Ενα ακομα θυμα της καφριλας στους δρομους

Στην Αθηνα ο νομος της ζουγκλας ζει και βασιλευει. Ως ποτε θα ανεχεστε να ζειτε σαν τα αγρια ζωα, ω ανδρες Αθηναιοι? Ως ποτε θα ψηφιζετε κυβερνησεις και δημαρχους που αφηνουν την πολη σε τετοια χάλια?

Σκοτωθηκε σημερα μια αρχαιολογος στο κεντρο της Αθηνας περπατωντας σε πεζοδρομο απο καφρο με μοτοσυκλετα. Δεν θα μπω σε πολλες λεπτομερειες για την γυναικα που ηταν αποτι φαινεται σημαντικο και ενεργο μελος της αρχαιολογικης κοινοτητας. Οποιος και να σκοτωνεται ετσι αδικα, ειναι ενα τεραστιο κριμα.

Θα παρατηρησω ομως την τραγικη ειρωνεια οτι αυτη η γυναικα ειχε μιλησει συχνα για το χάλι του πεζοδρομου μεταξυ Πολυτεχνειου και Μουσειου ως μελος του Αρχαιολογικου Συμβουλιου. Ποια ηταν η απαντηση της Αθηνας σε ενα ατομο που αγωνιστηκε για την βελτιωση της πολης? Μα φυσικα να της προσφερει τον θανατο κατω απο τις ροδες ενος καφρου. Που οχι μονο δεν ξερει τι σημαινει πεζοδρομος, αλλα πηγαινε μαλιστα και τοσο γρηγορα που δεν μπορεσε να αποφυγει να δολοφονησει εναν πεζο!

Δεν βρισκω την παραμικρη δικαιολογια για αυτον τον καννιβαλο αλλα ουτε και για τους συναδελφους του που τρομοκρατουν τους πεζους σε καθε πεζοδρομο της χωρας. Δεν μπορω να διανοηθω πως σε μια δυτικη χωρα με κρατος και νομους, οι πεζοι πρεπει να μετακινουμαστε στα πεζοδρομια με τρομο για την φυσικη μας ακεραιοτητα. Ειμαι πραγματικα εξω φρενων και οχι μονο με τους καφρους οδηγους (στους οποιους αξιζει παραδειγματικη τιμωρια) αλλα ακομα περισσοτερο με την Τροχαια και την δημοτικη αστυνομια. Την αστυνομια που οχι μονο δεν κοβει ποτε κλησεις ακομα και για τις χειροτερες παραβασεις του ΚΟΚ, αλλα που κανει η ιδια χοντρες παραβασεις χωρις λογο!

Read moreΕνα ακομα θυμα της καφριλας στους δρομους

ΟΤΕ, Μαρφιν και Deutsche Telekom

Πως να μην ιδιωτικοποιειτε μια κρατικη εταιρεια

Η Deutsche Telekom φαινεται να ειναι στα τελευταια σταδια της εξαγορας σημαντικου μεριδιου στον ΟΤΕ. Οι αντιδρασεις απο ΜΜΕ και αντιπολιτευση ειναι οι συνηθισμενες. Κραυγες περι απωλειας εθνικης περιουσιας και ξεπουληματος, σχεδον απροκαλυπτος ρατσισμος του στυλ “Οι Γερμανοι ξαναρχονται”, καμποση παραπληροφορηση. Δεν θα συζητησω ιδιαιτερα εδω το οτι μια τετοια εξαγορα ειναι χρησιμη για την Ελλαδα ποικιλοτροπως. Πρωτα απολα θα εχουμε εισαγωγη τεχνογνωσιας απο μια κορυφαια εταιρεια τηλεπικοινωνιων. Θα εχουμε ελπιζω και εισαγωγη καλυτερης εξυπηρετησης πελατων, ντιζαϊν καταστηματων κτλ στα προτυπα που μας εχει συνηθισει η Deutsche Telekom. Θα εχουμε συσφιξη των οικονομικων σχεσεων Ελλαδας-Γερμανιας με την δημιουργια μιας εταιρειας που θα ελεγχει σχεδον ολοκληρη την Κεντροανατολικη Ευρωπη.

Κιομως, αν ξεπερασει κανεις λιγο την υστερια και την υστεροβουλια των αντιδρωντων, οι κινησεις της κυβερνησης για το πως θα γινει τελικα η πωληση σηκωνουν πολυ βαρια κριτικη. Εξηγουμαι:

Με την απελευθερωση των αγορων ενεργειας, τηλεπικοινωνιων κτλ ειναι συμφωνος σχεδον καθε οικονομολογος. Μερος αυτης της απελευθερωσης ειναι και η ιδιωτικοποιηση των εως τωρα κρατικων μονοπωλητων (με διαφορες προϋποθεσεις για εξασφαλιση του υγιους ανταγωνισμου). Ως εδω καλα. Αυτο ομως που σχεδον κανενας οικονομολογος δεν θα εβρισκε λογικο ειναι να πωλειται μια επιχειρηση σε μικρα κομματακια.

Υποθεσετε οτι μια εταιρεια ειναι χωρισμενη σε 100 μετοχες και οποιος κατεχει 51 εχει τον απολυτο διοικητικο ελεγχο. Οποιος κατεχει αυτες τις 51 μετοχες και θελει να τις πουλησει, θα ζητησει πολυ περισσοτερα χρηματα απο απλα 51 φορες την τιμη της μιας μεμονωμενης μετοχης.

Αυτο γιατι ο ελεγχος μιας εταιρειας εχει μεγαλη αξια. Ενα πακετο μετοχων που προσφερει αυτον τον ελεγχο προσφερει πολυ παραπανω απο τα μερισματα που λαμβανει ενας απλος μετοχος. Αυτος που κατεχει τις 51 μετοχες διοριζει το διοικητικο συμβουλιο και καθοριζει τις τυχες της εταιρειας. Εχει πλεονεκτηματα που κανενας αλλος μετοχος δεν εχει*.

Η ελληνικη κυβερνηση ομως μεχρι τωρα εχει πουλησει σχεδον καθε μεγαλη κρατικη επιχειρηση με τον στρουθοκαμηλιστικο τροπο των μετοχοποιησεων!

Read moreΟΤΕ, Μαρφιν και Deutsche Telekom

Πως μπορουν οι Ελληνες πολιτες να προωθησουν τα εθνικα θεματα?

Στην χωρα που μετρημενες παρατηρησεις ξενων ονομαζονται ανθελληνικο παραληρημα, μην περιμενετε σοβαρη και επιτυχημενη εξωτερικη πολιτικη

Ειδα στο ιστολογιο του Σπυρου οτι η Υπουργος Εξωτερικων Μπακογιαννη καλεσε μπλογκερ για συζητηση. Μια -ισως η βασικη- ερωτηση που φαινεται να τους εθεσε ειναι πως μπορουν οι Ελληνες χρηστες ιντερνετ να προωθησουν τα εθνικα θεματα στο διεθνες διαδικτυο.

Μου φαινεται εντυπωσιακο οτι για ενα τετοιο ερωτημα, δηλαδη ουσιαστικα για αφουγκρασμο της διεθνους κοινης γνωμης, κληθηκαν να απαντησουν ατομα που μενουν στην Ελλαδα, που πασχουν απο την γνωστη ελλειψη επαφης με τα τεκταινομενα στην λοιπη δυση που φερνει η σφιχτη εσωστρεφης αγκαλια του ελλαδικου χωρου. Χωρις καμμια διαθεση προσβολης των παιδιων που πηγαν στην συναντηση (και καλα εκαναν φυσικα), μου φαινονται απλα ελαφρα ακαταλληλο κοινο για τον δηλωμενο σκοπο. Η μανιωδης ομφαλοσκοπηση των Ελληνων ακομα και οταν θελουν να συνδιαλεχτουν με διεθνες κοινο και να κερδισουν την διεθνη κοινη γνωμη μου προκαλει απορια. Δεν προσπαθουμε να ακουσουμε την γνωμη των αλλων (των ξενων, κουτοφραγκων κτλ) και να δουμε πως θα τους δειξουμε οτι οι θεσεις μας συμφωνουν με το αισθημα δικαιου τους. Αντιθετα θελουμε να τους κανουμε και αυτους Ελληναρες με το ζορι, που θα βλεπουν το αυταποδεικτο των θεσεων μας χωρις κανενα ιδιαιτερο στοιχειο ή επιχειρημα. Εμεις ρε κρετινοι χτιζαμε Παρεθνωνες οταν εσεις εισασταν στα δεντρα! Στηριξτε λοιπον τις θεσεις μας και βουλωστε το!

Η συμπεριφορα των Ελληνων μου θυμιζει λιγο ατομα ακραιων ιδεολογιων που κανουν τοση παρεα με ατομα ιδιων πεποιθησεων που κατεβαινουν στις εκλογες με θεσεις φτιαγμενες να ικανοποιουν μονο τους πιο ακραιους εξ αυτων και περιμενουν το κομα τους να παρει 50%. Καθε φορα εκπλησσονται που πηραν 1%…

Αν με ρωτουσε εμενα κανεις το ερωτημα που εθεσε η ΥΠΕΞ θα απαντουσα μαλλον ως εξης:

ο καλυτερος τροπος να προωθησουν οι Ελληνες τα “εθνικα θεματα” στο διαδικτυο ειναι κατα κανονα βουλωνοντας το στομα τους!!

Read moreΠως μπορουν οι Ελληνες πολιτες να προωθησουν τα εθνικα θεματα?

Ποιητική διερώτηση

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τί είναι εκείνο που τρέπει μια πεπερασμένη σειρά λέξεων σε ένα ποίημα. Oι νεότερες φιλοσοφικές ερμηνείες και προσεγγίσεις της ποιητικής (λ.χ. του Fish) ακούγονται ενδιαφέρουσες, ιδίως στον βαθμό που επικεντρώνουν στον ρόλο του αναγνώστη για την αναγνώριση ενός κειμένου ως ποιήματος. Κάποια παλιότερα διαβάσματά μου όμως, στάθηκαν καταλυτικά στην προσπάθειά μου να βρω απάντηση στο σχετικό ερώτημα.

Σ’ αυτά ανήκουν οι “Σημειώσεις για την τέχνη της ποίησης” του Ντύλαν Τόμας, που έτυχε να ξεφυλλίσω μικρός. Η απλότητα διατύπωσης, η διαύγεια και σαφήνεια των σκέψεων που εκφράζονται σ’αυτές τις σημειώσεις “ψυλλιάζουν” τον αναγνώστη για την αλήθεια τους… Αν και τις διάβασα παιδί διακινδυνεύω το στοίχημα, ότι θα γεράσω μ’ αυτές χωρίς να χρειαστεί ν’ αλλάξω ούτε μια γραμμή τους. Ακολουθώντας μέχρι σήμερα τον γνώμονα αυτών των σκέψεων έπραξα ως εξής:

Read moreΠοιητική διερώτηση

Εργογόνος Ηθική: αναζητώντας την ηθική στο έργο

Αφού εξετάσαμε την ανηθικότητα του ντόπινγκ, η ηθικότητα του αντιντόπινγκ είναι κάτι που λίγο-πολύ μπορεί να θεωρηθεί ως αυταπόδεικτη. Προβάρονται πολλά επιχειρήματα κατά του ντόπινγκ αλλά τα κύρια θέματα είναι δύο. Η υγεία του αθλητή και η εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού είναι οι υψηλές ηθικές αξίες που προστατεύει η ισχύουσα πρακτική του αντιντόπινγκ. Ήρθε ο καιρός να εξετάσουμε τα θεωρητικά σχήματα με την σκληρή πραγματικότητα και να δούμε κατά πόσο υπηρετούνται οι ηθικοί μας στόχοι στην πράξη. Θα αγνοήσω τις πρακτικές και ηθικές συνέπειες από την εγκληματοποίηση της πρακτικής βάζοντας κάτω από το ηθικο-μικροσκόπιό μας, το φαινόμενο αντιντόπινγκ, στην ‘ήπια’ εκδοχή του.

Ο πρώτος ηθικός πυλώνας πάνω στον οποίο στηρίζεται η αποδοχή των πρακτικών αντιντόπινγκ είναι η περιφρούρηση της υγείας του αθλητή. Ένα από τα προβλήματα εδώ είναι ότι το ζήτημα προσεγγίζεται διαισθητικά και ισοπεδωτικά. Διαισθητικά διότι η βλάβη θεωρείται αισθητικά ως δεδομένη και ισοπεδωτικά διότι όλες οι βλάβες στην υγεία του αθλητή θεωρούνται ίσες. Έτσι, η πλήρης ανικανότητα της ηθικής του αντιντόπινγκ να εμπλακεί με την επίλυση χειροπιαστών παραδειγμάτων από τον χώρο του αθλητισμού, όπως οι υποβαρικές ‘τέντες’ ή η φυγοκεντρική επεξεργασία του αίματος (blood spinning) γίνεται κατανοητή. Σύμφωνα με την Ηθική οπτική, παρά τις όποιες ‘τεχνικού’ τύπου ενστάσεις, η κεντρική ηθική ιδέα της προστασίας της υγείας του αθλητή μέσα από την απαγόρευση επικίνδυνων πρακτικών, παραμένει ανέπαφη.

Αυτό που παραμένει ακατανόητο είναι η αδυναμία του Ηθικού θεωρήματος να εξερευνήσει τις χειροπιαστές συνέπειες στην υγεία του αθλητή από την ‘ήπια’ ποινικοποίηση και απαγόρευση των εργογόνων βοηθημάτων. Θα περίμενε κανείς ότι με την εμπειρία ολόκληρων δεκαετιών από τον πόλεμο στα ναρκωτικά, και την σχεδόν καθολική πια παραδοχή ότι οι απαγορεύσεις δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα, θα υιοθετούσαμε μια πιο επιφυλακτική προσέγγιση.

Read moreΕργογόνος Ηθική: αναζητώντας την ηθική στο έργο

Όλοι με τον Πίλαβο και μια μακαρονάδα!

Πριν από καιρό είχα αναρτήσει στην κατηγορία «Ηθικά» σύντομο post που αφορούσε υποψηφίους διδάκτορες. Εκεί συμμεριζόμουν την αμφιβολία γύρω από την σημασία της απόκτησης διδακτορικού τίτλου που είχε εκφράσει με ωραίο τρόπο σε έναν από τους Στοχασμούς του ο Ιταλός ποιητής Leopardi. Με την παρούσα ανάρτηση ολοκληρώνω τους συνιστολογικούς μου στοχασμούς γύρω από την απόκτηση του διδακτορικού τίτλου.

Κάποτε συνάντησα τυχαία έναν Ακαδημαϊκό και παλαιό Καθηγητή Νομικής σε μια διάλεξη και πλησίασα για να τον γνωρίσω. Όταν του συστήθηκα ως υποψήφιος διδάκτωρ Νομικής και αφού ανταλλάξαμε μια δυο κουβέντες, μου είπε: «Σου εύχομαι καλή επιτυχία με την διατριβή σου. Αν και σήμερα, το διδακτορικό έχει πια χάσει την αξία του. Όλοι παίρνουν διδακτορικό αγαπητέ μου! Και όλοι γράφουν διδακτορικό. Δηλαδή: Όλοι με τον Πίλαβο, και μια μακαρονάδα!»…

Καταλαβαίνοντας ο Καθηγητής ότι δεν κατενόησα την τελευταία του πρόταση, μπήκε στον κόπο να μου την εξηγήσει. Μου είπε ότι ο «Πίλαβος» ήταν ένα πλοίο που –χρόνια πριν- έκανε το δρομολόγιο Πειραιάς-Ερμιόνη. Ο ιδιοκτήτης του, λοιπόν, προκειμένου να κάνει το συγκεκριμένο ταξίδι ελκυστικό στο επιβατικό κοινό και να αυξήσει τον κόσμο και το κέρδος, είχε μια φαεινή ιδέα: Εγκατέστησε στο πλοίο έναν σεφ και τον έβαλε να μαγειρεύει και να προσφέρει ένα πιάτο μακαρονάδας εν πλω στον καθέναν. Το σχετικό διαφημιστικό σλόγκαν ήταν εύλογο και αναμενόμενο: «Όλοι με τον Πίλαβο και μια μακαρονάδα!»

Read moreΌλοι με τον Πίλαβο και μια μακαρονάδα!

Φινίτα λα μούζικα, πασάτι ι Κομουνίστι!

Φάουστο Μπερτινότι Οι ιταλικές εκλογές ολοκλήρωθηκαν τη Δευτέρα και η καταμέτρηση των ψήφων έβγαλε αδιαφιλονίκητο νικητή για 3η φορά τον Σίλβιο «Βασιλιά Ήλιο» Μπερλουσκόνι. Η νίκη του ήταν αρκετά ηχηρή, με μια ασφαλή διαφορά αντιπροσώπων και γερουσιαστών τόσο στην Κάτω- που ήταν αναμενόμενο με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο– όσο και στην Άνω Βουλή.

Κι επιτέλους η ιταλική πολιτική σκηνή θα έχει στη Βουλή λίγα κόμματα- για τα μακαρονικά δεδομένα- πράγμα που δίνει μια ρεαλιστική δυνατότητα να περάσουν μη δημοφιλείς νόμοι και ρυθμίσεις για τις επιτακτικές αλλαγές εκσυγχρονισμού που απαιτεί η ιταλική οικονομία και κοινωνία. Μοναδικό πρόβλημα του Σίλβιο είναι το μεγάλο ποσοστό που έπιασε η Λίγκα του Βορρά, κόμμα τοπικιστικό, ξενόφοβο και αντι-ευρωπαϊκό, που δυνητικά μπορεί να χαλάσει το «ιδιαίτερο» πάρτυ του Σίλβιο.

Και λέω ιδιαίτερο γιατί η μεγάλη είδηση δεν ήταν τόσο η νίκη του σ’αυτές τις εκλογές. Αυτή ήταν αναμενόμενη, αν και κανείς δεν την φανταζόταν τόσο διθυραμβική. Η μεγάλη είδηση ήταν πως για πρώτη φορά στην ιστορία του σύγχρονου ιταλικού κράτους- και για μεγάλη χαρά του κομμουνιστικά αλλεργικού Σίλβιο- μένουν εκτός Κοινοβουλίου τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα των σοσιαλιστών και κομμουνιστών.

Το παραπάνω δεν είναι διόλου ψιλικατζίδικη είδηση… Μιλάμε για την G7 χώρα που οι αριστερές παρατάξεις έπιαναν τα μεγαλύτερα ποσοστά!

Read moreΦινίτα λα μούζικα, πασάτι ι Κομουνίστι!