράσεις, ακόμη και ο εκπρόσωπος της ΕΛΑΣ κατωνόμασε τον προσφυγόντα σε συνάφεια με τον ΕΑ. Συνεπώς, ο προσφυγών, λέγοντας ότι δεν ήξερε γιατί ακριβώς συνελήφθη [επειδή έτρεχε πάνω από το όριο; επειδή χρωστούσε στο ΙΚΑ; επειδή ήταν τρομοκράτης;], πολύ απλά και ξεκάθαρα ψεύδεται. Ψεύδεται, όχι επειδή είναι ένοχος, πράγμα που δεν μπορώ να γνωρίζω, αλλά επειδή το ήξερε η οικογένεια και οι δικηγόροι του από τις ειδήσεις και τα ΜΜΕ.

Read moreΚορτέσης κατά Ελλάδος ΙΙ