Ένας φτωχός και μόνος δραπέτης…

http://home.online.no/~groennsl/luckyluke/luke10_sunset.gif
Ο αγαπημένος μου ήρωας κόμικ ήταν ανέκαθεν ο Λούκυ Λουκ. Θυμάμαι, μικρός, αγωνιούσα ώσπου να φτάσει το νέο τεύχος της Μαμούθκόμιξ στο μοναδικό πρακτορείο εφημερίδων της απομονωμένης ελληνικής επαρχίας όπου έμενα… Και όταν επιτέλους το είχα στα χέρια μου, η καινούρια περιπέτεια του «φτωχού και μόνου καουμπόη» με αποζημίωνε πλήρως για την αναμονή.

Από τότε έχω καιρό να ξαναδιαβάσω κόμικς. Ή, ίσως τελικά και να μην έχω… Στη σύγχρονη Ελλάδα βλέπετε, φαίνεται ότι οι καρικατούρες έχουν αποδράσει από τα καρέ των κόμικς και ζουν ανάμεσα μας, κάνοντας την καθημερινότητά μας φαιδρή. Έτσι, δεν χρειάζεται πια να ψάξω στις σελίδες της Μαμουθκόμιξ για να συναντήσω την Άγρια Δύση, αφού μπροστά μου απλώνεται το τοπίο της άγριας δύσης κάθε ελπίδας για βελτίωση της νεοελληνικής πραγματικότητας. Ζω λοιπόν -όπως όλοι μας- καθημερινά το σύγχρονο νεοελληνικό κόμικ, το παρακολουθώ και ίσως και να συμμετέχω που και που στα καρέ του!

Οι ομοιότητες αυτού του κόμικ με τον αγαπημένο μου Lucky Luke, είναι πολλές. Στο νεοελληνικό κόμικ λ.χ. ισχύουν οι νόμοι της άγριας δύσης: ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, αρκεί να έχει πάντοτε γεμάτο το εξάσφαιρό του και να είναι «σβέλτος» στην εκάστοτε αναμέτρηση με τον «κακό» (σερίφη ή παράνομο). Ο μανιχαϊσμός βασιλεύει, νόμος δεν υπάρχει ή, κι αν υπάρχει δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψην από τους εγχώριους καουμπόηδες. Το νεοελληνικό κόμικ διακρίνεται από τα κλασικά, μόνο εξαιτίας ενός συνόλου στυλιστικών διαφορών (που εξηγούνται εύκολα, καθώς τα κόμικς πρέπει να ανανεώνονται κατα διαστήματα με καινοτομίες): Οι εγχώριοι καουμπόηδες λ.χ. μπορεί να φορούν κόκκινες κουκούλες αντί για κόκκινο φουλάρι, να χρησιμοποιούν μονόλιτρες μολότωφ αντί για εξάσφαιρα πιστόλια, να καβαλάνε μηχανάκια αντί για την Ντόλυ, να ρίχνουν μαδέρια αντί για λάσο. Οι διαφορές αυτές όμως είναι ήσσονος σημασίας και δεν επηρεάζουν τελικώς την απόλαυση του νεοελληνικού κόμικ: Αντί πια να διαβάζουμε τα μεγάλα και κάπως άβολα τεύχη της Μαμούθκόμιξ, μπορούμε να αράζουμε στους καναπέδες και να παρακολουθούμε στην οθόνη της TV την νέα εκδοχή της άγριας δύσης στα δελτία ειδήσεων των καναλιών. Περιμένοντας κάθε μέρα την νέα συναρπαστική ιστορία των 20.00, το προσεχές τεύχος του Λούκυ Λουκ και της τρελοπαρέας του!

Ε, λοιπόν, προχθές η νέα ιστορία του Λούκυ στην άγρια Δύση με μπέρδεψε. Και μάλιστα, με μπέρδεψε διπλά: Αφενός μου φάνηκε ότι επρόκειτο για επανεκτύπωση του τεύχους του καλοκαιριού του 2006 που περιείχε τη –συναρπαστική πράγματι- ιστορία της θεαματικής απόδρασης με το ελικόπτερο. Αφετέρου, δεν κατάλαβα καλά ποιός ήταν αυτή τη φορά ο δραπέτης! Ήταν τελικώς ο Τζο Ντάλτον ή ο Λούκυ Λουκ; Θυμάμαι βεβαίως, ότι στις κλασικές ιστορίες των Morris-Goscinny, δραπέτες είναι πάντοτε οι Ντάλτονς, δηλ. ο Τζο και τ’αδέρφια του. Ο δε Λούκυ Λουκ απλώς επεμβαίνει για να ξανα-μαντρώσει την εγκληματική οικογένεια. Και όταν φέρνει σε πέρας την αποστολή του, συνηθίζει να προειδοποιεί αυστηρά τους δεσμοφύλακες των Ντάλτονς ότι δεν πρόκειται να το ξανακάνει.

Read moreΈνας φτωχός και μόνος δραπέτης…

Καλα που υπαρχουν και οι βαρβαροι

Ξενερωτοι, απανθρωποι, τερατα πειθαρχιας, Γερμαναραδες. Οταν αυτοι ηταν στα δεντρα εμεις χτιζαμε παρθενωνες. Τοσο βρισιδι και περιφρονηση τους εχουμε ριξει, παρα το γεγονος οτι εχουν χρηματοδοτησει την Ελλαδα επι δεκαετιες. Ειναι ομως αρκετα χαζοι που για μια ακομη φορα πανε να μας ξελασπωσουν, προτεινοντας πανευρωπαϊκο πλανο στηριξης των ασθενεστερων μελων της Ενωσης (διαβαζε Ελλαδα, Πορτογαλια, … Read more Καλα που υπαρχουν και οι βαρβαροι

Περί Τσάμηδων και Σλαβομακεδόνων

Σύμφωνα με τα άρ. 7 παρ. 3 και 17 παρ. 2 Συντάγματος

Η γενική δημευση απαγορεύεται. […] Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση.

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρ. 1 παρ. 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ

Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της περιουσίας του, ειμή διά λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπομένους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους.

Όλα αυτά είναι ωραία λόγια. Ωραία λόγια που ευδοκιμούν στα νομικά βιβλία, που εφαρμόζονται στις προφανείς και αυτονόητες περιπτώσεις, που δοκιμάζονται όμως και υποχωρούν όταν άλλες σκοπιμότητες πρυτανεύουν.

Μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα στην δίνη των πολιτικών παθών, των εγκλημάτων, των προσωπικών αντεκδικήσεων, της συνεργασίας με τον κατακτητή και του εμφυλίου πολέμου, κάποιες δεκάδες χιλιάδες συμπολιτών μας στερήθηκαν της ιδιοκτησίας τους. Με τα μέτρα της εποχής, δικαίως ή αδίκως. Ανάμεσά τους υπάρχουν δύο ομογενείς πληθυσμιακές ομάδες, με τα δικά τους ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά.

souliotis.jpg

Σουλιώτης ή Τσάμης;

Οι Τσάμηδες, περί τις 20.000 αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας. Χαρακτηρίστηκαν συλλογικά συνεργάτες του εχθρού, πλήρωσαν όλοι ανεξαιρέτως τα εγκλήματα μερικών από αυτούς και εκδιώχθηκαν κατά την διάρκεια εθνοκάθαρσης που διενήργησε ο ΕΔΕΣ.

Οι σλάβοι Μακεδόνες, οι σλαβόφωνοι της Δυτικής Μακεδονίας. Εδώ αναμίχθηκαν ο βρεφικός εθνικισμός τους με τον σταλινισμό, την αντίσταση στην συνεχή καταπίεση του ελληνικού κράτους, το όραμα για μια καλύτερη ζωή. Πλήρωσαν όλοι την μαζική συμμετοχή τους στον Εμφύλιο, ειδικά κατά το 1949, όταν πλέον αποτελούσαν την πλειοψηφία των μαχητών του ΔΣΕ.

Read moreΠερί Τσάμηδων και Σλαβομακεδόνων

Λαϊκισμος ή ανικανοτητα? Η αβασταχτη ελαφροτητα των ομιλιων στην Βουλη

Με την ελλειψη σοβαροτητας και υπευθυνοτητας που δειχνουν οι πολιτικοι στις ομιλιες τους στην Βουλη προκυπτει συχνα οτι δεν πρεπει να δινουμε περισσοτερο βαρος στα λογια τους απο οτι στα κειμενα μιας φυλλαδας

Και πριν προλαβουμε καν να χωνεψουμε την παροχολογια του ΓΑΠ, ερχεται ο Γ.Παπακωνσταντινου μιλωντας στην Βουλη σε ενημερωση συντακτων να ανεβασει τον πηχη της ασυναρτησιας:

το 2008 η αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα ήταν στο 94,1%, όταν τέσσερα χρόνια πριν, το 2004, ήταν στο 94. Δηλαδή, απόλυτη στασιμότητα

Να διευκρινισω εδω οτι το 94,1% που αναφερεται δεν ειναι απολυτο μεγεθος αλλα συγκριτικο, δηλαδη το εισοδημα μας σε σχεση με το μεσο ευρωπαϊκο ανεβηκε κατα τον ΓΠ (ελαχιστα) στο 94,1%. Μιλαμε για μια περιοδο ομως που το απολυτο εισοδημα μας προφανως ανεβηκε! Το ΑΕΠ κκ στην Ελλαδα ανεβηκε το 2004-2008 πανω απο 3,5% ετησιως. Η σωρευτικη μεταβολη ειναι της ταξης του 21%! Αυτο για τον κυριο Παπακωνσταντινου ειναι απολυτη στασιμοτητα?

κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι επί τέσσερα χρόνια κράτησε στάσιμο το εισόδημα του μέσου Έλληνα, ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αυξήθηκε

Ειλικρινα νομιζω οτι δεν διαβαζω καλα. Η αγοραστικη δυναμη μας ανεβηκε απο το 94% του ευρωπαϊκου μεσου, στο 94.1%. Και ισχυριζεται ο κυριος Παπακωνσταντινου οτι αυξηθηκε το εισοδημα στις αλλες χωρες ενω στην Ελλαδα εμεινε στασιμο? Μηπως δεν γνωριζει ο ανθρωπος τι σημαινει κλασμα? Δηλαδη αν σας πω οτι το κλασμα Χ/Υ, οπου Χ το ελληνικο εισοδημα και Υ το ευρωπαϊκο, ανεβηκε απο το 0,94 στο 0,941, ειναι δυνατον να εμεινε στασιμο το Χ και να ανεβηκε το Υ?

Read moreΛαϊκισμος ή ανικανοτητα? Η αβασταχτη ελαφροτητα των ομιλιων στην Βουλη

Οι προτασεις του μελλοντικου (?) πρωθυπουργου για τον τουρισμο

Συναντηθηκε ο ΓΑΠ με εκπροσωπους του τουρισμου και εκανε καταπληκτικες προτασεις. Χονδρικα χωριζονται σε κεινες που λενε οτι ο κλαδος του τουρισμου δεν χρειαζεται να πληρωνει φορους, οτι ο δρομος προς την αναπτυξη περναει μεσα απο το βολεμα κρατικοδιαιτης λέρας και εκεινες που λενε οτι στον τουρισμο ο,τι συμβολαιο και να υπογραφεί δεν μετραει καθολου και ο επιχειρηματιας δεν τηρει ποτε τις συμβατικες του υποχρεωσεις. Εκτος του οτι οι προτασεις ειναι απραδεκτες και προσβλητικες προς καθε Ελληνα πολιτη εκτος τουρισμου, εν τελει ειναι και εντελως καταστροφικες για τον κλαδο.

1 Αναστολή των δανειακών υποχρεώσεων και της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης κατά δανειοληπτών έως το 2010.
2 Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις.

Καλα, ας αφησουμε το γεγονος οτι δανειοληπτης και δανειοδοτης εχουν εισελθει εθελοντικα σε ενα συμβολαιο και εχουν αναλαβει συγκεκριμενες υποχρεωσεις, ας αφησουμε το γεγονος οτι η τηρηση των συμβολαιων αυτων ειναι βασικη εθυνη του κρατους δικαιου.
Πειτε μου τωρα, ποια τραπεζα θα δωσει δανειο σε τουριστικη επιχειρηση οταν ξερει οτι αυτη μπορει να καθυστερει τις πληρωμες οποτε και οσο γουσταρει?

3 Σύνδεση των τουριστικών επιχειρήσεων και κυρίως των μικρομεσαίων στο πρόγραμμα των 28 δισ. που δίνονται στις τράπεζες και αύξηση του ποσού που θα διατεθεί στο ΤΕΜΠΜΕ.

Γιατι οχι και των σουβλατζηδων ή των ανεργων οικονομολογων?

4 Κατάργηση του ΕΤΑΚ με επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς.

12 Αναστολή καταβολής μέχρι το 2010 της εισφοράς του 0,6%.

Γιατι οχι γενικη καταργηση φορολογιας για ολους?

5 Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, ενίσχυση των τουριστικών υποδομών με αξιοποίηση των υπόλοιπων πόρων του Γ’ ΚΠΣ. Αμεση έναρξη του ΕΣΠΑ στον τουριστικό τομέα.

6 Μείωση των τελών προσγείωσης στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας κατά 50%.

Οι ποροι για ολα αυτα θα βρεθουν φυσικα απο την μειωση της φορολογιας?!? Ή μηπως περιμενουμε να πληρωσει η ΕΕ (με τις βασικες χρηματοδοτριες χωρες να ειναι ηδη σε υφεση)?

Read moreΟι προτασεις του μελλοντικου (?) πρωθυπουργου για τον τουρισμο

Που ειναι ο Μπομπυ μας?

Το 1968 βιαιες εξεγερσεις συγκλονιζαν τις ΗΠΑ, απο τα κορυφαια της πανεπιστημια μεχρι τα χειροτερα γκετο, η χωρα διχασμενη στα δυο απο το Βιετναμ και τις φυλετικες διαμαχες. Η παρομοιωση με την Ελλαδα σημερα ειναι σιγουρα τραβηγμενη, αλλα η αναγκη για εναν σοβαρο, ιδεαλιστη και οραματικο ηγετη ηταν ισως ιδια στις ΗΠΑ τοτε οσο στην Ελλαδα σημερα.

Κοιταχτε αυτον τον τρομερο λογο του Μπομπυ Κεννεντυ σχετικα με το κυμα βιας που επληττε την χωρα:

Whenever any American’s life is taken by another American unnecessarily – whether it is done in the name of the law or in defiance of the law, by one man or a gang, in cold blood or in passion, in an attack of violence or in response to violence – whenever we tear at the fabric of our lives which another man has painfully and clumsily woven for himself and his children, whenever we do this…then the whole nation is degraded.

Yet we seemingly tolerate a rising level of violence that ignores our common humanity and our claims to civilization alike.

Too often we honor swagger and bluster and the wielders of force; too often we excuse those who are willing to build their own lives on the shattered dreams of other human beings.

But this much is clear; violence breeds violence, repression breeds retaliation, and only a cleansing of our whole society can remove this sickness from our souls.

Read moreΠου ειναι ο Μπομπυ μας?

Οι εξωτερικες επιδρασεις ενος καλου πανεπιστημιου ή γιατι καθε ερευνητης αγαπαει την Βοστωνη

Η θεωρια οτι ενα νεο καλο ΑΕΙ απλα θα εκλεβε ερευνητες απο το υπαρχον συστημα ΑΕΙ σε μια χωρα ειναι το ιδιο αστεια με την θεωρια οτι η Ρεαλ Μαδριτης ριχνει το επιπεδο των ισπανικων ομαδων

Η αξια ενος καλου πανεπιστημιου υποτιμαται συνεχως στον ελληνικο δημοσιο διαλογο. Ενα καλο πανεπιστημιο εχει δυο ειδων επιδρασεις στην περιφερεια ή και στην χωρα που το φιλοξενει. Η μια επιδραση ειναι στο ανθρωπινο δυναμικο, φερνει ταλαντουχα ατομα ως καθηγητες ή φοιτητες, ατομα τα οποια οσο ειναι στο πανεπιστημιο ή ακομα και αν το αφησουν, προσφερουν στην περιοχη τους γνωσεις, ιδεες, κοινωνικο και υλικο κεφαλαιο.

Η αλλη επιδραση ασκειται ευθεως στα υπολοιπα ΑΕΙ της χωρας. Αναφερεται για παραδειγμα συχνα ως επιχειρημα εναντιον των ιδιωτικων πανεπιστημιων οτι δια της παρουσιας τους και μονο θα βλαψουν τα δημοσια. Οι καλοι καθηγητες λεει θα φυγουν απο το δημοσιο και θα πανε στο ιδιωτικο πανεπιστημιο. Αυτη η λογικη ειναι νομιζω κοντοφθαλμη και λανθασμενη, οπως μπορει να σας πει οποιοσδηποτε νεος επιστημονας που ψαχνει για δουλεια σε καποιο πανεπιστημιο.

Ενα δυνατο πανεπιστημιο δεν προκαλει μειωση στο επιστημονικο δυναμικο των γειτονικων του ΑΕΙ, οπως δεν εχει καταστραφει το Boston University (BU) ή το MIT λογω γειτνιασης με το Harvard που κειται λιγο πιο κατω στον ποταμο Charles. Ισα ισα, χαρη στην παρουσια των ΜΙΤ και Harvard, η Βοστωνη εχει καταστει απο τους ελκυστικοτερους προορισμους για επιστημονες σε ολον τον πλανητη. Ενας υποσχομενος νεος ερευνητης που αναζητει εργασια, πολυ πιο ευκολα δεχεται μια θεση στο BU απ’οτι σε ενα παρομοιας κατα τα αλλα ποιοτητας και περιουσιας ιδρυμα οπως το Ohio State. Ο λογος ειναι οτι απλουστατα στο BU εχει την αμεση δυνατοτητα να διασχισει το ποταμακι και να βρεθει σε σεμιναρια και επαφες με μερικους απο τους καλυτερους επιστημονες στον κοσμο.

Η Βοστωνη δεν ειναι εξαιρεση, ειναι ισως το γνωστοτερο παραδειγμα που ακολουθει εναν γενικο κανονα. Τα πανεπιστημια του ευρυτερου Λος Αντζελες ευνοουνται τρομερα απο την υπαρξη των UCLA και Caltech, το Σαν Φρανσισκο ευνοειται απο τα Στανφορντ και Μπερκλεϋ, το Σικαγο δυναμωνει λογω των U Chicago και Northwestern και η Νεα Υορκη απολαμβανει τις χαρες του να φιλοξενεις τα NYU και Columbia. Ακομα περισσοτερο, οποιοδηποτε πανεπιστημιο στις ΗΠΑ ευνοειται απο την υπαρξη 20 κορυφαιων πανεπιστημιων στην χωρα. Χαρακτηριστικο παραδειγμα Ισραηλινος συναδελφος μου που ειχε προταση απο 3-4 καλα ευρωπαϊκα ιδρυματα σε πανεμορφες πολεις -και μια να υποσχεται δυσθεωρητες αποδοχες-, αλλα προτιμησε να παει στο αγνωστο Columbus για να δουλεψει στο ασημο Οχαϊο Στεητ. “Αν θες να κανεις επιστημονικη δουλεια, πρεπει να βρισκεσαι στις ΗΠΑ” τον συμβουλεψαν.

Το φαινομενο λειτουργει σε καθε κλιμακα, ενα καλο ιδρυμα βελτιωνει τις συνθηκες για τα γειτονικα του ερευνητικα ιδρυματα, ειτε μιλαμε για σχολεια*, ΤΕΙ, περιφερειακα ΑΕΙ ή τα δυνατοτερα ερευνητικα ιδρυματα στον κοσμο.

Read moreΟι εξωτερικες επιδρασεις ενος καλου πανεπιστημιου ή γιατι καθε ερευνητης αγαπαει την Βοστωνη