Δεν έχω σκοπό να επιχειρήσω μια νομική έκθεση του τι ισχύει περί του Αβάτου. Εντελώς συνοπτικά αναφέρω ότι εξ επόψεως τεθειμένου δικαίου το ζήτημα είναι λυμένο, καθώς το Άβατο καθιερώνεται από διατάξεις ανώτερης τυπικής ισχύος, και συγκεκριμένα από το άρ. 105 Συντ. [βλ. και άρ. 186 Καταστατικού Χάρτη Αγίου Όρους: “Η εις την χερσόνησον του Αγίου Ορους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται.”]
Month: August 2009
Οικιστικο χαος, επεκταση σχεδιου πολεως και πυρκαγιες
Αν δεν βαζουμε περιοχες στο σχεδιο δεν θα αυξανεται ο πληθυσμος και δεν θα χτιζονται σπιτια? Μυπωια και wishful thinking στον πολεοδομικο μας σχεδιασμο
Με την ευκαιρια των προσφατων πυρκαγιων επανερχεται στον τυπο και σε ιστολογια η δημοφιλης αποψη οτι η επεκταση των σχεδιων πολεως ειναι πολυ βλαβερη. Μερικοι εφτασαν τοσο μακρια ωστε να λενε οτι η ανακοινωση καποιων τρομερα γενικων αρχων στο Ρυθμιστικο Σχεδιο Αθηνας σχετικα με νεες οικιστικες αναπτυξεις φταιει για τις πυρκαγιες! Ακομα και σοβαροι αρθρογραφοι επανερχονται στην στρουθοκαμηλιστικη αποψη της “αποκεντρωσης”, δηλαδη οτι αντι να επεκτεινουμε το σχεδιο μιας πολης μπορουμε απλα να ελπιζουμε οτι θα αποστρεψουμε καθε οικιστικη πιεση προς αλλες πολεις και περιοχες.
Το ποσο παραλογη ειναι αυτη η θεση ελπιζω το αντιλαμβανεται ο καθενας αν στοχαστει λιγο προσεκτικα με βαση το εξης απλο γεγονος. Η Αθηνα εχει συνεχη αυξηση πληθυσμου και εισοδηματος. Αυτο σημαινει οτι συνεχως εχει περισσοτερους κατοικους και ο καθε κατοικος θελει μεγαλυτερο σπιτι, περισσοτερες ανεσεις, κηπο κτλ. Ο μονος τροπος να εκτονωθουν αυτες οι οικιστικες πιεσεις ειναι ειτε με συνεχεις γενναιες αυξησεις συντελεστων δομησης ειτε με συνεχεις γενναιες επεκτασεις σχεδιων πολεως, ειτε με μια μιξη των δυο. Αν δεν γινεται αυτο επαρκως, το αποτελεσμα το βλεπουμε: μαζικη αυθαιρετη, αναρχη και απλα μη βιωσιμη δομηση.
Οι οποιες αυθαιρεσιες και ισως ακομα και εμπρησμοι για ανοικοδομηση κατοικιων σε δασικες περιοχες δεν ειναι αποτελεσμα της επεκτασης των σχεδιων πολεως, ειναι ευθεως αποτελεσμα της τεραστιας ελλειψης νομιμων και καλοσχεδιασμενων διεξοδων για τις οικιστικες πιεσεις!
Πριν 100 περιπου χρονια στην Βαρκελωνη ζουσαν μια ταχυτατη βιομηχανικη ανοδο και αυξηση του πληθυσμου με μαζικη μεταναστευση. Οντας προνοητικοι ανθρωποι και οχι Ελληνες πολιτικοι, αποφασισαν μια τεραστια επεκταση του σχεδιου πολεως. Αντι να μεγαλωσουν τις διαφορες μικρες πολεις και χωρια της ευρυτερης Βαρκελωνης κατα 10% καθε 10 χρονια οπως ειναι η προσφιλης τακτικη στην Ελλαδα, δημιουργησαν μια νεα πολη κυριολεκτικα απο το μηδεν, αναμεσα στους προγενεστερους οικισμους, με δραστικα διαφορετικες υποδομες και σχεδιο. Το αποτελεσμα ειναι η περιοχη που σημερα ειναι γνωστη ως Eixample (κυριολεκτικα, επεκταση, εξαπλωση. Απο το ample, διαβαζεται αμπλα=απλα), τελειο παραδειγμα ιπποδαμειου ρυμοτομικου, με φαρδυτατα πεζοδρομια, 4λωριδες λεωφορους και μοντερνιστικους θησαυρους (Γαουδί και αλλων).
Read moreΟικιστικο χαος, επεκταση σχεδιου πολεως και πυρκαγιες
Ένας νεόπλουτος ημιμαθής: το νέο μουσείο της (αρχαίας) Ακρόπολης Ι
Ήδη από τα πρώτα στάδια της διαδικασίας ανέγερσής του (δεκαετία 1970), το νέο μουσείο της Ακρόπολης συνδέθηκε με καταστάσεις και συζητήσεις ως επί το πλείστον άσχετες με την ουσία ενός μουσείου. Ατέρμονες διαφωνίες για το σημείο ανέγερσης, αναρίθμητες μηνύσεις και προσφυγές, μικροπολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικοί εγωισμοί, η σύνδεση (ταύτιση μάλλον) του εγχειρήματος με το αίτημα επιστροφής των Ελγινείων και τέλος η πολυσυζητημένη μορφή του κτηρίου των Β. Tschumi-Μ. Φωτιάδη απέκλεισαν ουσιαστικά οποιονδήποτε άλλον προβληματισμό για το σημαντικό αυτό έργο. Οι μουσειολογικές και αρχαιολογικές πτυχές του πράγματος, δηλ. ο τρόπος έκθεσης των ευρημάτων (μέρος Ι αυτού του άρθρου), η αντίληψη του παρελθόντος που εκτίθεται (ή, όπως θα δούμε στο μέρος ΙΙ, δεν εκτίθεται…), το πόσο και πως συμβάλλει εν γένει το (νέο) μουσείο στην ιστορική και αρχαιολογική γνώση δεν απασχόλησαν δηλαδή και ούτε φαίνεται ότι πρόκειται να απασχολήσουν ιδιαίτερα την δημόσια συζήτηση. Με αυτά ως δεδομένα δεν είναι περίεργο ότι το τελικό αποτέλεσμα προσφέρεται, δυστυχώς, για μια εξαντλητική κριτική, αν όχι γενική αποδόμηση.
Ας αρχίσουμε από το κτήριο. Και μόνο το γεγονός ότι η αρχιτεκτονική μορφή του συζητήθηκε τόσο πολύ αποκτώντας ένθερμους υποστηρικτές και ορκισμένους εχθρούς προοιώνιζε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Το έργο των Tschumi-Φωτιάδη, εντυπωσιακό εσωτερικά και αμφιλεγόμενο εξωτερικά, βρίσκεται σε άριστη οπτική επαφή με την Ακρόπολη και εντυπωσιάζει με τον όγκο, την επιλογή των υλικών (του γυαλιού κυρίως) και τον φωτισμό του. Η πρόθεση αντιπαραβολής του αρχαίου βράχου με την υπερσύγχρονη αρχιτεκτονική του μουσείου, καθώς και η απόπειρα «προσομοίωσης» της Ακρόπολης στο σχέδιό του (ισόγειο ως ράμπα «ανόδου» στην Ακρόπολη, πρώτος όροφος με όλα τα ευρήματα και μνημεία επί του ιερού βράχου πλην Παρθενώνα, αξιολογική αναβίβαση του τελευταίου στον δεύτερο όροφο), αποτελούν ενδιαφέρουσες ιδέες. Ιδέες όμως ερήμην των εκθεμάτων. Με τον όγκο και την αρχιτεκτονική του το κτήριο συνθλίβει ουσιαστικά τα ευρήματα που προορίζεται να αναδείξει.
Read moreΈνας νεόπλουτος ημιμαθής: το νέο μουσείο της (αρχαίας) Ακρόπολης Ι
Η υποχωρηση των τιμων στην Ευρωπη και ο νουμερικος αναλφαβητισμος μας
Στο 0,7% υποχώρησε ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη
Σύμφωνα με τη Eurostat.
Το κειμενο συνεχιζει
Η μείωση των τιμών της κατανάλωσης στην Ευρωζώνη υπήρξε μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη, φτάνοντας το επίπεδο ρεκόρ του -0,7% σε έναν χρόνο, ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Γραφείο Στατιστικών Μετρήσεων Eurostat. Το επίπεδο αυτό είναι πρωτόγνωρο από την ημέρα της εισαγωγής του ευρώ το 1999, αλλά επίσης και από τη δημιουργία των στατιστικών για την Ευρωζώνη το 1996.
Τελικα τι εγινε οι τιμες αυξανονται, ή πεφτουν? Πληθωρισμος 0.7% σημαινει βεβαια αυξηση τιμων! Αλλα λιγο πιο κατω λεει ο αρθρογραφος οτι ειχαμε “μειωση τιμων”. Η αληθεια ειναι οτι οι τιμες παγκοσμιως πεφτουν εδω και καμποσο καιρο, λογω της μειωμενης ζητησης παγκοσμιως, κατι που αν ενημερωνεστε απο εγκυρες πηγες (Εκονομιστ, αναΜορφωση…) και οχι ελληνικες εφημεριδες το ξερετε ηδη.
Ειναι λοιπον τοσο δυσκολο να περιγραψουν σε μια μεγαλη εφημεριδα ενα τοσο απλο (αλλα ενδιαφερον γεγονος) με ακριβεια?
Read moreΗ υποχωρηση των τιμων στην Ευρωπη και ο νουμερικος αναλφαβητισμος μας
Καινούργιες λέξεις VI
Συνεχίζω μεσούντος του θέρους και του έρωτος την ανάλαφρη λεξιποιία και καλό θα ήταν να διατυπώσω καναδυό αυτονόητες προειδοποιήσεις. Πρώτον, προφανώς γράφω όσα γράφω με ιλαρή διάθεση και έτσι ελπίζω να προσλαμβάνωνται. Δεύτερον, δεν έχω ψάξει λεξικά ή γούγλη, οπότε καθόλου απίθανο οι δήθεν καινούργιες λέξεις ήδη να υπάρχουν. Τόσο το καλύτερο! Ας δούμε λοιπόν … Read more Καινούργιες λέξεις VI
Μια κριτική στην ιδέα των charter cities
Μια πρόταση για τα αναπτυξιακά προβλήματα του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου (καθώς και της Ελλάδας, την οποία συμπεριλαμβάνω τακτικά στην κατηγορία) εκφράστηκε πρόσφατα από τον οικονομολόγο του Stanford, Paul Romer. Η βασική ιδέα είναι η δημιουργία νέων πόλεων (σε ακατοίκητη γη) με καινοτόμα συστήματα διακυβέρνησης – εναλλακτικούς κανόνες δημιουργίας και λειτουργίας τους. O Romer θεωρεί πως η σωστή κλίμακα για την αναπτυξιακή πολιτική είναι αυτή των πόλεων και προτείνει την δημιουργία νέων διοικητικών ζωνών που θα διακυβερνούνται παράλληλα από διάφορα κράτη. Ενώ μπορεί κανείς να σκεφτεί ως παράδειγμα το Hong Kong, το εγχείρημα του charter cities είναι αρκετά πιο περίπλοκο… για μια πρώτη γεύση, δείτε την παρουσίαση της ιδέας από τον ίδιο τον Romer στο πρόσφατο TED talk.
Ποιος διοικει τους οργανισμους που ελεγχει το δημοσιο?
Ο προχειρος και συχνα διεφθαρμενος τροπος επιλογης στελεχων βλαπτει βαρια την χωρα και εξηγει ισως τα χαλια εταιρειων οπως ο ΟΣΕ
Ενα απο τα μεγαλυτερα προβληματα στην Ελλαδα ειναι νομιζω η κακοδιοικηση πολλων σημαντικων οργανισμων της χωρας. Απο τα ασφαλιστικα ταμεια μεχρι διαφορες επιχειρησεις που ελεγχει το δημοσιο, τα στελεχη σε ανωτατες θεσεις ειναι εξαιρετικα συχνα υποκαταρτισμενα, κατι που ακομα και αν θεωρησουμε οτι εχουμε να κανουμε με τερατα εντιμοτητας (που μαλλον δεν ισχυει παντα), μπορει να οδηγησει σε πολυ μεγαλα προβληματα. Γιατι ενας ανεντιμος αλλα ικανος ανθρωπος θα προσπαθησει συνηθως να δημιουργησει καποια αξια πριν την κλεψει, ενω ενας ανικανος δεν μπορει να δημιουργησει καν αξια αλλα συχνα απλα την καταστρεφει.
Τα αποτελεσματα της αγνοιας και ανικανοτητας των στελεχων τα βλεπουμε συνεχως με ξεκαθαρο τροπο. Τα ασφαλιστικα ταμεια διαχειριζονται ερασιτεχνικως τα χρηματα μας, με χαμηλες αποδοσεις, ενιοτε δε πιανονται και κοροϊδα απο μεγαλες επενδυτικες τραπεζες (βλ. δομημενα ομολογα). Οι διαφορες ΔΕΚΟ προσφερουν κακες υπηρεσιες και με σπαταλο τροπο. Προ απελευθερωσης της αγορας τηλεπικοινιων για παραδειγμα, η εγκατασταση μιας απλης τηλεφωνικης γραμμης ηθελε βδομαδες αν οχι μηνες. Η δε Ολυμπιακη ειναι πια θρυλικη (στους αεροπορικους κυκλους αλλα και εξω απο αυτους) για τα μυθικα κονδυλια που εχει κατασπαραξει εις βαρος της τσεπης μας.
Ακομα και σημερα η ΕΥΔΑΠ εχει απωλειες νερου της ταξης του 25-30% σε βλαβες, πραγμα απαραδεκτο για μια χωρα με προβληματα λειψυδριας. Στην χειροτερη ομως θεση σημερα πρεπει να ειναι ο ΟΣΕ. Τα ελληνικα τρενα προσφερουν πολυ περιορισμενες υπηρεσιες με τεραστιο κοστος (σχεδον ενα δισεκατομμυριο ευρω ζημιες το 2008!). Και αυτη η τοσο καθυστερημενη επιχειρηση αντι να εκσυγχρονιζει τις υπηρεσεις που προσφερει ασχολειται με διαφημιστικες εκστρατεις που αγγιζουν τα ορια της προσβολης (οπως ας πουμε την απεικονιση γερμανικων υπαρταχειων ICE σε διαφημισεις του ΟΣΕ, τρενα που δεν θα δει ο Ελληνας επιβατης για δεκαετιες!).
Αυτη την στιγμη ειναι καθοδον νεες μεταρρυθμισεις του ΟΣΕ. Βλεπω το νεο διοικητικο συμβουλιο που ψηφιστηκε ομως και δεν μπορω να καταλαβω ποιο ειναι ακριβως το σχεδιο της κυβερνησης.
Read moreΠοιος διοικει τους οργανισμους που ελεγχει το δημοσιο?