Αθηναϊκος τουρισμος – για τους ξενοδοχους ή για την πολη?

Δυσκολιες εχει φετος ο χριστουγεννιατικος τουρισμος: ηρθε η ωρα για δημιουργικη καταστροφη στην Αθηνα?


Μια τυπικη πλανη στην οικονομικη σκεψη που κυριαρχει στην Ελλαδα, ειναι η ιδεα οτι η αγορα υπαρχει για τους παραγωγους και οχι τους καταναλωτες. Ετσι ας πουμε οταν εχουμε μεγαλη αυξηση στην παραγωγη ενος προϊοντος, πχ κρασιου, που ριχνει τις τιμες, ενας κανονικος ανθρωπος θα χαιροταν γιατι η αγορα λειτουργησε προς οφελος των καταναλωτων. Η ελληνικη κυβερνηση αντιθετα θα σπευσει να καταστρεψει μερος της παραγωγης για να ανεβουν οι τιμες!

Και μπορει κανεις να επιχειρηματολογησει οτι η γεωργικη παραγωγη ειναι ενας καπως περιεργος κλαδος με ειδικες αναγκες (οι αγροτες ανηκουν στα φτωχα στρωματα και η παραγωγη τους εχει εντονα τυχαια στοιχεια), αλλα η ιδια ιδεα συχνα εφαρμοζεται σε ασχετους κλαδους οπως ο τουρισμος. Οι ξενοδοχοι δεν ανηκουν στα φτωχα στρωματα και ο τουρισμος μας δεν εχει μεγαλη διακυμανση (εχει τυπικα μια μικρη ανοδο καθε χρονο). Αλλα και παλι για πολλα χρονια σε πολυ σημαντικες για τον ελληνικο τουρισμο περιοχες το κρατος ειχε αποφασισει ουσιαστικα να πνιξει την παραγωγη, απαγορευοντας νεες ξενοδοχειακες επενδυσεις! Η αιτιολογια ηταν οτι ο τουρισμος στην Αθηνα πχ ηταν “κορεσμενος”.

Αυτη η ανορθοδοξη λογικη επανερχεται συχνα σε διαφορες μορφες. Δειτε ας πουμε σε ενα αρθρο της Καθημερινης με την ευκαιρια των Χριστουγεννων. Ολοκληρο το αρθρο μιλαει λες και ο αθηναϊκος τουρισμος υπαρχει μονο για τους ξενοδοχους! Τοση ειναι η μεση τιμη των δωματιων, τοση ειναι η πληροτητα κτλ Μα αν σκοπος μας ηταν να εχουμε υψηλες τιμες και πληροτητα η λυση θα ηταν απλουστατη: απαγορευση ολων των ξενοδοχειων εκτος απο ενα, το οποιο θα ηταν παντα γεματο και θα μπορουσε να ζητα απιστευτες τιμες! Αυτο προφανως ομως δεν μπορει να ειναι ο σκοπος του τουρισμου για την πολη. Η πολη ωφελειται πολλαπλασια απο καθε τουριστα που ερχεται και ξοδευει χρηματα στην διασκεδαση, μεταφορες, εστιαση κτλ Θα ελεγα ωφελειται και πολιτισμικα, μια και οι Αθηναιοι ερχονται σε επαφη με αλλες κουλτουρες. Ο τουρισμος δεν υπαρχει (μονο) για τους ξενοδοχους αλλα για ολους τους εμπλεκομενους, Αθηναιους και τουριστες, εμεις κερδιζουμε εισοδημα και θεσεις εργασιας αυτοι κερδιζουν εμπειριες.

Read moreΑθηναϊκος τουρισμος – για τους ξενοδοχους ή για την πολη?

Η γκιουλιβεριανή αγελάδα του νομικού


Στον έξω από το Συνιστολόγιο κόσμο, στις καρδιές των ανθρώπων που δεν είναι νομικοί (ή -ορθότερα- που είναι μη-νομικοί) επικρατεί μια σταθερή καχυποψία απέναντι στους νομικούς. Επικρατεί η γνώμη και η πεποίθηση ότι οι νομικοί προβαίνουν σε τερτίπια με τη γλώσσα και το δίκαιο (ή καλύτερα με τη γλώσσα του δικαίου), κοροϊδεύοντας τον απλό κοσμάκη και κάνοντας τελικά το δικό τους, ενόσω η «πραγματική» Δικαιοσύνη κοιμάται τον γνωστό μακάριο ύπνο της…

Ο κόσμος δεν πιστεύει γρι από τις αναλύσεις των νομικών, όχι μόνο δεν τις καταλαβαίνει αλλά και είναι βαθιά προκατειλημμένος εναντίον τους ακόμη και όταν κάποτε είναι σε θέση να τις καταλάβει. Θεωρεί ότι το Δίκαιο μονοπωλείται από μια συντεχνία καπάτσων σοφιστών που με πονηριές και ρητορείες αθωώνουν τους ενόχους, ενοχοποιούν τους αθώους, καταδικάζουν τους δίκαιους και δικαιώνουν τους αδίκους…Για τον πολύ κόσμο η διαστροφή του δικαίου οφείλεται και μπορεί να αναχθεί σε μια διαστροφή των νομικών, ενώ και το άδικο -ως διεστραμμένο δίκαιο- δεν είναι παρά το προϊόν που παρήγαγε το στραβό κεφάλι ενός διεστραμμένου νομικού (δικαστή ή δικηγόρου)…

Read moreΗ γκιουλιβεριανή αγελάδα του νομικού

Ελλας – Ρωσια συμμορια

Τι ακριβως παει να κανει η Ελλαδα συμμαχωντας με μια αυταρχικη, αντιδημοκρατικη κυβερνηση?

Η προσεγγιση της Ρωσιας του Πουτιν απο την κυβερνηση Καραμανλη εγινε δεκτη με διθυραμβους απο τον ελληνικο τυπο. Μου φαινεται οτι παλι η ελληνικη κοινη γνωμη εχασε ειτε τα λογικα της ειτε τον δρομο που παει στην Αρετη και οχι στην Κακια*. Για μια ακομη φορα, μετα την πολυ λυπηρη σταση μας στους πολεμους της Γιουγκοσλαβιας (οπου η Ελλαδα μονη της στηριζε τον κυριο υπεθυνο των πολεμων), η Ελλαδα αποκλινει επικινδυνα απο την υπολοιπη δυτικη Ευρωπη.

Η Ρωσια του Πουτιν, με τα βρωμικα ενεργειακα παιχνιδια, την πληρη ελλειψη σεβασμου στην ανθρωπινη ζωη πολιτων και γειτονων (βλ. Τσετσενων), τον λαϊκισμο και την ελλειψη δημοκρατιας ποτε δεν ηταν ιδιαιτερα συμπαθης στην Δυση. Σημερα εν μεσω κατηγοριων για ανελευθερες εκλογες και κρουσματων μεγαλομανιας (ας πουμε επενδυσεις σε στρατιωτικους εξοπλισμους απο μια χωρα χωρις προβληματα ασφαλειας αλλα απο την αλλη με καταρρεουσες υποδομες και πεινασμενους πολιτες), με τον Πουτιν να επιλεγει ξεκαθαρα την αυταρχισμο και την “σταθεροτητα” εναντι της ελευθεριας, η Ρωσια εξελισσεται σε κρατος-παρία σχεδον και οι ελπιδες για ενα ευρωπαϊκο μελλον της χωρας διαψευδονται καθημερινα.

Read moreΕλλας – Ρωσια συμμορια

Περί Θεωριών Στέρησης (και μη)

(Σχόλιο στο άρθρο ‘Παγκόσμιο Χωριό – Οι θεωρίες της στέρησης’ του Πασχου Μανδραβελη)

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να ακούσω μια διάλεξη από τον (διάσημο) οικονομολόγο Sir Partha Dasgupta (On Discounting Climate Change) ο οποίος στο τέλος της παρουσίασής του ερωτήθηκε από το κοινό για την έρευνα που γίνεται στους κλάδους της οικολογίας και των οικονομικών και την δυνατότητα καλύτερης σύνδεσης των γνωστικών αντικειμένων. Ο Dasgupta χρησιμοποίησε το διάσημο στοίχημα/διαμάχη μεταξύ του Έρλιχ και του Σάιμον ως ένα παράδειγμα για την αξία μιας ολιστικής αντιμετώπισης προβλημάτων – υποστήριξε ουσιαστικά πως ο Έρλιχ σκεφτόταν στο παρελθόν απλά ως οικολόγος και σχετικά αφελώς για τα στάνταρντ ενός οικονομολόγου – νομίζω το αντίστροφο μπορεί να υποστηρίζουν και οι οικολόγοι :) Λόγω αυτής της ελλειπούς γνώσης οικονομικής, ο Έρλιχ έκανε το λάθος να βάλει το στοίχημα έχοντας στο μυαλό του μια τρομερά προβληματική υπόθεση: πως οι επιπτώσεις της κατανάλωσης φυσικών πόρων στο περιβάλλον και στα οικοσυστήματα του πλανήτη θα εμφανιστεί στις τιμές των πόρων. Αυτό φυσικά δεν έγινε και ακόμα και σήμερα επιστήμονες πασχίζουν να βρουν τρόπους για την ενσωμάτωση αβέβαιων, πολύπλοκων επιπτώσεων (ή εξωτερικοτήτων όπως λένε οι οικονομολόγοι) σε αγοραίες τιμές. Συνεπώς, κατά τον Dasgupta, και την δική μου κατανόηση των λεγομένων του, το στοίχημα χάθηκε λόγω normative αντί για positive thinking.

Θεωρώ πως πρέπει να αρχίσουμε πλέον να αποφεύγουμε προβληματικά στοιχήματα τύπου Έρλιχ vs Σάιμον (ή διαμάχες τύπου Lomborg vs The World) για την πληρέστερη κατανόηση θεματων που βρίσκονται στην διακλάδωση οικολογίας και οικονομίας, δύο βασικών τομέων γνώσης για την επίλυση πολλών σημερινών προβλημάτων της ανθρωπότητας. Καταπληκτικές συνεργασίες που υπερπηδούν τα “σύνορα” των επιστημονικών κλάδων έχουν ήδη παράγει αποτελέσματα.

Read moreΠερί Θεωριών Στέρησης (και μη)

Μονόπρακτο περί δεξισμού

Dramatis personae: Ολοφυρόμενος Αριστεριστής Ωρυόμενος Αριστεριστής Αλαλάζων Αριστεριστής Συνιστολόγος Χορός Ευαισθήτων Κυριών με Φιλοσοφικάς Ανησυχίας Κάποτε στον 21ο αιώνα. Κάπου στην πεπολιτισμένη Δύση. Ίσως σε κάποιο σεμινάριο πολιτικής φιλοσοφίας. Ίσως στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Ολοφυρόμενος Αριστεριστής: (κατηφής, χαμηλόφωνα, αλλά με εξάρσεις της έντασης της φωνής σε κρίσιμα σημεία) Πολλές είναι οι συμφορές μέσα στον … Read more Μονόπρακτο περί δεξισμού

Μια μικρη θεωρια περι τηλεπαραθυρων

Παντα απορουσα γιατι η ελληνικη τηλεοραση ειναι γεματη με αυτο το αθλιο φαινομενο των τηλεπαραθυρων. Συγγενικη ερωτηση ειναι βεβαια γιατι τα δελτια ειδησεων σπανε καθε ρεκορ διαρκειας (και τσαπατσουλιας). Επισης σχετικη ερωτηση ειναι γιατι οι Ελληνες πολιτικοι οταν συνδιαλεγονται μοιαζουν να κανουν επιδειξη κακων τροπων και φτηνης συμπεριφορας.

Με την μικρη μου εμπειρια εχω την εντυπωση οτι δεν υπαρχει αλλη χωρα στην ΕΕ ειτε στην Βορεια Αμερικη που να προσεγγιζει εστω το ελληνικο φαινομενο. Στην Γερμανια πχ τα δελτια ειδησεων ειναι κατω απο 5-10 λεπτα και τα τηλεπαραθυρα συναντωνται εξαιρετικα σπανια. Στην Ισπανια τα δελτια ειδησεων διαρκουν λιγο παραπανω αλλα επισης σπανιζουν τα τηλεπαραθυρα. Στις ΗΠΑ τα τηλεπαραθυρα ειναι καπως συχνοτερα, αλλα συνηθως οταν ο συνομιλητης βρισκεται σε αλλη πολη και βεβαια δεν φτανουν το γελοιο φαινομενο των 9 ταυτοχρονων talking heads στην οθονη. Γιατι λοιπον εχουμε στην Ελλαδα ατομα που ειναι στο ιδιο στουντιο αλλα παρολαυτα βρισκονται σε κακογουστα παραθυρα?

Read moreΜια μικρη θεωρια περι τηλεπαραθυρων