Και γιατι τα πιο εξυπνα ειδη ζωων ζουνε περισσοτερο? Λιγη ερασιτεχνικη εξελικτικη βιολογια.
Λατρευω τα εξελικτικα επιχειρηματα, με μια πολυ λιτη και κομψη βαση μπορεις να χτισεις πολυπλοκες θεωριες που εξηγουν παρα πολλα φαινομενα, απο τις κοινωνικες επιστημες μεχρι τις θετικες.*
Μια εξελικτικη θεωρια για το γηρας λεει οτι ειναι απλη συσσωρευση προγραμματιστικων λαθων (bugs) στον γενετικο μας κωδικα.
Το μοντελο ειναι απλο: φανταστειτε ενα ζωο που ζει ακριβως ενα ετος και τεκνοποιει απο την μερα που γεννιεται μεχρι την μερα που πεθαινει. Ας το ονομασουμε ετοσαυρο. Ο ετοσαυρος θα τεινει να εχει τελεια υγεια απο την μερα που γεννιεται μεχρι την μερα που πεθαινει. Φανταστειτε οτι σε μια γεννια καποιοι ετοσαυροι εχουν ενα γονιδιο που τους κανουν να κουφαινονται στον ενατο μηνα ζωης τους. Ο ανταγωνισμος για ερωτικους συντροφους απο τους ετοσαυρους που δεν εχουν αυτο το γονιδιο θα ειναι σκληρος. Υποθετοντας οτι οι θηλυκοι ετοσαυροι εχουν εστω μια ελαχιστη προτιμηση στα αρσενικα που ακουνε καλα, οι ετοσαυροι απο εννεα εως 12 μηνων που ειναι κουφοι θα κανουν λιγοτερα παιδια απο αυτους που δεν ειναι κουφοι. Στην επομενη γεννια το ποσοστο στον πληθυσμο των ετοσαυρων με το κακο γονιδιο θα ειναι λοιπον μικροτερο.
Φυσικα τα περισσοτερα ζωα δεν εχουν μια κοινη και προκαθορισμενη ημερομηνια θανατου. Σε καθε γεννια υπαρχουν καποια ζωα που για τυχαιους λογους ζουν πολυ περισσοτερο απο άλλα. Ειναι λογικο ενα ζωο που ζει πολυ περισσοτερο απο τους περισσοτερους προγονους του να μην εχει πολυ καλη υγεια. Το επιχειρημα παει παραλληλα με το προηγουμενο: δεν υπαρχει εξελικτικη πιεση να εξαφανιστουν τα εγγενη (γενετικα) μειονεκτηματα που παρουσιαζει το ζωο σε μεγαλη ηλικια, αφου σχεδον κανεις προγονος του δεν εφτασε ποτε αυτη την ηλικια!
Read moreΠως το βιαγκρα θα μας κανει να ζουμε (σχεδον) για παντα
